architektura eksperymentalna
Osiągnięcia zostały zastosowane w pawilonie HygroSkin. Powłoka pawilonu zamykała się przy wysokim poziomie wilgotności względnej i otwierała przy niskim poziomie wilgotności względnej, © ICD University of Stuttgart
Źródło: Archiwum serwisu
Rozwiń
materiały z drukarki 3D
Porównanie działania wyprodukowanych za pomocą druku 3D (po lewej) w porównaniu z wcześniejszym systemem wykonanym z forniru kompozytowego (po prawej), © ICD University of Stuttgart
Źródło: Archiwum serwisu
Rozwiń
materiały z drukarki 3D
Trzy testowe fragmenty materiałów o grubości 1 mm (po lewej) zaprogramowane tak, aby reagować różnym stopniem zaoblenia w odpowiedzi na zwiększający lub zmniejszający się poziom względnej wilgotności, © ICD University of Stuttgart
Źródło: Archiwum serwisu
Rozwiń
Drukarka 3D
Proces druku 3D materiałów złożonego, reagującego na pogodę systemu, © ICD University of Stuttgart
Źródło: Archiwum serwisu
Rozwiń
materiały z drukarki 3D
Zdjęcie przedstawia element wyprodukowany w technice 3D składający się ze statycznej ramy i reagującego na zmienne warunki atmosferyczne środka, © ICD University of Stuttgart
Źródło: Archiwum serwisu
Rozwiń
architektura eksperymentalna
Wcześniejsze badania w instytucie koncentrowały się na przeniesieniu zaobserwowanych w naturze zmian kształtów, wywołanych zmianą wilgotności, na elementy z kompozytowego forniru, © ICD University of Stuttgart
Źródło: Archiwum serwisu
Rozwiń
architektura eksperymentalna
Osiągnięcia zostały zastosowane w pawilonie HygroSkin. Powłoka pawilonu zamykała się przy wysokim poziomie wilgotności względnej i otwierała przy niskim poziomie wilgotności względnej, © ICD University of Stuttgart
Źródło: Archiwum serwisu
Rozwiń
Powrót
Zamknij reklamę za
s.
X
Zamknij reklamę
...
email
