W maju już po raz czwarty odbędą się organizowane przez naszą redakcję konfrontacje młodych architektów. Jak dowodzą kolejne edycje, 5 lat to w architekturze bardzo długi okres. W opublikowanym w bieżącym numerze „Architektury-murator” wywiadzie Hubert Trammer, trzykrotny uczestnik Młodzi do Łodzi, tak o tym mówi: na spotkaniu w 2003 roku podejście było bardziej introwertyczne (…). W 2013 roku pojawiło się wiele osób realnie zaangażowanych społecznie, architektów-aktywistów. Taki trend jest powszechny na całym świecie. Co dalej? Szukając odpowiedzi, przyglądamy się 15 najciekawszym młodym pracowniom wytypowanym przez redaktorów naczelnych wiodących zagranicznych magazynów architektonicznych.
Kompleks mieszkaniowo-biurowy Garnizon w Gdańsku
Realizacja stanowi próbę stworzenia fragmentu miasta tradycyjnego i samowystarczalnego, z zabudową w ludzkiej skali, ogólnodostępnymi funkcjami i przestrzeniami publicznymi – o nowej dzielnicy Gdańska, powstającej od 2007 roku na terenie historycznych koszar we Wrzeszczu, piszą Jerzy S. Majewski i Daniel Załuski. W numerze także wypowiedź głównego autora założenia, Marcina Woyciechowskiego, oraz krótka historia dawnego garnizonu.
W duchu HafenCity – o gdańskim Garnizonie Daniel Załuski
Realizacja Garnizonu jest prowadzona w duchu najlepszych, wielkoskalowych projektów śródmiejskich, takich jak Aker Brygge w Oslo, HafenCity w Hamburgu czy Rotermanni kvartal w Tallinie. Nowoczesna zabudowa nanizana jest na dawny układ ulic z pojedynczymi, ale emblematycznymi obiektami poprzemysłowymi lub powojskowymi – pisze Daniel Załuski.
Samowystarczalna część miasta – o gdańskim Garnizonie Jerzy S. Majewski
Projekt realizowanej tu od 2007 roku nowej dzielnicy jest próbą stworzenia fragmentu miasta, do pewnego stopnia tradycyjnego i samowystarczalnego. Miasta z zabudową w ludzkiej skali, ogólnodostępnymi placami, deptakami dla pieszych oraz siatką ulic z ograniczonym ruchem samochodowym i pierzejami domów o handlowych parterach z podcieniami. Ważnym elementem dzielnicy jest też starannie zaprojektowana, choć nie zawsze dobrze utrzymana zieleń i mała architektura – pisze Jerzy S. Majewski.
Nowa dzielnica krótkich odległości – o koncepcji gdańskiego Garnizonu Marcin Woyciechowski
Najtrudniejszy element projektu stanowi wyszukiwanie odpowiednich proporcji pomiędzy zabudową mieszkaniową, biurowo-usługową i pozostałymi funkcjami oraz między przestrzeniami o charakterze publicznym i półpublicznym. Każdorazowo jest to przedmiotem wnikliwych analiz, ale nie da się ukryć, że projekt jest w tym zakresie eksperymentalny. Szczęśliwie udaje nam się unikać klasyfikacji „Mordoru” czy „sypialni” i tworzyć otwartą, ekologiczną dzielnicę krótkich odległości – pisze Marcin Woyciechowski.
O historii i teraźniejszości dawnych koszar Tomasz Żylski
Przez ponad 100 lat trzydziestohektarowy teren dawnych koszar huzarów na granicy Strzyży i Wrzeszcza otoczony był wysokim murem. Architekci musieli więc stworzyć tu nie tylko nową, wielofunkcyjną dzielnicę, ale również powiązać przestrzennie całe założenie z resztą miasta – pisze Tomasz Żylski.
