Jane Jacobs była dziennikarką (redaktorką magazynu "Architectural Forum"), pasjonatką architektury i miejskiego życia, a jednocześnie oburzoną obywatelką Nowego Jorku, która na własnej skórze odczuwała skutki arogancji i megalomanii władz miasta, urbanistów i deweloperów. Wskutek ich decyzji jej ukochana dzielnica Greenwich Village miała zostać przecięta autostradą Lower Manhattan Expressway, setki budynków wyburzone, a ich mieszkańcy przesiedleni. Jane pomogła zablokować szkodliwą inwestycję, a jej wysiłki na rzecz powstrzymania budowy tras przelotowych przez Manhattan i zachowania lokalnego charakteru dzielnic dały impuls do rozwoju miejskiego aktywizmu i przyczyniły się do zakończenia wszechwładzy Roberta Mosesa – urzędnika miejskiego, który zgromadził ogromne wpływy, pozwalające mu kształtować przestrzeń Nowego Jorku według własnego uznania.
Z gniewu i zaangażowania Jane Jacobs zrodziła się gniewna i zaangażowana książka – "Śmierć i życie wielkich miast Ameryki". Opublikowany w 1961 roku tekst okazał się jednym z najważniejszych dzieł o architekturze i mieście XX wieku. Ukazało się już po francusku, niemiecku, hiszpańsku, czesku, hebrajsku, turecku i w innych językach.
Polskie wydanie poprzedzone jest wstępem wieloletniego współpracownika i wydawcy książek Jane Jacobs – Jasona Epsteina oraz posłowiem napisanym przez socjologa Kacpra Pobłockiego. Okładkę i szatę graficzną zaprojektował Kuba Sowiński (Biuro Szeryfy).
i
W latach 50. miasta USA stały na skraju katastrofy – biała klasa średnia wynosiła się na przedmieścia, pozostawiając śródmieścia biedocie żyjącej w cieniu wspaniałych wieżowców. Metropolie dusiły się od samochodów, drobny handel i życie kulturalne obumierały, dramatycznie rosła przestępczość, a segregacja rasowa była na porządku dziennym. Jane Jacobs postanowiła zbadać przyczyny tych "miejskich plag" i zaproponować recepty na wyjście z kryzysu: przywrócenie życia ulicom, odrodzenie przedsiębiorczości i życia społecznego, zapewnienie bezpieczeństwa, tanich i dobrych mieszkań, właściwej równowagi między potrzebami kierowców i innych uczestników ruchu. Jej marzeniem było miasto, które dzięki wewnętrznej sile może samo się regenerować i stawiać czoła kryzysom.
Książka była pierwszą głośną salwą w wojnie z modernistyczną urbanistyką, z dominacją blokowisk i centrów handlowych, parkingów i tras szybkiego ruchu. To żarliwa polemika z ideami Le Corbusiera czy koncepcją miasta ogrodu, z wszechwładnymi urzędnikami i wielkimi deweloperami; to wołanie do architektów i urbanistów o zdrowy rozsądek i powrót na ziemię, bliżej realnych problemów. Oprócz błyskotliwych obserwacji z Nowego Jorku (słynna scena "ulicznego baletu na Hudson Street"), Bostonu, Filadelfii, Pittsburgha, San Francisco czy Los Angeles, autorka przedstawia konkretne rozwiązania sprzyjające naturalnemu i harmonijnemu rozwojowi miast i ich mieszkańców.
Ta książka to atak na obowiązujące metody planowania i przebudowywania miast. (…) To właśnie z miast urbanistyka powinna czerpać naukę i w odniesieniu do nich formułować i weryfikować swoje założenia. Jednak praktycy i nauczyciele tej dyscypliny (jeśli można ją tak nazwać) nie biorą pod uwagę wniosków płynących z realnych sukcesów i porażek, nie zastanawiają się, dlaczego zmiana na lepsze przychodzi czasem zupełnie nieoczekiwanie. Ich myślenie o wielkim mieście rządzi się natomiast zasadami wyprowadzonymi z obserwacji działania i wyglądu miasteczek, przedmieść, sanatoriów dla gruźlików, terenów wystawowych i miast marzeń – wszystkiego oprócz prawdziwych miast. - Jane Jacobs
O AUTORCE
Jane Jacobs (1916-2006) przez ponad 40 lat piórem i czynem walczyła o wprowadzenie do urbanistyki nowych zasad. W 1935 roku zamieszkała w Nowym Jorku, gdzie pracowała najpierw jako stenotypistka, potem jako dziennikarka i redaktorka. W redakcji "Iron Age" walczyła o zrównanie płac kobiet i mężczyzn oraz działała w związkach zawodowych. Od 1952 roku, na łamach "Architectural Forum" pisała o współczesnej urbanistyce i architekturze, krytykując między innymi modernizację miast prowadzącą do masowych wyburzeń i przesiedleń. Jej traktat z 1961 roku, "Śmierć i życie wielkich miast Ameryki", to prawdopodobnie najistotniejszy amerykański tekst o mechanizmach działania i niedziałania miast, który zainspirował pokolenia urbanistów i aktywistów.
W latach 60. Jane Jacobs aktywnie działała na rzecz lokalnej społeczności, skutecznie blokując m.in. budowę trasy szybkiego ruchu przez sam środek Manhattanu oraz przedłużenie Piątej Alei przez Washington Square Park, a także krytykując plany budowy World Trade Center. W 1968 roku została aresztowana za podżeganie mieszkańców na publicznym zebraniu. W tym samym roku wyjechała z mężem na stałe do Kanady, również po to, by ich synowie mogli uniknąć zaciągu na wojnę w Wietnamie. Osiadła w Toronto, gdzie nadal pisała i prowadziła działalność społeczną. Jej inne książki to m.in. The Economy of Cities, Cities and the Wealth of Nation oraz Dark Age Ahead.
i
PREMIERA
WARSZAWA – Dom Towarowy Braci Jabłkowskich, ul. Bracka 25środa, 19 listopada 2013, godzina 18:30
Goście specjalni:
Roberta Brandes Gratz (USA) – badaczka miast, autorka książki The Battle For Gotham: New York in the Shadow of Robert Moses and Jane Jacobs, współpracowniczka m.in. New York Post i Huffington Post. Współzałożycielka (wraz z Jane Jacobs) ośrodka badawczego The Center for The Living City http://robertabrandesgratz.com
Leo Hollis (UK) – brytyjski badacz miast, bloger, felietonista dzielnika The Guardian, autor książki “Cities Are Good For You: The Genius of the Metropolis” http://citiesaregoodforyou.com
KRAKÓW – Forum Przestrzenie, ul. Marii Konopnickiej 28sobota, 22 listopada 2013, godzina 18:00Gość specjalny: Roberta Brandes Gratz (USA)
