Hotel energooszczędny

Projekt koncepcyjny energooszczędnego hotelu stworzony w oparciu o teorię projektowania odwrotnego w celu uzyskania najlepszych możliwych parametrów energetycznych i funkcjonalnych.

IDEA
Przedmiotem pracy jest koncepcja średniej wielkości hotelu. Głównym założeniem projektu była próba stworzenia budynku niemal zeroenergetycznego. Obserwując aktualne tendencje w architekturze oraz zmiany wprowadzane w normach i przepisach dotyczących budownictwa, można zauważyć, że zrównoważone projektowanie energooszczędne przeradza się w elementarną część pracy architekta. W takim kontekście niewątpliwie godną uwagi staje się zastosowana w tej pracy teoria PROJEKTOWANIA ODWROTNEGO, bezpośrednio łącząca się z projektowaniem zrównoważonym.

PROJEKTOWANIE ODWROTNE
Współczesność narzuca procesowi projektowemu konieczność dostosowania się do nowych wymagań społecznych. Rozwój technologii wykorzystywanych w budownictwie sprawia, że ogromna część architektury podlegać zaczęła dyscyplinie i ograniczeniom określającym dokładnie oczekiwane efekty – skutki. W takim kontekście kreuje się definicja zagadnień odwrotnych w architekturze, określająca je jako: „takie spojrzenie na problematykę projektowania architektonicznego, które przyjmuje skutek jako stan referencyjny całokształtu działań podejmowanych w związku z działaniami architektonicznymi. Zagadnienia odwrotne są tym obszarem, na którym wymogi nowoczesności spotykają się z tradycyjnym ujęciem projektowania. Można zatem powiedzieć, że zagadnienia odwrotne definiują wielowątkową naturę procesu projektowego” (S. Rosolski, Projektowanie architektoniczne a zagadnienia odwrotne, Poznań 2012).

PARAMETRYZACJA
Projekt powstał w oparciu o analizę formalno-prawną istniejącej zabudowy oraz materiałów dostępnych na rynku. Otrzymane wnioski posłużyły stworzeniu parametryzacji obiektu. Jako jej główne założenie przyjęto zaprojektowanie budynku cechującego się możliwie najlepszymi właściwościami energetycznymi oraz idealną równowagą pomiędzy zużyciem energii na ogrzewanie i chłodzenie. Zestawienie zależności wymaganych do osiągnięcia pożądanych skutków pozwoliło na sprecyzowanie funkcji celu. Poszukując optymalnych rozwiązań, wprowadzono rozdział pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną strukturą budynku. Stworzono modelowy trzon obiektu cechujący się możliwie najkorzystniejszymi właściwościami energetycznymi oraz parametr zewnętrzny, pozwalający na dowolne (zgodne z parametryzacją oraz zasadami energooszczędnego budownictwa zrównoważonego) kształtowanie wykończenia budynku zależne od warunków zastanych w danej lokalizacji. Rozwiązanie takie pozwoliło na równoczesne zastosowanie wielu zabiegów poprawiających pracę energetyczną budynku przy jednoczesnym zachowaniu swobody w kształtowaniu przestrzeni poprzez grę formą i światłem w elewacji.

USYTUOWANIE BUDYNKU
Budynek został zaprojektowany jako rozwiązanie modelowe pozwalające na umieszczenie w wielu lokalizacjach spełniających podane w parametryzacji kryteria architektoniczne oraz wpisujących się w politykę ekonomiczną potencjalnego inwestora. W projekcie zaproponowano przykładową działkę wraz z jej zagospodarowaniem spełniającym wymagania postawione w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

PARAMETRYZACJA – USYTUOWANIE BUDYNKU
Usytuowanie projektowanego budynku względem stron świata
- usytuowanie rzutu prostokątnego tworzące elewacje północną, południową, wschodnią i zachodnią
- wyeksponowanie bryły budynku – pozycja centralna na działce
- strona południowa - największe zagęszczenie jednostek mieszkalnych - największe przeszklenia
- strona północna - wejście główne - lobby

Usytuowanie dojścia i dojazdu do budynku oraz umiejscowienie strefy parkingowej

DOJŚCIA I DOJAZDY
- zminimalizowanie długości dojść pieszych na terenie działki
- prosty układ komunikacji
- komunikacja umożliwiająca dojazd autem do głównego wejścia budynku w celu wypakowania/zapakowania bagażu
- droga pożarowa wokół budynku – szerokość 5,7 m; zewnętrzny promień skrętu 11 m
- szerokość dróg – 5,7 m; szerokość traktów pieszych – min. 1,5 m

