Studenckie projekty architektoniczne. STARTARCHITEKCI’13

Na piątej wystawie z cyklu STARTARCHITEKCI prezentowane są prace studentów architektury i urbanistyki Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej. Wystawie towarzyszył konkurs architektoniczny. Relacja z wydarzenia ukazała się w numerze 2/ 2014 miesięcznika „Architektura-murator”.

W 2013 roku odbyła się kolejna, piąta już edycja projektu STARTARCHITEKCI. Prace dyplomowe studentów architektury i urbanistyki Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej zostały przedstawione publiczności. Wystawa prezentowana jest do 28 lutego 2014.
Podobnie jak w poprzednich latach wydarzenie zorganizowali autorzy wystawianych projektów architektonicznych. Ekspozycję udało się przygotować dzięki wsparciu sponsorów i patronów, z którymi studenci nawiązali współpracę.
Wystawie towarzyszył architektoniczny konkurs o Nagrodę im. Tadeusza Witkowskiego na najlepszy projekt dyplomowy magisterski i inżynierski, obroniony w 2013 roku na kierunku architektura i urbanistyka Politechniki Lubelskiej. Więcej informacji o wystawie i wydarzeniach towarzyszących - w zapowiedzi wystawy, autorstwa Huberta Trammera >>

Relacja z wydarzenia, przygotowana przez Iwonę Kolak, ambasadorkę „Architektury-murator” na Politechnice Lubelskiej, ukazała się w numerze 2/ 2014 miesięcznika.

I nagroda za najlepszą magisterską pracę dyplomową

Rewitalizacja byłej cukrowni w Opolu Lubelskim
Autor: Rafał Wesołowski
Promotor: dr inż. arch. Jacek Knothe

Opis autorski
Projekt zakłada nadanie terenowi byłej cukrowni nowej funkcji adekwatnej do współczesnych realiów, jednocześnie zachowując historyczny charakter miejsca. Dzięki przeprowadzeniu licznych analiz architektoniczno – funkcjonalno -kompozycyjnych zostały wygenerowane wnioski, które stały się podstawą dla stworzenia koncepcji rewaloryzacji i zagospodarowania obiektu, które wpłynąć mają na poprawę atrakcyjności turystycznej regionu, poprzez zwiększenie dostępności do usług hotelowych oraz rozwijanie bazy gastronomicznej i szkoleniowo - konferencyjnej. Istotnym aspektem projektu było pozostawienie elementów mających znaczenie historyczne tj. bramy wjazdowej będącej głównym wejściem na teren dawnej cukrowni,  czerwonej cegły jako materiału wykończeniowego elewacji, układu otworów okiennych oraz komina fabrycznego, który z założenia ma się stać tarasem widokowym i jednocześnie  wieżą iluminacji świetlnych.

Opinia jury
Nagroda została przyznana za stworzenie ciekawego architektonicznie projektu rewitalizacji obiektu ważnego w przeszłości dla społeczności i gospodarki lokalnej – dziś dotkniętej wymuszoną likwidacją ważnego zakładu produkcyjnego i miejsc pracy. Na uwagę zasługuje przyjęty program funkcjonalny dostosowany do realiów niewielkiego miasta oraz sposób wprowadzenia nowych elementów –z poszanowaniem i podkreśleniem struktury wartościowego kulturowo zespołu zabudowy.

II nagroda za najlepszą magisterską pracę dyplomową

Muzeum Historii Motoryzacji Polskiej na byłym torze testowym FSO w Warszawie
Autor: Mariusz Stachyra
Promotor: dr inż. arch. Natalia Przesmycka

Opis autorski
Główna idea projektu polega na stworzeniu muzeum, w którym eksponaty nie są jedynie statycznie chronionymi obiektami zabytkowymi, ale również pełnosprawnymi pojazdami uczestniczącymi w wyścigach na torze.
Podejmując wszystkie decyzje projektowe zasadą nadrzędną było założenie, że najważniejszym obiektem jest unikalny tor, jest dziedzictwem które należy chronić, a projektowany obiekt powinien być zachętą do zapoznania się z historią miejsca.
Materiałem konstrukcyjnym ścian osłonowych są zużyte, stare opony, będące odpadami trudnymi w recyklingu. Elewacja wykonana ze starych opon dziś może być postrzegana jako próba poszukiwania alternatywnych materiałów, jednak w perspektywie czasu, elementy konstrukcyjne elewacji staną się poszukiwanymi eksponatami w postaci unikalnych opon.

