Autochton i terytorium: binnale w Wenecji

Powiększ zdjęcie

Biennale architektury w Wenecji 2023

Rysunkowa rekonstrukcja chińskiego obozu pracy przymusowej dla Ujgurów (Alison Killing)

Źródło: Marcin Maraszek i Maciej Kaufman

Rozwiń

Powiększ zdjęcie

Biennale architektury w Wenecji 2023

Pawilon Serbski. Kadry z dokumentu poświęconego budynkom targów w Lagos projektu Zorana Bojovića - w roku budowy (1979) i współecześnie

Źródło: Marcin Maraszek i Maciej Kaufman

Rozwiń

Powiększ zdjęcie

Biennale architektury w Wenecji 2023

Instalacja wideo w pawilonie Serbii

Źródło: Marcin Maraszek i Maciej Kaufman

Rozwiń

Powiększ zdjęcie

Biennale architektury w Wenecji 2023

Tropikalny modernizm w pawilonie Vicoria & Albert Museum. Lightbox z fotografiami budynku targów w Akrze projektu Jacka Chyrosza i Stanisława Rymaszewskiego (1967).

Źródło: Marcin Maraszek i Maciej Kaufman

Rozwiń

Powiększ zdjęcie

Biennale architektury w Wenecji 2023

Próbka Terra Preta de Índio – żyzny czarnoziem amazoński pochodzenia antropogenicznego na ekspozycji w pawilonie Brazylii. Ziemia jest jednym z nieoficjalnych bohaterów tegorocznego biennale architektury

Źródło: Marcin Maraszek i Maciej Kaufman

Rozwiń

Powiększ zdjęcie

Biennale architektury w Wenecji 2023

Z ziemi porośniętej darnią uformowane są okopy pawilonu Ukrainy (kuratorki i kuratorzy: I. Miroshnykova, O. Petrov, B. Filonenko), stanowiące terenowe audytorium lub ciche miejsce wydzielone od zgiełku w centrum Giardini

Źródło: Marcin Maraszek i Maciej Kaufman

Rozwiń

Powiększ zdjęcie

Biennale architektury w Wenecji 2023

Na biennale nie brakuje tradycyjne rozumianej i reprezentowanej architektury, choć nie dominuje w odbiorze wystawy. Na fotografii wystawa Flores & Prats Arquitectes

Źródło: Marcin Maraszek i Maciej Kaufman

Rozwiń