Sektor budowlany jest jednym z głównych adresatów polityki klimatycznej, zważywszy, iż tylko w Europie jest odpowiedzialny za ok. 40% emisji CO2, zużycie 50% wydobywanych surowców i 50% energii. W tym kontekście przed architektami stoi poważne zadanie. Co zrobić, by wszystkie powstające obiekty były zeroemisyjne? Czy istnieją wzory lub zasady, których architekt powinien się trzymać, by zapobiegać zmianom klimatu? Jak wprowadzić postulaty zrównoważonego rozwoju do architektonicznej codzienności? Na te i podobne pytania odpowiadają w bieżącym numerze „Architektury-murator” Edward Mazria – założyciel think tanku Architecture 2030, Reinier de Graaf – partner w biurze OMA i członkowie Koła Architektury Zrównoważonej OW SARP. A dla wszystkich wielbicieli budowli dedykowanych sztuce – pierwsza architektoniczna publikacja wyważonej, zintegrowanej z miejscem, subtelnej realizacji Muzeum Susch, stworzonego w szwajcarskiej Gryzonii przez Grażynę Kulczyk. Ewa P. Porębska
Cykl Mój ulubiony budynek – wybór 17 architektów
W publikowanym w latach 1997-2003 cyklu pojawiały się zarówno obiekty dla środowiska architektów wręcz kanoniczne, jak i nieco mniej znane – ich dobór, szczególnie z perspektywy lat, wydaje się znaczący. Ale największym skarbem są zamieszczone w tekstach wspomnienia. Dowiadujemy się z nich, że ulubiony budynek to nie tylko architektura, ale spotkania, wizyty, relacje z przyjaciółmi i mentorami – pisze Ewa P. Porębska.
Obchody jubileuszu „Architektury-murator”
Planujemy, że obchody 25-lecia „Architektury-murator” będą trwały cały rok 2019 i składać się na nie będzie wiele różnorodnych wydarzeń, m.in. cykl specjalnie przygotowanych publikacji na temat przyszłości architek-tury wobec wyzwań XXI wieku czy obiekty niemożliwe – wspólne budowanie ze studentami dzieł architektów-mentorów reprezentujących trzy pokolenia: Dariusza Kozłowskiego, Przema Łukasika i Jerzego Łątki.
Integracja z miejscem – o koncepcji Muzeum Susch Chasper Schmidlin i Lukas Voellmy
Musieliśmy opracować strategię, która z jednej strony zachowałaby objętą ochroną historyczną tkankę, a z drugiej – stworzyłaby przestrzeń, spełniającą wymogi współczesnego muzeum. Aby struktura wioski została nienaruszona, nowe sale wystawowe wydrążono w skale pod ziemią – piszą Chasper Schmidlin i Lukas Voellmy.
Slow Art, Slow Architecture – o Muzeum Susch Grażyna Kulczyk
Budżet kompleksu w Susch pozwoliłby na realizację większego, klasycznego miejskiego obiektu. Pytanie tylko, czy zależało mi na tysiącach „InstaArt’owiczów” czy na skupionych i przygotowanych odbiorcach sztuki współczesnej. Dla mnie sztuka jest indywidualnym, bardzo głębokim przeżyciem i dlatego tak, a nie inaczej myślę o architekturze muzeów – pisze Grażyna Kulczyk.
Szwajcaria – Polska 1:0 – Tomasz Żylski
Władzom polskich miast dużo łatwiej przychodzi budowanie muzeów historycznych niż tych poświęconych sztuce. Zakończone fiaskiem rozmowy z Grażyną Kulczyk na temat współfinansowania ośrodka prezentującego jej kolekcję zdają się tylko ten fakt potwierdzać – pisze Tomasz Żylski.
Udany kompromis – o Muzeum Susch Piotr Sarzyński
Z góry było wiadomo, że nie ma szans, by nowa placówka stała się miejscem prezentacji całej kolekcji sztuki Grażyny Kulczyk, a choćby nawet znaczącej jej części. Ostateczny programowy kształt muzeum jest rodzajem kompromisu między artystycznymi wizjami a możliwościami – pisze Piotr Sarzyński.
Jak w szwajcarskim zegarku – o Muzeum Susch Werner Huber
Dopiero wnikliwa obserwacja pozwala zauważyć zmodernizowany zespół budynków, które łączą bielone fa-sady, więźby z modrzewia oraz jednolite pokrycie dachów miedzianą blachą. Architektom Chasperowi Schmidlinowi i Lukasowi Voellmy’emu udało się nie tylko zachować to, co dawne, lecz także poprzez swoją inter-wencję osiągnąć twórcze napięcie – pisze Werner Huber.