Opinia jury
Nagroda została przyznana za trafną, spójną i wielowątkową odpowiedź na szereg zagadnień z dziedziny rewitalizacji, ekonomii, konstrukcji, relacji krajobrazowych, kształtowania przestrzeni o nietypowym charakterze i projektowania ekspozycji.

III nagroda za najlepszą magisterską pracę dyplomową

Projekt kościoła w zabudowie miejskiej w Lublinie
Autorka: Agnieszka Kalita
Promotor: dr inż. arch. Jan Wrana

Opis autorski
Jednym z głównych założeń projektowych było stworzenie budynku stanowiącego harmonię pomiędzy treścią, formą i otoczeniem, który jednocześnie będzie dominantą w danym obszarze. W celu stworzenia jak najlepszych warunków do uczestniczenia w sacrum budynek został podzielony na dwie części, część główną kościelną, którą jest nawa główna i część profanum, którą jest pion komunikacyjny. Nawa główna znajduje się w uniesionej ponad poziom terenu części obiektu, do którego dostać się można szerokimi schodami, uniesienie betonowej bryły stanowi symbol czegoś wielkiego, tajemniczego. Dzięki temu zabiegowi udało się stworzyć na tak wąskiej działce drogę wyciszenia, pełniącą rolę przygotowawczą, która powoli odcina od otaczającego zgiełku. Istotną rolę w przestrzeni sacrum pełni również światło, które na różne sposoby przybliża i objawia Boga oraz kieruje uwagę ku ołtarzowi, narzuca skupienie, odcina od świata i wciąga w tajemnicę. W tym celu w budynku zaprojektowano wąską szczelinę w północno-zachodniej elewacji, która delikatnie wpuszcza światło dzienne do wnętrza i poprzez podstawę krzyża rozprasza je delikatnie tworząc atmosferę modlitewnej zadumy.

Opinia jury
Nagroda została przyznana za interesującą propozycję domknięcia kwartału obciętego przez przebicie urbanistyczne nowej arterii komunikacyjnej.  Projektowany budynek kościoła stanowi nowatorską próbę wpisania tej funkcji w zabudowę śródmiejską o charakterze plombowym na bardzo szczupłej parceli i przykład oryginalnego kształtowania formy świątyni. Tworzy on integralną cześć otoczenia, a jednocześnie zachowuje właściwy zakres odrębności. Jury doceniło także stworzenie wysokiej jakości relacji pomiędzy poszczególnymi elementami współtworzącymi projektowany obiekt.

Jury przyznało dwa równorzędne wyróżnienia dla autorów najlepszych magisterskich prac dyplomowych.

I równorzędne wyróżnienie za najlepszą magisterską pracę dyplomową

Rewitalizacja i rozbudowa osiedla z prefabrykatów w mieście Lipsko
Autorka: Olga Skoczylas
Promotor: dr inż. arch. Marzena Siestrzewitowska

