Horyzont – obserwatorium kinetyczne

Horyzont przyjmuje różne formy, nigdy nie obserwujemy go pod postacią prostej linii. Widok nadmorski ma wyjątkową cechę – zmienność. Obserwatorium kinetyczne pozwala na doświadczenie potęgi morza i zmienności horyzontu.

Horyzont przyjmuje różne formy, nigdy nie obserwujemy go pod postacią prostej linii. Widok nadmorski ma wyjątkową cechę – zmienność. Obserwatorium kinetyczne pozwala na doświadczenie potęgi morza i zmienności horyzontu. Architektura została zastosowana w celu podkreślenia sił natury, uwydatniając ruch fal morskich. Obiekt ukazuje trzy stany. Forma dryfująca- bierna obrazuje ruch wertykalny; aktywna- wywołuje fale pozwalając na obserwację zjawiska interferencji; statyczna- staje naprzeciw energii niesionej przez morze, ukazując rozbijającą się wodę.

Obiekt otoczony jest ze wszystkich stron wodą. Aby się do niego dostać należy dopłynąć łodzią, lub wpław. Na wodzie utworzone są cztery wyspy – trzy kule oraz pomost, stanowiący wejście do obiektu. Schody prowadzą w głąb morza, gdzie zaczyna się ścieżka zwiedzania. Tunele stanowią preludium dla głównych przestrzeni. Pozwalają na doświadczenie mroku, drogi, czasu oraz dźwięku. Światło sączące się przez kolejne odnogi korytarza wskazuje właściwą drogę. Podążając za nim dociera się do jednej z transparentnych kul umieszczonych na wodzie. Wraz z nadchodzącą falą rozpoczyna się spektakl.