Dom V-House w Pyskowicach
Zadaniem architektów było zaprojektowanie komfortowego, dużego domu z basenem wśród chaotycznej zabudowy jednorodzinnej. Poszczególne funkcje rozplanowali więc w trzech odrębnych bryłach, które poukładali niczym klocki. O jednej z najnowszych realizacji archistudia studniarek + pilinkiewicz – pisze Justyna Wojtas-Swoszowska.
INX Design Hotel w Krakowie
Tektonika elewacji, podziały okienne i materiały czytelnie odwzorowują historyczne wartości wschodnich obrzeży Kazimierza. Dzięki doświadczeniu autorów czytamy je z lekkością architektonicznych opowiadań uznanego krakowianisty Michała Rożka. O nowym budynku Biura Projektów Lewicki Łatak pisze Dawid Hajok.
Rozbudowa folwarku w Chorowicach
Choć konserwator dopuścił wykreślenie pozostałości dawnej zabudowy folwarku z rejestru zabytków, inwestorzy wraz z architektami podjęli próbę ich ocalenia, decydując się na połączenie zrekonstruowanych elementów zespołu z nowymi. O realizacji studia Karpiel Steindel Architektura pisze Dawid Hajok.
Piętnaście młodych gwiazd architektury
Z okazji czwartego spotkania Młodzi do Łodzi zwróciliśmy się do redaktorów naczelnych wiodących zagranicznych magazynów architektonicznych z prośbą o wskazanie najciekawszych pracowni z ich krajów wraz z krótkim uzasadnieniem dokonanego wyboru. Dzięki temu, podobnie jak dziesięć lat temu, możemy przedstawić na łamach „A-m" piętnaście biur architektonicznych o ogromnym potencjale twórczym, intelektualnym, organizacyjnym – pisze Ewa P. Porębska.
Najważniejsze konkursy dla młodych architektów
Publikujemy przegląd najważniejszych nagród i konkursów skierowanych wyłącznie do młodych architektów. Jak wynika z zestawienia, organizatorzy przyjmują różne cezury wieku i w różny sposób poszukują najbardziej obiecujących projektantów. Pod uwagę brana jest pierwsza realizacja, portfolio bądź obiekt, ale też opracowanie projektu na zadany temat. Warto zauważyć, że wśród laureatów coraz częściej pojawiają się Polacy – pisze Tomasz Żylski
Nagrody Fundacji im. Stefana Kuryłowicza
Prezentacja prac nagrodzonych w ostatniej edycji konkursu TEORIA i stypendium PRAKTYKA odbyła się 23 marca roku w warszawskim Centrum Konferencyjnym POLIN. Gościem wieczoru była francuska architektka Odile Decq, która opowiedziała o swoich najważniejszych realizacjach oraz o działalności pedagogicznej. Obszerny wywiad z Odile Decq, który powstał podczas jej wizyty w Warszawie, można przeczytać tu: http://architektura.muratorplus.pl/krytyka/kwestionowac-status-quo-wywiad-z-odile-decq_8547.html
Balkrishna Doshi – Nagroda Pritzkera 2018
Balkrishna Doshi jest pierwszym architektem z Indii wyróżnionym Pritzkerem i jego 45 laureatem. Współpracował z Louisem Kahnem i Le Corbusierem, przyczyniając się znacząco do rozwoju kultury architektonicznej w Indiach. Znany jest z takich realizacji, jak mieszkania socjalne Aranya w Indore (1989) czy Indyjski Instytut Zarządzania w Bangalore (1977-1992). W 1980 założył pracownię Sangarth.
Międzynarodowe Biennale Architektury Wnętrz w Krakowie – podsumowanie i fotorelacja
Tematem tegorocznej, piątej już edycji Międzynarodowego Biennale Architektury Wnętrz w Krakowie była redefinicja funkcji i rozwiązań przestrzennych Małopolskiego Ogrodu Sztuki. Organizatorzy wspólnie z uczestnikami poszukiwali nowych pomysłów dla budynku i jego roli w strukturze miasta – relacja Tomasza Żylskiego.