Opis autorski
Osiedle Zwoleńska w Lipsku powstawało w latach 1969 - 85 w technologii wielkoblokowej. Jego typowy układ urbanistyczny jest dostosowany do najwydajniejszej pracy dźwigu montażowego, a budynki to typowe projekty pracowni Miastoprojekt. Można powiedzieć - niczym nie wyróżniające się typowe blokowisko.
Ale w tym blokowisku mieszkają konkretni ludzie, o konkretnych oczekiwaniach, konkretnej tożsamości, nie typowej...
Dzięki temu, że sama przez prawie całe życie byłam jedną z tych konkretnych osób, postanowiłam zrewitalizować i uczłowieczyć to blokowisko. Podstawą projektu są wnioski z ankiety przeprowadzonej wśród mieszkańców. Idea, by spróbować zmierzyć się z Formą Otwartą, podzieliła pracę na 3 płaszczyzny - osiedle (makro), blok (mezo), mieszkanie (mikro).
Zgodnie z oczekiwaniami mieszkańców przywrócono miejsce "mityczne" - ogródek Jordanowski, zaprojektowano funkcjonalne przestrzenie publiczne, sąsiedzkie i półprywatne, z których każda jej inna i niepowtarzalna, zaplanowano świetlicę i basen, w mieszkaniach powiększono balkony i kuchnie. Dodane zostały mieszkania dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Zminimalizowano problem parkowania i uspokojono ruch samochodów wewnątrz osiedla. Dodatkowo dano mieszkańcom wpływ na wygląd osiedla i ich bloku przez sposobność zaprojektowania wzoru i wyboru koloru balustrady, a projekt nowej części osiedla, jednolitej kolorystyki bloków i małej architektury z blachy perforowanej pomaga w wyznaczeniu jednoznacznych granic osiedla i utożsamieniu się z nim.
Projekt pokazuje, że można stworzyć KONKRETNE osiedle, pomimo zastanej TYPOWEJ sytuacji i TYPOWEGO Miejscowego Planu Zagospodarowania. Kluczem do tego jest partycypacja społeczna.

Opinia jury
Wyróżnienie zostało przyznane za projekt proponujący na konkretnym przykładzie odpowiedź na powszechny problem. Na szczególną uwagę zasługuje konsekwentne wykorzystanie wyników przeprowadzonych ankiet, zaproponowanie rozwiązań nadających czytelny charakter poszczególnym fragmentom osiedla poprzez kształtowanie małych wnętrz urbanistycznych, umożliwienie mieszkańcom indywidualizacji rozwiązań – w tym kolorystycznych, w sposób współgrający z kompozycją całości,  a także operowanie środkami unikającymi ekstrawagancji ekonomicznej, oraz uwzględniającymi fakt iż osiedle znajduje się w mieście liczącym sześć tysięcy mieszkańców.

II równorzędne wyróżnienie za najlepszą magisterską pracę dyplomową

Filharmonia Radomska
Autorka: Monika Koncewicz
Promotor: dr inż. arch. Natalia Przesmycka

Opis autorski
(...) Podjęty temat jest wypowiedzią w dyskusji na temat budowy miejskiej filharmonii, a wybrany teren projektowy jedną z propozycji władz miasta na lokalizację powyższej funkcji. Zlokalizowanie obiektu w ścisłym centrum miasta ożywia pobliski Rynek oraz Stare Miasto. Do głównych założeń projektowych należało odtworzenie historycznych podziałów własnościowych oraz istniejącej pierzei, a także zachowanie elewacji XIX w. budynku, która została wkomponowana w nową zabudowę. Budynek filharmonii zaprojektowano jako obiekt wielofunkcyjny. Mieści 2-kondygnacyjną otwartą na dziedziniec restaurację, kawiarnię z widokiem na Stare Miasto, aulę, salę koncertową, zaplecze dla muzyków oraz administrację. Otwarty hol zapewnia przestrzeń wystawienniczą oraz dostęp do księgarni, sklepu muzycznego oraz centrum edukacji muzycznej.

Opinia jury
Wyróżnienie zostało przyznane za ukształtowanie wielkokubaturowego obiektu w sposób znakomicie wpisujący go w zabytkową, drobnoskalową przestrzeń radomskiego Miasta Kazimierzowskiego – obszaru dla którego umiejscowienie obiektu o znaczeniu regionalnym byłoby bardzo cenne. Obiekt został ukształtowany jako niewielki zespół urbanistyczny uzupełniający, dopełniający i wprowadzający nowe życie w wartościową historyczną część miasta w sposób zastępujący degradującą wyrwę w jego przestrzeni zespołem wartościowych wnętrz miejskich.

