Zespół mieszkaniowy Wood House w Krakowie

Forma budynku inspirowana jest otaczającym działkę starodrzewem. Dzięki temu dom zyskał dynamiczną i ciekawą bryłę z podążającym za jej kształtem nowoczesnym dachem. Dyskretny szary kolor starego drewna pomaga wpasować się w tło – pisze Marcin Brataniec.

Folder zachęca: to wymarzone miejsce do odpoczynku po codziennym zmaganiu się z miastem. W celu stworzenia idealnej inwestycji połączyliśmy bliskość kluczowych elementów Krakowa z cichym otoczeniem (…), dodaliśmy unikatową architekturę wpisującą się w otoczenie obecnego starodrzewu, podnieśliśmy standard każdego z czterech apartamentów i uzyskaliśmy lokale dopasowane do potrzeb nawet najbardziej wymagających klientów. Jeśli cenisz sobie oryginalną architekturę, sprawdź naszą ofertę. Taki opis można znaleźć w każdej reklamie sprzedaży mieszkań. Marketingowa nowomowa buduje kolaże atrakcyjnych obrazów, które rzadko znajdują potwierdzenie w rzeczywistości. Cenny starodrzew okazuje się głównie kilkoma ocalonymi przy granicy parceli akacjami oraz rosnącymi na działce sąsiada świerkami, których żywot w warunkach miejskich jest niepewny. Bliskość kluczowych elementów Krakowa to po prostu niewielka odległość od galerii handlowej, przystanku komunikacji miejskiej i autostrady. Unikatowa architektura o wysokim standardzie zwykle oznacza banalne domy szeregowe lub zbudowane na krawędzi interpretacji przepisów budowlanych domy jednorodzinne rozrośnięte do wymiarów bloków. Wood House pod względem lokalizacji to modelowy przykład niewielkiej inwestycji, jakich wiele dogęszcza polskie miasta. Pomiędzy ściśle zabudowanymi osiedlami bloków są jeszcze, cenione za spokój i zieleń, pozostałości mniej stłoczonych osiedli domków i willi sprzed epoki naporu kapitału na przedmieścia. W takich dzielnicach wolne działki przeznaczone są zwykle pod budowy domów jednorodzinnych powielających lokalne, istniejące wzorce.

Tutaj na scenę wkracza prawo, umożliwiające wznoszenie budynków jednorodzinnych jako bliźniaków i pozwalające na dwa lokale mieszkalne w każdym domu. Mamy więc w efekcie, oczywiście zakładając poszanowanie tego prawa, dom jednorodzinny, który rozmnaża się przez podział do czterorodzinnego. Prosty rachunek zysku i gustu skutkuje zwykle lustrzaną symetrią zdwojonego i spiętrzonego dworku, który wyznacza podstawowy wzorzec takiej zabudowy. Największą zaletą Wood House’u w Krakowie jest ucieczka od tego zniewalającego wzorca. Sprawność projektowa autorów spowodowała, że w tym przypadku obietnice foldera częściowo się potwierdzają. Unikatowa architektura, sprzedawana jako dodatek, staje się podstawowym atutem zamieszkania w tym miejscu. Autorzy mówią o inspiracji luźno ułożonym stosem desek i jakkolwiek ta metafora wydaje się odległa, skutkuje ona dobrym przepisem na realizację trudnego zadania. Dzięki rozdrobnieniu i geometrii dachów nowa, masywna bryła dobrze wpisuje się w otoczenie. Brak okapów przesuwa całość w stronę abstrakcyjnej kompozycji, stanowiącej zagęszczony wyciąg z sąsiedniej zabudowy. Dyskretny szary kolor starego drewna dodatkowo skutecznie pomaga jej wpasować się w tło. Rozrzeźbiona uskokowo, zachodnia fasada różnicuje wielorodzinny dom, nadając indywidualne rysy jego częściom. Swobodnie ułożone okna i balkony budują przytulną atmosferę. Niektóre decyzje projektowe są trudniejsze do zrozumienia. Otwarcie zjazdu prowadzącego do garażu skutkuje potężną wyrwą w niewielkiej działce. W ten sposób cała zachodnia strona budynku jest odcięta od poziomu terenu, a do domu trzeba wchodzić przez mostki. Przekrycie tego zjazdu zielonym dachem byłoby zapewne po prostu droższe. Zaskakujące jest również, że rozrzeźbiona uskokowo od strony zachodniej forma nie znajduje kontynuacji po stronie wschodniej i tam okazuje się obcięta. Zasada przesunięcia nie ma też konsekwencji w układzie funkcji, pozostając tylko zabiegiem formalnym fasady zachodniej. Szary kolor ścian miał być zapewne osiągnięty, zgodnie z nazwą domu, przez starzenie drewna. Zrealizowany jako okładzina kompozytowa, w pięćdziesięciu procentach drewniana, spełnia obietnicę nazwy tylko w połowie. Część tych decyzji projektowych i zapewne realizacyjnych jest zrozumiała ekonomicznie, części bronią autorzy. Kompozyt jest trwały i bezobsługowy. W zjeździe garażowym podobno świetnie sprawdzają się sąsiedzkie imprezy. Pozostaje uznać, że istnieje wiele przepisów na architekturę i użytkowanie przestrzeni. Geometria dachów, rytmy, proporcje i kompozycja fasad Wood House’u pozwalają sądzić, że jednym z ważniejszych jest talent planujących je architektów.

Założenia autorskie

Wood House to dwa domy w zabudowie bliźniaczej położone wśród malowniczego starodrzewu na krakowskich Bronowicach. Zieloną okolicę wypełniają budynki jednorodzinne o charakterze podmiejskich willi. W większości są one kameralne, jednak wraz z rozwojem tej dzielnicy powstaje tu coraz więcej domów wielorodzinnych. Wood House stanowi dopełnienie okolicznej, dość rozproszonej zabudowy. Budynek jest ściśle związany z uwarunkowaniami przestrzennymi i funkcją, tj. kształtem działki, istniejącym starodrzewem i wytycznymi inwestora. Prosta forma została przekształcona tak, aby harmonijnie wpisywała się w zieleń – inspiracją do niej stały się drzewa. W ten sposób uzyskano dynamiczną i ciekawą bryłę z podążającym za jej kształtem nowoczesnym dachem. Duże przeszklenia oraz balkony i tarasy współgrają z otoczeniem, sprawiając, że zieleń przenika do wnętrza apartamentów. Odpowiednie rozplanowanie okien zapewnia dobre doświetlenie wnętrz. Starodrzew pozwolił na stworzenie ciekawej aranżacji przestrzeni zielonej, gdzie mieszkańcy mogą się zrelaksować poprzez kontakt z przyrodą. W budynku znajdują się łącznie cztery apartamenty. Każdy z nich jest dwupoziomowy z niezależnym zewnętrznym wejściem, a także własnym miejscem postojowym w garażu podziemnym. Wejścia rozwiązano na zasadzie kładek przewieszonych nad rampą zjazdową do parkingu podziemnego. Łączą one otoczenie z budynkiem oraz nadają lekkości formie. W przestrzeni przed garażami stworzono rodzaj atrium, wykorzystując betonowe ściany przełamane naturalnymi pnączami zieleni. Do wykończenia elewacji użyto desek kompozytowych w kolorze grafitowym.

Piotr Kita, Tomasz Koral