| Nazwa obiektu | Wieżowce Bosco Verticale |
| Adres obiektu | Mediolan, Włochy |
| Autorzy | Boeri Studio |
| Architektura wnętrz | Coima Image s.r.l.; Antonio Citterio & Partners |
| Architektura krajobrazu | Land s.r.l. |
| Konstrukcja | Arup Italia s.r.l. |
| Generalny wykonawca | ZH General Construction Company S.p.A. (2008-2012); COLOMBO COSTRUZIONI S.p.A. (2013-2014) |
| Inwestor | Hines Italia |
| Powierzchnia całkowita | 40000.0 m² |
| Projekt | 2006-2008 |
| Data realizacji (początek) | 2008 |
| Data realizacji (koniec) | 2014 |
Bosco Verticale to zespół dwóch punktowców mieszkalnych o wysokości 112 i 80 m zlokalizowany w Mediolanie, jednym z najbardziej zanieczyszczonych miast Europy. Projekt odpowiada na postulat dogęszczenia centrum i zwiększania bioróżnorodności oraz ma być inspiracją dla rozwiązań obniżających emisję dwutlenku węgla.
Roślinność nie tylko osłania przed wiatrem i bezpośrednim nasłonecznieniem oraz stanowi barierę akustyczną, ale też reguluje wilgotność, oczyszcza powietrze z pyłów i jest schronieniem dla ptaków i owadów. Budynki Bosco Verticale mieszczą 113 lokali o zróżnicowanej wielkości, a ich charakterystycznym elementem są rozległe balkony o wysięgu dochodzącym do 3,35 m, na których posadzono różnorodną zieleń.
i
Bosco Verticale: konstrukcja
Do 27 piętra w żelbetowych donicach, których konstrukcję zintegrowano z konstrukcją balkonów, posadzono łącznie 730 drzew o wysokości od 3 do 6 m, 5000 krzewów oraz 11 000 innych roślin wieloletnich, które w naturalnych warunkach pokryłyby hektar powierzchni zielonej. Donice wyposażono w stalowe cięgna, do których można mocować rosnące drzewa. Substrat wegetacyjny roślin oddzielono od powierzchni żelbetu za pomocą geowłóknin i folii, w obrębie których gromadzi się powietrze. Bryłę korzeniową każdego drzewa zamknięto w stalowej klatce mocowanej do żelbetowej konstrukcji donic, co zapobiegać ma ich przewracaniu się pod wpływem porywistych wiatrów.
Rośliny podlewane są wodą deszczową zbieraną i rozprowadzaną przez system zasilany energią elektryczną pochodzącą z paneli fotowoltaicznych zamontowanych na budynku. Dobór poszczególnych gatunków poprzedzono dwuletnimi obserwacjami lokalnego klimatu i analizami miejskich warunków wegetacji (najistotniejsze to odporność na niskie temperatury, przeciągi i siłę wiatru, którego prędkość w tym regionie Włoch dochodzi do 160 km/h). Badając statykę konstrukcji Bosco Verticale, projektanci musieli ponadto uwzględnić ruchy pni i gałęzi, które mogłyby na nią oddziaływać pod wpływem silnych podmuchów. Warunki aerodynamiczne analizowano w kontekście istniejącej i planowanej zabudowy Puorta Nuova, intensywnie rozwijającej się dzielnicy miasta – w najbliższym sąsiedztwie powstanie m.in. zespół trzech biurowców projektowanych przez Zahę Hadid, Daniela Libeskinda i Aratę Isozakiego. Model obu budynków Bosco Verticale przebadano w tunelu aerodynamicznym przy prędkości 190km/h.
