Materiały kompozytowe i robotyka we współczesnej architekturze. Eksperymentalny pawilon w Stuttgarcie

Tymczasowy pawilon Uniwersytetu w Stuttgarcie

Geometria tymczasowego pawilonu eksperymentalnego Uniwersytetu w Stuttgarcie została oparta m.in. na analizie struktur występujących w naturze - budowy skrzydła chrząszcza. Dzięki uprzejmości ICD (Institut für Computerbasiertes Entwerfen) oraz ITKE (Institut für Tragkonstruktionen und Konstruktives Entwerfen), © ICD/ITKE Universität Stuttgart

więcej...

foto: Archiwum Architektury

Pawilon z materiałów kompozytowych

Pawilon eksperymentalny Uniwersytetu w Stuttgarcie ukazuje możliwości tworzenia architektury za pomocą robotycznej produkcji materiałów kompozytowych. Dzięki uprzejmości ICD (Institut für Computerbasiertes Entwerfen) oraz ITKE (Institut für Tragkonstruktionenund Konstruktives Entwerfen), © ICD/ITKE Universität Stuttgart

więcej...

foto: Archiwum Architektury

Materiały kompozytowe we współczesnej architekturze

Tymczasowy pawilon eksperymentalny Uniwersytetu w Stuttgarcie wpisuje się w przestrzeń publiczną placu przed uczelnią. Dzięki uprzejmości ICD (Institut für Computerbasiertes Entwerfen) oraz ITKE (Institut für Tragkonstruktionen und Konstruktives Entwerfen), © ICD/ITKE Universität Stuttgart

więcej...

foto: Archiwum Architektury

Eksperymentalny pawilon, współczesna architektura

Eksperymentalny pawilon Uniwersytetu w Stuttgarcie. Dzięki uprzejmości ICD (Institut für Computerbasiertes Entwerfen) oraz ITKE (Institut für Tragkonstruktionen und Konstruktives Entwerfen), © ICD/ITKE Universität Stuttgart

więcej...

foto: Archiwum Architektury

Tymczasowy pawilon, przestrzeń publiczna

Pawilon Uniwersytetu w Stuttgarcie, widok z wnętrza na plac i otaczające budynki. Dzięki uprzejmości ICD (Institut für Computerbasiertes Entwerfen) oraz ITKE (Institut für Tragkonstruktionen und Konstruktives Entwerfen), © ICD/ITKE Universität Stuttgart

więcej...

foto: Archiwum Architektury

Architektura eksperymentalna, projekt badawczy

Każdy z 36 elementów pawilonu posiada indywidualny rozkład włókien. Największy mierzy 2,6 metra średnicy i waży 21,4 kg. Dzięki uprzejmości ICD (Institut für Computerbasiertes Entwerfen) oraz ITKE (Institut für Tragkonstruktionen und Konstruktives Entwerfen), © ICD/ITKE Universität Stuttgart

więcej...

foto: Archiwum Architektury

Podziel się

Zamknij reklamę za s.

Zamknij reklamę

...