Budynek wielorodzinny w Krakowie
Krakowska dzielnica Czyżyny to chaos urbanistyczny – budynki mają różną skalę, funkcję i charakter. W takim otoczeniu prosta, elegancka i stonowana bryła według projektu Kita Koral staje się wręcz perwersyjna – pisze Dawid Hajok.
Dom Czarna Skała w Bielsku-Białej
Inspiracją dla architektów były otaczające miasto Beskidy. Budynek niepodobny jest do tradycyjnego domu, a swoją morfologią przypomina skalny odłamek, jakby był wynikiem procesów górotwórczych, a nie projektowych – pisze Justyna Swoszowska.
Zespół biurowy Neopark w Warszawie
Projektanci zaproponowali nie tylko dobrą architekturę, lecz także staranne zagospodarowanie terenu, tworząc wewnątrz kwartału atrakcyjną przestrzeń publiczną. Miejsce to ma działać jak oaza w świecie korporacyjnej gonitwy – pisze Hanna Szukalska.
Muzeum Sztuki Susch
Muzeum Grażyny Kulczyk w malutkiej wsi w szwajcarskiej Gryzonii jest przykładem oryginalnego i budzącego szacunek pomysłu na to, jak starą tkankę architektoniczną zamienić w nowoczesną instytucję kultury – o adaptacji średniowiecznego zespołu klasztornego na muzeum sztuki współczesnej piszą Werner Huber, architekt i redaktor „Hochparterre”, oraz Piotr Sarzyński, krytyk sztuki i dziennikarz „Polityki”. W numerze także wypowiedź autorów obiektu Chaspera Schmidlina i Lukasa Voellmy’ego oraz inwestorki i pomysłodawczyni projektu Grażyny Kulczyk. O okolicznościach powstania instytucji, pierwotnych planach wybudowania jej w Polsce i negocjacjach z władzami pisze Tomasz Żylski.
Nowe wyzwanie dla polskiej architektury
Na pytanie, jak przekształcić się będzie musiała polska architektura i jej projektowanie w obliczu zachodzących zmian klimatycznych i związanych z nimi globalnych raportów oraz wdrażanych w Unii Europejskiej przepisów odpowiadają członkowie Koła Architektury Zrównoważonej Oddziału Warszawskiego SARP: Justyna Biernacka, Piotr Biernacki, Jan Dowgiałło, Piotr Jurkiewicz, Mateusz Płoszaj-Mazurek, Magda Pios, Dariusz Śmiechowski, Kinga Zinowiec-Cieplik i Anka Zawadzka.
Edward Mazria – Architekt kontra zmiana klimatu
Globalne ocieplenie nie może przekroczyć dwu stopni Celsjusza w stosunku do okresu sprzed rewolucji przemysłowej. Dlatego musimy doprowadzić do dekarbonizacji istniejących budynków, wyeliminować emisję dwutlenku węgla i dopilnować, by wszystkie nowo powstające obiekty były zeroemisyjne – amerykański pro-jektant, założyciel organizacji Architecture 2030, mówi jak architekci mogą zapobiegać zmianie klimatycznej, stosując specjalnie stworzone do tego celu narzędzia.
Reinier de Graaf – Klimat, gospodarka i Statek Ziemia
Zmiany klimatu to poważny, narastający w skali globalnej problem, a mimo to panuje tendencja do rozwiązywania go przy pomocy absurdalnie nieistotnych działań. Mamy więc zielone hummery, zieloną coca colę, zielone prezerwatywy, a tymczasem prognozy dla naszej planety są kiepskie. Zmierzamy ku apokalipsie – Reinier de Graaf, partner w biurze OMA i współzałożyciel think tanku AMO, o rozwiązaniach pozwalających zapobiec katastrofie i na razie nieudanych próbach ratowania Statku Ziemia.
Jurand Jarecki – architekt z pasją. Benefis
Twórcy Śląskiej Architektury – Portrety to wieloletni projekt prowadzony przez katowicką Bibliotekę Śląską. Bohaterem tegorocznej edycji był Jurand Jarecki, nazywany „Śląskim Le Corbusierem”. Należy on do pokolenia twórców, którzy przenosili przedwojenny etos do powojennej polskiej rzeczywistości – relacja Justyny Swoszowskiej.
