Neutralność form – o koncepcji szkoły w Kazimierzu Dolnym Tomasz Studniarek i Małgorzata Pilinkiewicz
Charakterystyczny i dominujący układ urbanistyczny wyburzonej szkoły został utrzymany. Zgodnie z wytycz-nymi konserwatora zabytków w nowym gmachu odtworzono jej najbardziej wartościowe i charakterystyczne elementy architektoniczne. Wprowadzono także nowe formy, których neutralność jest wyrazem szacunku do historycznej tkanki – piszą Tomasz Studniarek i Małgorzata Pilinkiewicz.

Główną ideą kształtowania zabudowy Gminnego Zespołu Szkół w Kazimierzu Dolnym było stworzenie nowoczesnej, przyjaznej dzieciom i naturze placówki edukacyjnej, inspirowanej elementami krajobrazu, kultury i architektury miejsca, w którym powstała. Charakterystyczny i dominujący układ urbanistyczny wyburzonej zabytkowej szkoły, autorstwa architekta Karola Sicińskiego, został utrzymany. Zgodnie z wytycznymi konserwatora zabytków w nowym gmachu odtworzono jej najbardziej wartościowe i charakterystyczne elementy architektoniczne. Wprowadzono także nowe formy, których neutralność jest wyrazem szacunku do historycznej tkanki. W ten sposób nowy budynek przywraca pierwotny krajobraz kulturowy.

Na zespół składają się trzy skrzydła budynku, w których rozmieszczono różne funkcje: szkołę podstawową (zachodnie), wspólny program obsługi szkół i program środowiskowy (centralne) oraz gimnazjum (wschodnie). Dziedziniec wewnętrzny, otoczony zabudową z trzech stron, tworzy reprezentacyjny plac wejściowy. Od strony południowej zamykają go odtworzone schody wraz z kamiennym murem, stanowiąc równocześnie ogrodzenie. W ramach kubatury obiektu, na poziomie pierwszego piętra, zaprojektowano przeszklony łącznik, pełniący funkcję komunikacyjną pomiędzy, wspólnie użytkowanymi przez szkołę podstawową i gimnazjum, pracowniami specjalistycznymi. Pod placem zlokalizowano bibliotekę, która jest doświetlona poprzez niewielkie zielone patio. Wyniesienie i zamknięcie dziedzińca od strony ulicy Szkolnej umożliwia jego wykorzystanie w czasie przerw, a także w ramach organizacji klas letnich czy imprez lub realizacji programu środowiskowego. Pomieszczenia ogólnodostępne zlokalizowano na poszczególnych kondygnacjach segmentu centralnego: bibliotekę pod placem wejściowym, zgrupowany blok żywieniowy na poziomie parteru i przyziemia, dwukondygnacyjną aulę szkolną na pierwszym piętrze oraz salę gimnastyczną wykorzystującą wysokie poddasze budynku. Takie rozwiązanie daje równy dostęp do tych funkcji zarówno uczniom szkoły podstawowej oraz gimnazjum, jak i społeczności lokalnej w ramach programu środowiskowego. Bloki dydaktyczne i blok centralny uzupełniają strefy administracji, szatni oraz sanitarne.