Wydania cyfrowe miesięcznika
SUBSKRYBUJ
Architektura MuratorHanna Faryna-Paszkiewicz
Hanna Faryna-Paszkiewicz
„Najlepsze miasto świata” w finale Nagrody Literackiej Nike
Konkursy
Ogłoszono finalistów tegorocznej Nagrody Literackiej Nike. W finałowej siódemce jest „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949” Grzegorza Piątka. Przypominamy recenzję książki, jaka ukazała się na łamach „Architektury-murator”.
Maksimum śląskiej architektury
Krytyka
Przewodnik był dobrą okazją, by śmielej oddzielić budownictwo od architektury. Ale książkę cechuje maksymalistyczne podejście: prezentacja aż 120 realizacji – Hanna Faryna-Paszkiewicz recenzuje książkę Anny Syski „Spodek w Zenicie. Przewodnik po architekturze lat 1945-1989 w województwie śląskim”. Tylko w wydaniu cyfrowym: fragment publikacji do pobrania.
Nowy wymiar muzeum
Krytyka
Muzeum Narodowe we Wrocławiu z okazji jubileuszu siedemdziesięciolecia istnienia wydało czterotomowe dzieło ukazujące własną historię. Oryginalny pomysł zaprezentowania dziejów placówki poprzez architekturę czterech budynków, bardzo charakterystycznych i ważnych dla miasta, nadaje całemu wydawnictwu szczególny wymiar – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Wyroby. Pomysłowość wokół nas
Krytyka
Olga Drenda porządkuje swoją książkę w wartką opowieść o naturze, tworzywach czy nagiętym do estetycznych potrzeb żelastwie. Ale rupiecie rządzą się swoim prawem. Z kart książki straszą opowieści o smutnych dziewczynkach z oczami jak u sarny – prace niestrudzonej malarki Danuty Muszyńskiej, oleodruki z Chrystusem nauczającym z łodzi, fosforyzujące na różowo „bozie” z jarmarków wokół sanktuariów, krasnale z pogranicza polsko-niemieckiego czy ogromne stwory z dinozaurolandów – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Architektura w Polsce 1945-1989
Krytyka
Rozdziały książki Anny Cymer to gotowy zestaw rozbudowanych, solidnych kursowych wykładów. Ułożone zostały w siedem logicznych, chronologicznych ciągów, a cała treść jest mocno powiązana z politycznym i społecznym podłożem. Bezsprzeczny walor dydaktyczny tej publikacji polega także na równomiernym i sprawiedliwym sięganiu po dobre realizacje z całego kraju. Całość nie oszałamia, na szczęście, albumowym wystrojem. Tu cenny jest tekst i równie ważne, współgrające z nim, zestawione zaraz obok, czarno białe, nierzadko artystyczne i czytelne zdjęcia – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Twórcy i dzieła Warszawskiej Szkoły Architektury. 1915-2015
Krytyka
Czy szukanie wspólnego mianownika dla faktu ukończenia tej samej wyższej szkoły legitymizuje i współokre-śla grupę dorosłych ludzi, o własnych, często rozbieżnych drogach zawodowych i czy zespolenie ich pod jednym szyldem nie jest ograniczaniem rozmiarów etykiety? Książka Konrada Kuczy-Kuczyńskiego pokazuje, że „protokół rozbieżności” jest nieograniczony – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Jerzy Staniszkis. Architekt
Krytyka
Książka Magdaleny Stopy nie tyle przypomina, co raczej odkrywa postać Jerzego Staniszkisa. Zdolny architekt, wykładowca, znany w wąskim zawodowym kręgu, a w końcu życia, po powrocie do Polski w 1993 roku, autor pomnika Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej w formie „skamieniałego płomienia” – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
O rajskim domu Adama. Idea pierwotnej chaty w historii architektury
Krytyka
Książka jest owocną próbą podsumowania myśli o pierwocinach sztuki budowania, uchwycenia momentu, kiedy to potrzeba splecenia zadaszenia i ustawienia go na podporach stała się warunkiem przetrwania. Ciekawe, że trakt wykładu profesora Rykwerta prowadzi od doświadczeń naszych czasów w głąb historii. Autor rozpoczyna swą opowieść od Le Corbusiera, Ericha Mendelsohna, Miesa van der Rohe, by stopniowo cofać się ku owej tytułowej pierwotności, w teorii i w praktyce – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Zbigniew Karpiński. Wspomnienia
Krytyka
Wspomnienia Karpińskiego to skondensowana historia architektury czasów PRL-u. W tym także nierzadkie wtedy zagraniczne kontakty: zawodowe wyprawy na Kubę, realizacja ambasady w Pekinie, Paryż, ale przede wszystkim Finlandia. Wprawdzie warszawskie realizacje nie przypominają tych z Helsinek, niemniej Karpiński chłonął klimat tamtejszej estetyki, prostoty, szacunku dla przyrody i potulnej zgody na lokalny klimat – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Miesięcznik Architektura

Architektura-murator

numer 03/2023
KUP DOSTĘP
Najczęściej czytane