PARKING
- lokalizacja parkingu przed wejściem głównym do budynku
- prosty układ komunikacji
- proporcje zapewniające jak najkrótszy dystans pomiędzy najdalszymi miejscami parkingowymi a wejściem głównym
- obniżenie terenu (około 0,5 m) w celu ukrycia strefy parkingowej
- podłoże biologicznie czynne – ażurowe płyty betonowe lub inne rozwiązania techniczne
- wymiary miejsc postojowych: 2,3 m x 5 m; 3,6 m x 5 m – miejsca dla niepełnosprawnych

Usytuowanie i rozwiązanie zieleni niskiej i wysokiej

ZIELEŃ WYSOKA
- otoczenie działki w celu ukrycia bryły budynku oraz stworzenia przestrzeni zamkniętej w celu dbania o komfort i prywatność klientów

ZIELEŃ ŚREDNIA
- oddzielanie stref funkcjonalnych działki
- wprowadzenie zieleni średniej w układ strefy parkingowej
- uatrakcyjnienie przestrzeni dziedzińca wewnętrznego

ZIELEŃ NISKA
- detal urozmaicający wykończenie budynku
- utworzenie dużych przestrzeni – „łąki” w celu zwiększenia komfortu klientów oraz zabezpieczenia terenu przed zabudową przez niezależnych inwestorów
- wprowadzenie zieleni niskiej w układ strefy parkingowej
- uatrakcyjnienie przestrzeni dziedzińca wewnętrznego

FORMA
Projektowany obiekt cechuje ogromna prostota kształtu. W celu osiągnięcia możliwie jak najkorzystniejszej proporcji A/V poszukiwania formy rozpoczęto od analizy różnych brył geometrycznych. O wyborze prostopadłościanu zadecydowały dobre współczynniki energetyczne oraz obecność kątów prostych ułatwiająca projektowanie modułowe. Proporcje szerokości do wysokości budynku otrzymano dzięki wprowadzeniu do elewacji zasady złotego podziału. W celu lepszego doświetlenia we wnętrzu stworzono dziedziniec, który kształtem odpowiada zewnętrznemu obrysowi budynku. Aby zniwelować ryzyko pojawienia się mostków cieplnych, jedynym detalem wprowadzonym w elewacji jest wątek ceglany tworzący ażurowe płaszczyzny pozwalające na doświetlenie wnętrz.

PARAMETRYZACJA – FORMA

Bryła
- prosta
- zwarta
- nierozczłonkowana – A/V mniejsze niż 0,3
- powiązania przestrzenno-funkcjonalne z otoczeniem
- inspiracja elektroniką w rozwiązaniu elewacji

Konstrukcja
- ciężka, żelbet

Kondygnacje
- 4 do 5

Orientacja
- usytuowanie budynku w osi północ-południe
- lokalizacja wejścia głównego od strony północnej
- lokalizacja wjazdów technicznych na bocznych elewacjach budynku
- największe zagęszczenie pomieszczeń mieszkalnych od strony południowej

Strefowanie
- część usługowo-rekreacyjna - 1 kondygnacja (parter)
- część noclegowa - 3-4 kondygnacje
- temperaturowe oraz funkcjonalno-przestrzenne – dla założeń budynku hotelowego

Wymogi cieplne
- współczynnik przenikania ciepła U dla przegród zewnętrznych nie większy niż 0,2 W/(m2*K)
- szczelność budynku - nie więcej niż 0,6 h-1 przy ciśnieniu 50 Pa
- współczynnik przenikania ciepła U dla okien nie większy niż 0,8 W/(m2*K)
- przepuszczalność energii promieniowania słonecznego dla przeszklenia g≥50%
- wydajność rekuperacji powyżej 75%

Ilość jednostek mieszkalnych
- 120 do 180

Rodzaj j.m.
- 2-osobowe z łóżkiem typu „queen size”
- 2-osobowe z dwoma pojedynczymi łóżkami
- 2-4-osobowe apartamenty z wydzieloną sypialnią

PODSUMOWANIE
Wykorzystanie zbioru opisanych powyżej zależności w procesie projektowym pozwoliło na bardziej świadome kształtowanie przestrzeni. Stworzona na podstawie przyjętych parametrów funkcja celu umożliwiła dokładniejsze i bardziej precyzyjne poszukiwanie rozwiązań spełniających jednocześnie wymogi funkcji hotelowej oraz architektury energooszczędnej. Otrzymany w takim procesie projekt cechuje optymalne połączenie funkcjonalności i praktyczności z często zapominanym wzajemnym oddziaływaniem budynku ze środowiskiem go otaczającym. Wykorzystanie w pracy teorii zagadnień odwrotnych pozwoliło osiągnąć wysoki standard, a także optymalne parametry energetyczne projektowanego budynku.