Rozbudowa Portu Lotniczego Lublin
Wkrótce rozpocznie się rozbudowa Portu Lotniczego Lublin w Świdniku według projektu pracowni ARÉ. Powierzchnia obiektu zwiększy się o prawie 2,2 tys. m2.
Masterplan dla Stoczni Cesarskiej w Gdańsku
Rozstrzygnięto konkurs na koncepcję zagospodarowania Stoczni Cesarskiej. Zwyciężyło biuro Henning Larsen we współpracy z BBGK Architekci oraz A2P2.
Tychy oczywiste i nieoczywiste. Książęce ślady, dotknięcie sacrum i nowe miasto
Maria Lipok-Bierwiaczonek miała okazję rozmawiać z najstarszym żyjącym pokoleniem tyszan doskonale pamiętających, jak nowe miasto niespodziewanie wdarło się w spokojną, ukształtowaną wiekami tradycji okolicę. To historia miasta odkrywana pod widoczną warstwą – tak dobrze mieszkańcom znaną – recenzja Roberta Skitka.
D.O.M.E.K.. Doskonałe Okazy Małych i Efektownych Konstrukcji
W książce Aleksandry Machowiak i Daniela Mizielińskiego znajdziemy wyłącznie współczesne i bardzo oryginalne domy. Poznamy też ich projektantów. Każdy z obiektów został zilustrowany, opisany i celnie nazwany. Dzieciaków raczej nie zdziwi, że tak odjechane pomysły można wprowadzać w życie, a domy mogą być tak różnorodne. Szok za to mogą przeżyć ich rodzice – recenzja Roberta Skitka.
Marek Dziekoński. Koncepcja – Kreacja – Konteksty
Marek Dziekoński był mistrzem detalu. W siermiężnych czasach totalnej typizacji i permanentnego braku wszystkiego potrafił wyczarować coś z niczego w każdym niemal aspekcie – kompozycji, konstrukcji, materiale. Tychy zawdzięczają mu naprawdę wiele, choć on sam chyba tego miasta do końca nie pokochał. W książce Patryka Oczki znajdziemy wiele projektów, także tych niezrealizowanych, szkiców i biografię Dziekońskiego – recenzja Roberta Skitka.
Deliryczny Nowy Jork. Retroaktywny manifest dla Manhattanu
Delirious New York został wydany w roku 1978, zaledwie trzy lata po powstaniu OMA, w czasach, gdy Koolhaas nie zrealizował jeszcze żadnego budynku. Autor jest zafascynowany życiem w metropolii, przemianami społecznymi, do jakich doprowadziła kultura zagęszczania i technologia fantastyczności. Ma talent do definiowania procesów i wyciągania oryginalnych, ale logicznych wniosków. To książka o 2028 magicznych kwartałach, fantastycznych samowystarczalnych światach – recenzja Roberta Skitka.
Talowski
W czasach, gdy rola architekta zredukowana została do jednego z bardzo wielu elementów procesu inwestycyjnego, a sam termin architektura oficjalnie ginie wśród nazw innych dziedzin z tym procesem związanych, Talowski jawi się wręcz jako tytan twórczej wolności i determinacji. Monografia autorstwa Tadeusza Bystrzaka to nie naukowa dysertacja, lecz szczery efekt zachwytu miłośnika twórczości Talowskiego – recenzja Marty A. Urbańskiej.
Laka Perspectives
Technologie i metodologia projektowania rozwijają się w takim tempie, że w momencie ich przedstawienia w artykułach naukowych nierzadko tracą już na świeżości. Książka Laka Perspectives sytuuje się pomiędzy publikacją pokonferencyjną a zbiorem prasowych wywiadów, zestawionych pod konsekwentną redaktorską kontrolą. Każda z rozmów opatrzona jest wyjaśnieniami najważniejszych pojęć oraz uzupełniona linkami do stron internetowych – recenzja Moniki Arczyńskiej.