Nominacja do konkursu SARP-BDA

Projekt budynku biurowego - centrum coworkingu w Lublinie
Autor: Paweł Kranz
Promotor: dr inż. arch. Romuald Loegler

Opis autorski
Propozycja urządzenia w mieście centrum coworkingu jest odpowiedzią na trendy występujące we współczesnej gospodarce, zwłaszcza w obszarze usług i branżach opartych na pracy tzw. samozatrudnionych wolnych strzelców, oraz mikroprzedsiębiorstw. W rezultacie powstanie w najbliższej perspektywie w Lublinie biurowca, umożliwiającego pracę w formie coworkingu, należy uznać za niezbędny składnik infrastruktury miasta i ważny czynnik jego rozwoju, który niewątpliwie poprawiłby atrakcyjność Lublina i znacząco przyczynił się do modernizacji miasta, tym bardziej, że jego hasłem promocyjnym jest sformułowanie „Lublin – miastem inspiracji”. Poprzez połączenie funkcji biurowej, ekspozycyjnej i gastronomicznej powstałby obiekt zaspakajający różne potrzeby studentów i mieszkańców. 
Przedstawione w pracy rozwiązanie architektoniczne jest próbą stworzenia i wkomponowania w istniejącą przestrzeń budynku o niestandardowym kształcie, który mógłby się stać elementem wyróżniającym się w panoramie Lublina. Bryłę budynku „wymusił” w dużym stopniu kształt działki, nie zmienia to jednak faktu, że tego typu obiekty nie występują w miastach często, a w wielu przypadkach stają się lokalnymi atrakcjami architektonicznymi.

Opinia jury
Projekt wpisuje się w popularny w ostatnich latach nurt coworkingu. W ramach budynku została stworzona interesująca relacja pomiędzy przestrzeniami o różnym charakterze – od strefy publicznej do strefy spokojnej pracy. Na szczególną uwagę zasługuje  sposób wpisania się w zastaną tkankę miasta –uczynienie atutu z trudnych warunków lokalizacyjnych powstałych po wyburzeniach dla nowych arterii komunikacyjnych oraz  wykorzystanie konfiguracji terenu dla wzbogacenia relacji przestrzennych.

I nagroda za najlepszą inżynierską pracę dyplomową
Muzeum Wielu Kultur przy alei Tysiąclecia w Lublinie
Autorka: Aneta Kuć
Promotor: mgr inż. arch. Marek Szcześniak

Opis autorski
W latach 70. ubiegłego wieku w związku z wytyczeniem trasy przez środek Lublina wyburzono znaczną część budynków. W efekcie tych zmian na rogu ul. Lubartowskiej  i nowopowstałej al. Tysiąclecia do chwili obecnej dominują ogromne ślepe ściany sąsiednich budynków. Sukcesywnie „obrastają” w wieloformatowe reklamy wprowadzając chaos. Teren ten stanowi fragment historycznego serca Lublina i ważne miejsce kształtujące obraz miasta w świadomości zarówno gości, jak i jego mieszkańców. Pomimo dużego potencjału, analizowany obszar nie został do tej pory zagospodarowany. Kulturowy i przestrzenny kontekst sąsiedztwa wskazuje na konieczność uzupełnienia brakującej tkanki miasta o nową architekturę adekwatną do znaczenia i wartości działki. Szczególnie istotne jest również nadanie temu miejscu funkcji kongruentnej wobec kontekstu. Kierując się strategią podnoszenia atrakcyjności otoczenia poprzez lokalizację obiektów kultury powstał pomysł zaprojektowania muzeum o programie nawiązującym do tożsamości wskazanego miejsca. Analizując Lublin w kontekście historycznym i społecznym, bez wątpienia można określić go jako „wielokulturowe” stąd pomysł na Muzeum Wielu Kultur. Pracę nad koncepcją budynku poprzedziły wnikliwe analizy historyczne, funkcjonalne oraz obserwacje terenowe.