Konferencja Miasto dla ludzi # Miasto Jutra
Zakres zagadnień poruszonych podczas konferencji naukowej Miasto dla ludzi # Miasto Jutra, która odbyła się we wrocławskim Muzeum Architektury, obejmował szerokie tematyczne spektrum – od infrastruktury i konstrukcji, po socjologię i malarstwo. Dominującym wątkiem okazały się kwestie zarządzania miastem według koncepcji smart city – relacja Pawła Floryna.
World Architecture Festival 2018
W 2018 roku World Architecture Festival miał miejsce w Amsterdamie, a temat tej edycji dotyczył tożsamości. Jury składające się z ponad 130 sędziów (m.in. David Adjaye, Jeanne Gang, Rem Koolhaas) zrecenzowało ok. 500 projektów z 57 krajów. Za Budynek Roku uznana została singapurska inwestycja publiczna – Kampung Admiralty biura WOHA. Zarówno w tym przypadku, jak i w innych zwycięskich pracach ważna okazała się idea zrównoważonego rozwoju – relacja Jakuba Figela i Filipa Kurasza.
Festiwal New Generations w Warszawie
W listopadzie ubiegłego roku w Warszawie odbyła się piąta edycja festiwalu New Generations pod hasłem Building the Atlas. Organizatorami byli włoski architekt i założyciel platformy Itinerant Office Gianpiero Ven-turini, architektka krajobrazu i producentka Katarzyna Dorda oraz Miasto Stołeczne Warszawa. 25 prelegentów z Europy podzieliło się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami dotyczącymi obecnej roli architektów w procesie projektowym i inwestycyjnym. Prezentacje, warsztaty i panele dyskusyjne odnosiły się do trzech głównych zagadnień: organizacji, biznesu i mediów – relacja Damiana Przybyły.
Wuwart Apartments we Wrocławiu
Wkrótce rozpocznie się realizacja kolejnego zespołu na Nowych Żernikach. Tym razem według projektu Q2Studio.
Plac Orła Białego w Szczecinie
W konkursie na zagospodarowanie jednej z najważniejszych przestrzeni publicznych Szczecina zwyciężyło lokalne biuro Orłowski Szymański Architekci.
Centrum Muzyki w Krakowie
Konkurs na koncepcję kolejnego obiektu nowej dzielnicy muzycznej wygrał zespół SBS Engineering Group z Krakowa oraz 3TI Progetti Italia z Rzymu.
Szkoła w Wilanowie Zachodnim
Pracownia Piotr Bujnowski Architekt przygotowała koncepcję nowej szkoły w Wilanowie Zachodnim.
Stadion miejski w Szczecinie
Władze Szczecina przymierzają się do budowy nowoczesnego stadionu miejskiego według projektu Biura Architektonicznego Dedeco.
Zagospodarowanie plaży nad Jeziorem Maltańskim
W konkursie na zagospodarowanie kąpieliska nad Jeziorem Maltańskim w Poznaniu zwyciężyły ex aequo Front Architects oraz zespół Jakuba Wójtowicza i Filipa Zielińskiego.
Architektura w Polsce 1945-1989
Rozdziały książki Anny Cymer to gotowy zestaw rozbudowanych, solidnych kursowych wykładów. Ułożone zostały w siedem logicznych, chronologicznych ciągów, a cała treść jest mocno powiązana z politycznym i społecznym podłożem. Bezsprzeczny walor dydaktyczny tej publikacji polega także na równomiernym i sprawiedliwym sięganiu po dobre realizacje z całego kraju. Całość nie oszałamia, na szczęście, albumowym wystrojem. Tu cenny jest tekst i równie ważne, współgrające z nim, zestawione zaraz obok, czarno białe, nierzadko artystyczne i czytelne zdjęcia – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Epoka spektaklu. Perypetie architektury i miasta XXI wieku
Chociaż książka Tom Dyckhoffa dotyczy architektury nowej, wręcz najnowszej, w swej dociekliwości i poszukiwaniach autor sięga do historii miast, do czasów zmagań technokratów z jednej, a bojowników spod znaku Jane Jacobs z drugiej strony. Miasta są wytworami cywilizacji i najpełniejszym ich obrazem. A skoro „miasta przedsiębiorcze” walczą ze sobą na ikony, warto zrozumieć współczesną zachodnią (a może już globalną?) cywilizację. Tak naprawdę to o niej jest ta – uprzedźmy – gorzka książka, w której architekci odgrywają nie zawsze pozytywne role – recenzja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.