Na czym polega innowacyjność pracowni
Po latach doświadczeń zbieranych na realizacji pojedynczych projektów, próbujemy dookreślić swoją rolę, znaleźć ujcie dla naszych zainteresowań, a także budować kompetencje organizując zadania projektowe, wplecione w części większych procesów. Podmiotem tych procesów jest zawsze lokalna, określona społeczność, a my staramy się je opisać, zarządzać nimi i moderować. Ustawicznie rektyfikujemy metodologie, poszukując właściwych narzędzi do nawiązania prawdziwego społecznego współuczestnictwa. I bardzo staramy się unikać kolein powierzchownej partycypacji znaczonej śladem niezrozumiałych ankiet i kolorowych karteczek. Szukamy prawdziwego kontaktu, który zwykle nie jest łatwy, natomiast daje prawdziwe odpowiedzi na postawione pytania. Staramy się szukać nowych metod dotarcia do z reguły biernej części społeczności, głęboko wierząc, że uwolniona w ten sposób energia przyniesie synergiczne efekty i właściwe rozwiązania prawdziwych, a nie wydumanych potrzeb. W sferze operacyjnej nasze podejście prócz określonej filozofii cechuje przede wszystkim wyraźnie ukształtowany ustrój organizacyjny pracowni. Już od ponad dekady swój zasadniczy kręgosłup opiera on na programie samokształcenia. Proces ustawicznej edukacji realizujemy przy pomocy wyodrębnionego w strukturze pracowni i niezależnie finansowanego lab-u (w tej chwili zatrudnionych jest w nim 3 osoby). Na pełen program samokształcenia składają się: niezależne projekty badawcze, program cyklicznych seminariów, wycieczki studialne, budowanie mock-upów czy testowanie prototypów. Dzięki tym zabiegom zyskujemy podbudowę teoretyczną i bazę do wdrażania przyszłych projektów/procesów. Stąd też w dorobku naszej pracowni takie długotrwałe przedsięwzięcia jak nowe centrum Siechnic - /18 lat trwania/ czy pełen naszego zaangażowania, współudziału w powstaniu i współorganizacji - projekt Nowe Żerniki /6 lat od rozpoczęcia/. Wszystkie te projekty charakteryzują: długi czas trwania, setki godzin konsultacji i spotkań, otwarte procedury i najróżniejsze konfiguracje współpracy. Staramy się zmieniać skale i mocno cenimy sobie także mikrointerwencje w istniejące struktury, otoczenie i społeczności jak chociażby renowację mozaik profesora Hałasa czy lekcje architektury dla dzieci, które realizujemy zamiennie w naszej pracowni i jeżdżąc po różnych wiejskich szkołach. Uczymy się cały czas cierpliwości, pokory i słuchania. Wierzymy, że trzeba być nisko, przy ziemi i wśród ludzi.
