Projekt przestrzeni terapeutycznej

Projekt polega na adaptacji zabytkowego zespołu poklasztornego na potrzeby ośrodka terapeutycznego. Praca zwyciężyła w konkursie na najlepszy dyplom zorganizowanym przez Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej w kategorii Nauka na rzecz lokalnej społeczności

Głównym założeniem pracy dyplomowej było kształtowanie przestrzeni zabytkowego zespołu poklasztornego na potrzeby ośrodka terapeutycznego o szczególnym profilu. W tym celu wykorzystano terapeutyczne, wieloaspektowe działanie roślin, barw oraz naturalnego światła na relaks psychiczny i ogólne odprężenie organizmu człowieka.

Sama lokalizacja i struktura przestrzeni zespołu klasztornego nasunęła skojarzenia z wyciszeniem, zatrzymaniem i refleksją. Przy wizualnym zgiełku otoczenia, już sama surowość, prostota architektonicznej formy, ascetyczna biel murów obronnych uspokajają oraz zapraszają do wytchnienia. Ważnym atutem obiektu są dwa ogrody wchodzące w skład struktury obiektu.

Powstał autorski program funkcjonalny wynikający z analizy przestrzeni. Charakter terapeutyczny polega na skojarzeniu profesjonalnych i zwyczajowych funkcji terapeutycznych takich jak: skorzystanie ze zdrowego posiłku, spędzeniu czasu w przyjaznym otoczeniu, ćwiczenia oraz warsztaty ogrodnicze i o bardziej profesjonalnym charakterze jak zdrowotne masaże i zabiegi terapeutyczne.

Program przewiduje następujące funkcje: strefa wejściowa, gabinety masażu, sale ćwiczeń, sala konsumpcyjna, zaplecze bistra, sezonowy i wewnętrzny ogród, toalety i pomieszczenia techniczne. Szczegółowe opracowanie dotyczy: strefy wejściowej, sali konsumpcyjnej, szatni, gabinetów masażu, toalet i przeszklonego ogrodu. Projekt przedstawiono w formie rysunków technicznych, wizualizacji 3D z uwzględnieniem walorów kolorystycznych i klimatu wnętrza oraz doboru materiałów, oświetlenia oraz koncepcyjnych projektów autorskich mebli i obiektów małej architektury.