Muzeum Baroku
Muzeum zlokalizowano w północnej części parku miejskiego, na obrzeżu gmin San Andrés de Cholula i Puebla w środkowym Meksyku. Założeniem architektów było stworzenie obiektu, który swoją formą nawiązywałby w sposób abstrakcyjny do architektury i sztuki barokowej. Miał przy tym spełniać trzy zasady – rozbijać sztywną, regularną siatkę podziałów, wykorzystywać symbolikę światła oraz rozwiązania ekologiczne. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Widok od strony południowej. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Widok od strony zachodniej – od północy i zachodu budynek otacza płytki staw połączony z naturalnym jeziorem, znajdującym się w głębi od strony południowej. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Widok od strony północnej, gdzie zlokalizowano wejście główne. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Widok od strony południowo- -wschodniej – wysunięty nad wodę taras na parterze. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Oprócz głównego patio w budynku zaprojektowano także trzy tarasy widokowe na drugiej kondygnacji. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Nad wejściem głównym architekci zaproponowali zadaszenie, które nie tylko chroni przed słońcem, ale stanowi także ekran do wyświetlania różnych projekcji w porze wieczornej. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Dziedziniec z fontanną (motyw płynącej wody często powraca w sztuce baroku). Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Doświetlone od góry patio łączące poszczególne sale wystawowe. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
W centralnej części holu głównego zaprojektowano ogromne schody wachlarzowe, które pną się do góry bez widocznego wspornika. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Charakterystyczną, lekko powyginaną fasadę zaprojektowano tak, aby łączenia prefabrykatów były widoczne. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Na przeszło 7000 m² parteru zaplanowano m.in. sklep z pamiątkami, informację turystyczną, hol wejściowy oraz sale ekspozycyjne i audytorium. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Prefabrykowane elementy ścian zewnętrznych transportowano na plac budowy, gdzie łączono je ze sobą. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Prefabrykowane elementy ścian zewnętrznych transportowano na plac budowy, gdzie łączono je ze sobą. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
W projektowaniu budynku ważną rolę odgrywa światło. Poszczególne sale połączono ze sobą doświetlonymi od góry patiami. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Pomiędzy kondygnacjami zastosowano lekki strop kompozytowy o grubości 70 cm, wypełniany kulami z polietylenu użytymi w celu zredukowanie masy stropu. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Pomiędzy kondygnacjami zastosowano lekki strop kompozytowy o grubości 70 cm, wypełniany kulami z polietylenu użytymi w celu zredukowanie masy stropu. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Pomiędzy kondygnacjami zastosowano lekki strop kompozytowy o grubości 70 cm, wypełniany kulami z polietylenu użytymi w celu zredukowanie masy stropu. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Prefabrykowane elementy ścian zewnętrznych transportowano na plac budowy, gdzie łączono je ze sobą. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Prefabrykowane elementy ścian zewnętrznych transportowano na plac budowy, gdzie łączono je ze sobą. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
W centralnej części budynku zaprojektowano dziedziniec z fontanną o nieregularnym kształcie. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Pomiędzy kondygnacjami zastosowano lekki strop kompozytowy o grubości 70 cm, wypełniany kulami z polietylenu użytymi w celu zredukowanie masy stropu. Fot. Patrick Lopez Jaimes/DANSTEK. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Ściany zewnętrzne zbudowane są z dwóch paneli z białego betonu o gr. 65 mm, połączonych w element warstwowy ze szczeliną pośrodku. Fot. Toyo Ito & Associates, Architects. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Prefabrykowane elementy ścian zewnętrznych transportowano na plac budowy, gdzie łączono je ze sobą. Fot. Toyo Ito & Associates, Architects. Zdjęcia dzięki uprzejmości firmy DANSTEK i pracowni Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Sytuacja. Oznaczenia: 1 – wejście główne; 2 – staw; 3 – jezioro; 4 – parking. Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Rzut parteru. Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Rzut pierwszego piętra. Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Przekrój B-B. Oznaczenia do rys. 7-10: 1 – wejście główne; 2 – hol wejściowy; 3 – winda; 4 – lobby; 5 – pokój pierwszej pomocy; 6 – szatnia; 7 – hol przy sali ekspozycyjnej; 8 – ekspozycja tymczasowa; 9 – kolekcja specjalna; 10 – ekspozycja stała; 11 – strefa rozładunku; 12 – pokój kwarantanny; 13 – pomieszczenie techniczne; 14 – winda towarowa; 15 – dziedziniec; 16 – taras; 17 – jezioro; 18 – sklep muzealny; 19 – kulisy; 20 – audytorium; 21 – hol przy audytorium; 22 – staw; 23 – przestrzeń edukacyjna; 24 – biura; 25 – serwerownia; 26 – przechowalnia; 27 – pracownia renowacji; 28 – magazyn; 29 – pracownia malarska; 30 – pracownia; 31 – biblioteka; 32 – restauracja; 33 – kawiarnia; 34 – kuchnia; 35 – sala konferencyjna; 36 – sala spotkań; 37 – parking. Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Schemat konstrukcyjny. Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Przekrój A-A. Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Detal przekroju przez elewację i strop: od strony stawu (11); od strony patio (12); od strony jednego z wejść (18). Oznaczenia: 1 – koryto odwodnieniowe; 2 – rura spustowa wewnątrz ściany; 3 – wylot rury spustowej; 4 – zbrojenie strefy podparcia stropu na ścianie; 5 – prefabrykowany panel żelbetowy; 6 – posadzka z płyt trawertynu; 7 – konstrukcja podłogi podniesionej; 8 – hydroizolacja; 9 – warstwa spadkowa; 10 – lekki strop żelbetowy z wypełnieniem z kul polietylenowych; 11 – oświetlenie liniowe LED; 12 – żaluzja. ze stali nierdzewnej; 13 – konstrukcja sufitu podwieszonego; 14 – płyta żelbetowa; 15 – woda; 16 – żwir; 17 – drenaż pod płytą; 18 – drenaż opaskowy; 19 – zbrojenie; 20 – startery ścian zewnętrznych; 21 – element montażowy ścian; 22 – ubity piach; 23 – żelbetowa ława fundamentowa; 24 – odsadzka ławy fundamentowej; 25 – chudy beton; 26 – termoizolacja; 27 – wykończenie z płyt g-k; 28 – warstwa absorbująca fale akustyczne; 29 – izolacja akustyczna; 30 – płyta g-k perforowana; 31 – wykładzina; 32 – rama ze stali nierdzewnej; 33 – okno uchylne; 34 – blat drewniany; 35 – płyty chodnikowe; 36 – świetlik (szkło klejone, bezpieczne); 37 – szkło klejone przeciwsłoneczne; 38 – rygiel ściany kurtynowej 13-15, 17, 19 | Prefabrykowane elementy ścian zewnętrznych transportowano na plac budowy, gdzie łączono je ze sobą 16 | Schemat konstrukcyjny 20 | Ściany zewnętrzne zbudowane są z dwóch paneli z białego betonu o gr. 65 mm, połączonych w element warstwowy ze szczeliną pośrodku Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Detal przekroju przez elewację i strop: od strony stawu (11); od strony patio (12); od strony jednego z wejść (18). Oznaczenia: 1 – koryto odwodnieniowe; 2 – rura spustowa wewnątrz ściany; 3 – wylot rury spustowej; 4 – zbrojenie strefy podparcia stropu na ścianie; 5 – prefabrykowany panel żelbetowy; 6 – posadzka z płyt trawertynu; 7 – konstrukcja podłogi podniesionej; 8 – hydroizolacja; 9 – warstwa spadkowa; 10 – lekki strop żelbetowy z wypełnieniem z kul polietylenowych; 11 – oświetlenie liniowe LED; 12 – żaluzja ze stali nierdzewnej; 13 – konstrukcja sufitu podwieszonego; 14 – płyta żelbetowa; 15 – woda; 16 – żwir; 17 – drenaż pod płytą; 18 – drenaż opaskowy; 19 – zbrojenie; 20 – startery ścian zewnętrznych; 21 – element montażowy ścian; 22 – ubity piach; 23 – żelbetowa ława fundamentowa; 24 – odsadzka ławy fundamentowej; 25 – chudy beton; 26 – termoizolacja; 27 – wykończenie z płyt g-k; 28 – warstwa absorbująca fale akustyczne; 29 – izolacja akustyczna; 30 – płyta g-k perforowana; 31 – wykładzina; 32 – rama ze stali nierdzewnej; 33 – okno uchylne; 34 – blat drewniany; 35 – płyty chodnikowe; 36 – świetlik (szkło klejone, bezpieczne); 37 – szkło klejone przeciwsłoneczne; 38 – rygiel ściany kurtynowej 13-15, 17, 19 | Prefabrykowane elementy ścian zewnętrznych transportowano na plac budowy, gdzie łączono je ze sobą 16 | Schemat konstrukcyjny 20 | Ściany zewnętrzne zbudowane są z dwóch paneli z białego betonu o gr. 65 mm, połączonych w element warstwowy ze szczeliną pośrodku Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Muzeum Baroku
Schemat przedstawiający niektóre formy ścian zastosowane w budynku, w całym obiekcie wykorzystano ich 55 rodzajów. Rys. Toyo Ito & Associates, Architects
Źródło: Archiwum Architektury
Zamknij reklamę za s.
X
Zamknij reklamę
...