Centrum Sztuki w Kaohshiung
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Konstrukcja rozciąga się na długość 160 metrów i szerokość 225 metrów; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Widok od strony zachodniej – oprócz czterech sal koncertowych w budynku zlokalizowano skierowany w stronę parku amfiteatr; Fot. Iwan Baan
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Nowe centrum sztuk wizualnych zlokalizowano w południowo-wschodniej części Kaohsiung, jednego z największych miast i portów Tajwanu; Fot. Iwan Baan
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
W południowo-zachodniej części budynku zaplanowano wejście główne (na parterze) oraz restaurację (na poziomie czwartym); Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Widok od strony parku. Jednym z ważniejszych elementów realizacji był projekt oświetlenia, a w szczególności ogólnodostępnej przestrzeni pod budynkiem; Fot. Iwan Baan
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
„Sufit” zadaszenia o powierzchni 25 000 m2 pokryto giętymi na zimno stalowymi płytami o wymiarach 5 x 8 m; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Architektom zależało na stworzeniu relacji między budynkiem a otaczającą go przestrzenią publiczną; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Obiekt powstał na terenie zielonym Weiwuying Metropolitan, zajmującym powierzchnię 64 tys. m2, nawiązującym do nowojorskiego Central Parku; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Widok od strony południowej; Fot. Kouzi Isita
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Budynek zaprojektowano na planie prostokąta o wymiarach 225 x 160 m. Ze względu na subtropikalny klimat Tajwanu, który charakteryzuje się m.in. dużą wilgotnością, oprócz płyt aluminiowych wykorzystano stal stosowaną w przemyśle stoczniowym; Fot. Kouzi Isita
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Widok od strony wschodniej; Fot. Kouzi Isita
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Amfiteatr to jedna z pięciu przestrzeni koncertowych w obiekcie; Fot. Iwan Baan
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Wielokrzywiznowa struktura przechodząca w podpory konstrukcyjne; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Do budowy konstrukcji wykorzystano system przestrzennych kratownic; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Konstrukcja główna, do której mocowano stalowe panele elewacyjne i dachowe z aluminium; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Montaż amfiteatru uformowanego w zakrzywionej formie dachu; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Najważniejszą częścią budynku jest otwarty plac, meandrujący pomiędzy salami koncertowymi; Fot. Iwan Baan
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Scena teatralna przystosowana jest przede wszystkim do wystawiania sztuk eksperymentalnych i opery chińskiej; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Podczas projektowania wszystkich czterech sal koncertowych architekci z Mecanoo współpracowali z akustykiem Albertem Xu; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Zadaszenie obiektu przekryto płytami aluminiowymi; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Budowa teatru dla 1210 widzów; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Na dachu zlokalizowano cztery punkty widokowe, a także taras restauracyjny; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Wnętrza foyer wykończono w kontrastującej kolorystyce bieli i czerni; Fot. Christian Richters
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Do oświetlenia przestrzeni publicznej wykorzystano wiszące oprawy o średnicy 350 cm; Fot. Harry Cock
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Salę recitalową podobnie jak operę wykończono panelami z drewna dębowego; Fot. Iwan Baan
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Największa z sal koncertowych w budynku – przestrzeń operowa – może pomieścić 2236 widzów; Fot. Iwan Baan
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Zadaszona przestrzeń publiczna może być wykorzystana do różnych wydarzeń kulturalnych, m.in. projekcji. Plac doświetlono zarówno świetlikami, jak również oświetleniem sztucznym; Fot. © National Kaohsiung Center for the Arts
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Schemat koncepcyjny; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Sytuacja. Oznaczenia: 1 – Narodowe Centrum Sztuki Kaohsiung; 2 – amfiteatr; 3 – stacja kolejowa; 4 – park Weiwuying Metropolitan; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Rzut parteru; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Rzut poziomu +3; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Przekrój A-A; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Przekrój B-B. Oznaczenia: 1 – wejście główne; 2 – amfiteatr; 3 – przestrzeń publiczna (plac Banyan); 4 – kasa biletowa; 5 – kawiarnia; 6 – opera; 7 – sala recitalowa; 8 – teatr; 9 – zaplecze; 10 – mała sala koncertowa; 11 – foyer; 12 – biblioteka; 13 – parking; 14 – parking dla pracowników; 15 – maszynownia; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Schemat konstrukcyjny; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Przekrój ściany kurtynowej. Oznaczenia: 1 – łuk konstrukcyjny; 2 – sufitowa oprawa oświetleniowa; 3 – sufit podwieszany; 4 – szkło laminowane; 5 – podłogowa oprawa oświetleniowa; 6 – podkonstrukcja profilu stalowego; 7 – połączenie posadzki z fasadą; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Przekrój przez strop sali koncertowej; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Detal przekroju przez strop sali koncertowej (detal A). Oznaczenia: 1 – profil stropu podwieszanego do głównej konstrukcji nośnej; 2 – stalowy profil podkonstrukcji stropu; 3 – balkon techniczny; 4 – panel GRG, gładki; 5 – krawędź górna ściany frontowej; 6 – podkonstrukcja stropu; 7 – panel GRG, profilowany, gr. max. 5 cm; 8 – łączenie profili GRG; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Centrum Sztuki w Kaohshiung
Przekrój pionowy przez fasadę. Oznaczenia: 1 – balustrada; 2 – profil odwodnienia dachu; 3 – okładzina aluminiowa fasady; 4 – wylewka żywicy poliuretanowej; 5 – profil oświetlenia i rolet zacieniających; 6 – sufit podwieszany – potrójna warstwa płyt g-k oraz wełna mineralna; 7 – szklenie izolacyjne; 8 – akustyczne szkło izolacyjne, 13/20/9 mm; 9 – odwodnienie liniowe; Rys. Mecanoo Architecten
foto: Archiwum Architektury
Zamknij reklamę za s.
X
Zamknij reklamę
...