Muzeum Narodowe w Estonii
Muzeum Narodowe w Estonii
Obiekt znajduje się na terenie byłej radzieckiej bazy wojskowej, około 4 km na północny wschód od Tartu. Niegdyś ziemie te należały do rodziny Liphartów, kolekcjonerów sztuki. To w ich dawnym domu mieściła się dotychczasowa siedziba muzeum. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Budynek muzeum zaprojektowano na dawnym lotnisku – bryła w naturalny sposób wtapia się w pas startowy. Fot. Arp Karm
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
W części podziemnej budynek jest podzielony na dwie bryły, które połączono na poziomie parteru mostowym łącznikiem o rozpiętości 40 m. Fot. Arm Karp
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Wejście główne do muzeum – wspornikowy wysięg w najdalszym miejscu zadaszenia wynosi 35 metrów. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Charakterystycznym elementem budynku jest wspornikowe zadaszenie nad wejściem głównym o rozpiętości 35 m. Jego konstrukcję stanowi stalowa kratownica podparta na belkach poprzecznych o wysokości ponad 2 m. Od strony wewnętrznej wspornik pokryto panelami z siatki ze stali nierdzewnej mocowanymi do konstrukcji wsporczej podwieszonej do głównej kratownicy dachu. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Widok od strony zachodniej. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Okoliczne akweny należące do pobliskiego jeziora Raadi przepływają bezpośrednio pod częścią budynku, który tworzy rodzaj mostu. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Widok od strony wschodniej – w zagłębionej części bryły zlokalizowano drugie wejście. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Wokół założenia pozostawiono fragmenty dawnych zabudowań radzieckiej bazy wojskowej. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Charakterystycznym elementem budynku jest wspornikowe zadaszenie nad wejściem głównym o rozpiętości 35 m. Jego konstrukcję stanowi stalowa kratownica podparta na belkach poprzecznych o wysokości ponad 2 m. Od strony wewnętrznej wspornik pokryto panelami z siatki ze stali nierdzewnej mocowanymi do konstrukcji wsporczej podwieszonej do głównej kratownicy dachu. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Żelbetowa, częściowo prefabrykowana główna konstrukcja budynku. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Żelbetowa, częściowo prefabrykowana główna konstrukcja budynku. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Charakterystycznym elementem budynku jest wspornikowe zadaszenie nad wejściem głównym o rozpiętości 35 m. Jego konstrukcję stanowi stalowa kratownica podparta na belkach poprzecznych o wysokości ponad 2 m. Od strony wewnętrznej wspornik pokryto panelami z siatki ze stali nierdzewnej mocowanymi do konstrukcji wsporczej podwieszonej do głównej kratownicy dachu. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Na żelbetową bryłę nałożono szklaną ścianę kurtynową mocowaną do stalowej podkonstrukcji. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Żelbetowa, częściowo prefabrykowana główna konstrukcja budynku. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Nad przestrzenią ekspozycyjną zlokalizowano świetliki, dzięki którym zapewniono dostęp światła dziennego. Fot. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Charakterystycznym elementem budynku jest wspornikowe zadaszenie nad wejściem głównym o rozpiętości 35 m. Jego konstrukcję stanowi stalowa kratownica podparta na belkach poprzecznych o wysokości ponad 2 m. Od strony wewnętrznej wspornik pokryto panelami z siatki ze stali nierdzewnej mocowanymi do konstrukcji wsporczej podwieszonej do głównej kratownicy dachu. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Przestrzeń ekspozycyjna muzeum z przebijającymi ją kubikami, w których rozmieszczono galerie wystawowe. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
W łączniku zlokalizowano m.in. przestrzeń restauracyjną oraz wielofunkcyjną. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Elewację wykonano z tafli o wymiarach 1,5 x 3 m ze szkła laminowanego pokrytego sitodrukiem. Aby nadać jej wrażenie lekkości, szyby mocowano do smukłej konstrukcji wsporczej. Fot. Takuji Shimmura
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Rzut parteru. Oznaczenia: 1 – wejście A; 2 – hol wejściowy A; 3 – informacja/kasa biletowa; 4 – centrum konferencyjne; 5 – pokój seminaryjny; 6 – audytorium; 7 – kuchnia; 8 – restauracja; 9 – przestrzeń wielofunkcyjna; 10 – sklep muzealny; 11 – pokój edukacyjny; 12 – Centrum Kultury Ludowej; 13 – centrum prasowe; 14 – magazyn książek; 15 – czytelnia; 16 – pomieszczenie do pracy; 17 – zaplecze biblioteki/biura; 18 – pokój dla dzieci; 19 – wystawa dotycząca historii Ugrofinów;
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Rzut kondygnacji -1. Oznaczenia: 1 – wejście A; 2 – hol wejściowy A; 3 – informacja/kasa biletowa; 4 – centrum konferencyjne; 5 – pokój seminaryjny; 6 – audytorium; 7 – kuchnia; 8 – restauracja; 9 – przestrzeń wielofunkcyjna; 10 – sklep muzealny; 11 – pokój edukacyjny; 12 – Centrum Kultury Ludowej; 13 – centrum prasowe; 14 – magazyn książek; 15 – czytelnia; 16 – pomieszczenie do pracy; 17 – zaplecze biblioteki/biura; 18 – pokój dla dzieci; 19 – wystawa dotycząca historii Ugrofinów;
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Przekrój A-A
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Przekrój B-B
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Detal zadaszenia. Oznaczenia: 1 – panel z siatki ze stali nierdzewnej; 2 – stalowa konstrukcja wsporcza podwieszona do głównej kratownicy dachu, malowana na kolor czarny; 3 – spadek 3,1 %
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Detal przekroju. Oznaczenia: 1 – prefabrykowany strop żelbetowy; 2 – izolacja akustyczna; 3 – konstrukcja wsporcza; 4 – panel z siatki ze stali nierdzewnej; 5 – beton polerowany wykończony powłoką żywiczną; 6 – beton eksponowany; 7 – bloczki z betonu komórkowego; 8 – posadzka betonowa
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Detal przekroju. Oznaczenia: 1 – izolacja akustyczna; 2 – panel z siatki ze stali nierdzewnej; 3 – lite drewno dębowe; 4 – płyty gipsowo-kartonowe, malowane; 5 – aluminiowe płyty kompozytowe; 6 – rośliny wodne; 7 – jezioro
foto: Archiwum Architektury
Muzeum Narodowe w Estonii
Aksonometria zadaszenia. Il. DGT Architects
foto: Archiwum Architektury
Zamknij reklamę za s.
X
Zamknij reklamę
...