Centrum Nanotechnologii

Otwarty plac za budynkiem urządzono na płycie parkingu podziemnego; fot. Krzysztof Krzempek / dzięki uprzejmości pracowni

Źródło: Archiwum serwisu

Rozwiń

Centrum Nanotechnologii

Widok od ulicy Siedlickiej; po lewej fragment Audytorium Novum z 1999 roku. Większość współczesnych realizacji na terenie kampusu w sposób dość dosłowny nawiązuje do historycznej zabudowy, charakteryzującej się ceglanymi elewacjami i detalem z piaskowca; fot. Krzysztof Krzempek / dzięki uprzejmości pracowni

Źródło: Archiwum serwisu

Rozwiń

Centrum Nanotechnologii

Południowo-zachodni narożnik budynku „podcięto” w parterze oraz na ostatniej kondygnacji, przez co ażurowe ściany wydają się odstawać od jego zasadniczej bryły; fot. Krzysztof Krzempek / dzięki uprzejmości pracowni

Źródło: Archiwum serwisu

Rozwiń

Centrum Nanotechnologii

Podcień w parterze. U dołu świetliki nad zlokalizowanymi w podziemiu laboratoriami; fot. Krzysztof Krzempek / dzięki uprzejmości pracowni

Źródło: Archiwum serwisu

Rozwiń

Centrum Nanotechnologii

Taras widokowy na najwyższej kondygnacji. Mimo ograniczonego budżetu, zdecydowano się na wysokiej jakości materiały – elewacje oblicowano na przykład płytami piaskowca Rubin; fot. Krzysztof Krzempek / dzięki uprzejmości pracowni

Źródło: Archiwum serwisu

Rozwiń

Centrum Nanotechnologii

Sala audytoryjna na 126 osób; w aranżacji wnętrz architekci zastosowali minimalistyczne środki wyrazu; fot. Krzysztof Krzempek / dzięki uprzejmości pracowni

Źródło: Archiwum serwisu

Rozwiń

Centrum Nanotechnologii

Sytuacja z rzutem parteru. Oznaczenia: 1 – Centrum Nanotechnologii B; 2 – Audytorium Novum; 3 – Wydział Mechaniczny; 4 – Instytut Maszyn Przepływowych

Źródło: Archiwum serwisu

Rozwiń