Opinia jury
Nagroda została przyznana za spełnienie w największym stopniu ustalonych przez jury kryteriów oceny: kontekst, relację bryły i funkcji, ideę (innowacyjność), warsztat (konstrukcja, realizm propozycji) i forma przekazu. Bardzo dojrzały warsztatowo projekt został oparty na kompleksowym wystudiowaniu wymogów miejsca i relacji z otoczeniem. Zaprojektowany obiekt znakomicie dowartościowałby przestrzeń Alei Tysiąclecia wraz z otoczeniem w ich obecnym kształcie. Znakomicie wpisywałby się także w różne rozwiązania służące przekształceniu tej przestrzeni w wysokiej jakości fragment miasta.   Na uwagę zasługuje zastosowanie adekwatnych do projektu rozwiązań konstrukcyjnych i bardzo wyrazista prezentacja studiów koncepcyjnych.

W kategorii najlepszy projekt dyplomowy inżynierski, obroniony w 2013 roku na kierunku architektura i urbanistyka Politechniki Lubelskiej jury przyznało oprócz I nagrody także 2 wyróżnienia I stopnia oraz 3 wyróżnienia II stopnia.

I równorzędne wyróżnienie I stopnia za najlepszą inżynierską pracę dyplomową
Dom Kultury w Łęcznej
Autorka: Anna Dudzicz
Promotor: dr inż. arch. Natalia Przesmycka

Opis autorski
Celem projektu było stworzenie „łącznika” osiedla bloków z wielkiej płyty i zabytkowej część miasta. Jest odpowiedzią na lokalne potrzeby mieszkańców Łęcznej. Podjęto próbę stworzenia dzikiej, nieregularnej z pozoru bryły wkomponowanej w zielony teren za pomocą prostego języka geometrycznego. Cała bryła została „wyniesiona do góry” a powyginane odnogi bryły - skierowane na ważne punkty: dominantę i aleję, będącą początkiem ważnej osi widokowej. Parterowa część została „ukryta” pod zielonym dachem. Najważniejsze funkcje budynku zostały podkreślone za pomocą wyrastających z zielonego dachu lekkich przeszklonych pawilonów-kubików, a elewacje – urozmaicone pionowymi panelami drewnianymi, nawiązującymi do lokalnej roślinności rzecznej. Dom kultury jest nowoczesną przestrzenią wiedzy, rozrywki, a także miejscem odpoczynku i obcowania z naturą.

Opinia jury
Wyróżnienie zostało przyznane za projekt stworzenia architektonicznego, społecznego przestrzennego i widokowego zwornika pomiędzy mającymi bardzo różny charakter starą i nową częścią miasta Łęczna. Projekt jest przykładem świadomego podejścia do kontekstu miejsca. Wpisany w obecnie niezorganizowaną przestrzennie zieloną strefę buforową pomiędzy obiema częściami uwzględnia jej aktualne użytkowanie jako miejsca codziennych spacerów i organizacji okolicznościowych festynów.

II równorzędne wyróżnienie I stopnia za najlepszą inżynierską pracę dyplomową

Punkt obsługi ruchu turystycznego przy Zamku Esterki w Bochotnicy
Autor: Jakub Korona
Promotor: dr inż. arch. Natalia Przesmycka

Opis autorski
Relikt XIV-wiecznego zameczku obronnego zlokalizowany w pobliżu Kazimierza Dolnego nad Wisłą pozostaje niewykorzystany turystycznie. Projekt zakłada udostępnienie obiektu turystom pieszym i zmotoryzowanym. Przy parkingu zaprojektowałem pawilon dolny – zespół sanitarny i kawiarenkę ze sklepem z pamiątkami. Po pokonaniu 50 m. przewyższenia turysta napotyka pawilon górny – bezobsługowe schronisko z panoramicznym oknem i wieżę widokową z dwiema wstęgami schodów – wejściem i zejściem. Z szczytowego tarasu widać ruiny i dolinę Wisły. Trasa łącząca oba pawilony posiada przystanki wypoczynkowe. Zastosowałem formy neutralne bez historyzmów i regionalizmów. Obiekty kubaturowe są wkomponowane w zbocze. Użyte materiały to beton, gabiony wypełnione miejscowym kamieniem, corian, drewno i szkło.

