Od 1965 roku budynek znajduje się w rejestrze zabytków
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Historia budynku, nazywanego Willą Pniewskiego, sięga końca XVIII wieku
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Budynek zrealizowano w 1781 roku na potrzeby loży masońskiej
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Projektantem pierwotnego budynku był Szymon Bogumił Zug
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
W latach 30. budynek kupił architekt Bohdan Pniewski, który przebudował go na dom własny
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Z przerwą na lata okupcacji Pniewski mieszkał tu i tworzył do swojej śmierciu w 1965 roku
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
W 1966 roku budynek wraz z przyległym pałacykiem stał się siedzibą Muzeum Ziemi PAN
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Po przejęciu budynku przez Muzeum Ziemi obiekt został odrestaurowany przez ucznia i współpracownika Pniewskiego – architekta Władysława Jotkiewicza
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Budynek przy alei Na Skarpie 27 uważany jest za dzieło życia architekta
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Podczas przebudowy Pniewski zachował fragmenty dawnego obiektu, m.in. klasycystyczny portyk kolumnowy, taras w elewacji ogrodowej
Źródło: Szymon Starnawski / Grupa Murator
Rozwiń
Willa Pniewskiego
Napis na elewacji wschodniej stanowi aluzję do nazwiska architekta, w wolnym tłumaczeniu oznacza: „Pnący się przebudował świątynię i zamieszkał w niej”
