Ostatnim filmem z serii „Architektura BETONU: jest eksperymentalny film produkcji izraelskiej, który mierzy się z tematem budownictwa w kontekście konfliktu. Izrael jest krajem, który jak żaden inny nadaje się do sportretowania materiału jakim jest beton. Pustynne warunki klimatyczne, zaawansowanie technologiczne kraju, permanentny stan konfliktu — te i inne uwarunkowania składają się na nośność architektury wykorzystującej żelbet.
W metaforyczny sposób w filmie ukazana została dwuznaczność, jaką niesie za sobą zastosowanie tego materiału. Jest on symbolem rozwoju Izraela, inwestycji, nowej zabudowy, a także trwałości społeczeństwa w nieprzyjaznym i trudnym klimacie. Jednocześnie jest to symbol odseparowania, zamknięcia się i wojny. Strefa Gazy oddzielona jest od Izraela murem z wielkich betonowych prefabrykatów, który stanowi jeden z najbardziej dobitnych przykładów złej etycznie praktyki budowlanej. Dwa wielowymiarowe wątki łączą się w filmie w pesymistyczną wizję współczesnego Izraela.
"BETON" reż. Yuval Yefet, 2009