Opinia jury
Wyróżnienie zostało przyznane za znakomite wpisanie nowych elementów w przestrzeń o wysokich walorach krajobrazowych i historycznych w sposób tworzący dla nich subtelne a jednocześnie wyraziste dopełnienie. Jury doceniło także interesujące wykorzystanie form gabionowych i oryginalne dominanty w części ekspozycyjnej, widokowej. Dolna część założenia dobrze komponuje się także ze zwyczajną lokalną zabudową.

I równorzędne wyróżnienie II stopnia za najlepszą inżynierską pracę dyplomową

Rozbudowa domu jednorodzinnego w Piotrkowie Pierwszym
Autorka: Ewelina  Golianek
Promotor: dr inż. arch. Bartłomiej Kwiatkowski

Opis autorski
Założeniem projektu było wykorzystanie istniejącej formy architektonicznej budynku i przystosowanie jej do aktualnych potrzeb. Obiektem podlegającym opracowaniu był budynek mieszkalny pochodzący z lat 60. XX w, zlokalizowany we wsi Piotrków Pierwszy (woj. lubelskie). Projekt ten powstał z myślą o prywatnym inwestorze i jego rodzinie, dlatego głównym celem pracy było dostosowanie programu użytkowego do ich potrzeb. Niezbędnymi zabiegami przy realizacji tego zamierzenia były: rozbudowa, przebudowa oraz nadbudowa budynku. Głównymi determinantami, mającymi wpływ na sposób kształtowania bryły budynku były uwarunkowania przyrodnicze wynikające z ukształtowania terenu działki oraz tradycyjna zabudowa lokalna. Projektowana w ramach rozbudowy część budynku została zlokalizowana w południowozachodniej części działki, dzięki czemu możliwe stało się poprawienie proporcji bryły oraz jej urozmaicenie poprzez zaprojektowanie podcienia i tarasu z widokiem na rzekę. Spadek terenu w kierunku rzeki i wpisanie obiektu w naturalne ukształtowanie terenu sprawiły, że budynek zyskał wysoką podmurówkę, nadającą mu szczególnego charakteru. Na proporcje bryły budynku korzystnie wpłynęła też nadbudowa użytkowego poddasza oraz zaakcentowanie strefy wejściowej budynku poprzez jej wysunięcie. Pomimo wprowadzonych zmian, projektowany obiekt nawiązuje do tradycyjnej i lokalnej zabudowy poprzez swoją skalę i proporcje, ale również przez sposób kształtowania jego elewacji i wykorzystane do tego materiały.

Opinia jury
Wyróżnienie zostało przyznane za rzetelną i solidną warsztatowo odpowiedź na zadanie znaczącego przekształcenia istniejącego domu oraz wysoką jakość formy przekazu. Wykorzystanie w dużym stopniu istniejących murów i ograniczenie rozbiórek sprawia iż projekt ten jest propozycją działań korzystniejszych dla środowiska naturalnego niż budowa domu zupełnie od podstaw.

II równorzędne wyróżnienie II stopnia za najlepszą inżynierską pracę dyplomową

Szkoła teatralna w Lublinie
Autorka: Katarzyna Stępniak
Promotor: mgr inż. arch. Marek Szcześniak

Opis autorski
Działka projektowa znajduje się w historycznej zabudowie śródmiejskiej między zabytkową kamienicą a Teatrem im. J. Osterwy. Głównym założeniem projektowym było stworzenie nowoczesnej bryły plomby miejskiej wpisującej się w zastaną tkankę. Forma budynku jest wynikiem analizy przestrzeni wokół działki. Teren otoczony jest z trzech stron zabudową o różnej liczbie kondygnacji. Stanowi to podstawę stworzenia bryły plomby miejskiej wysokością dopasowanej do istniejącej historycznej zabudowy sąsiednich działek. W wyniku dostosowana wysokości projektowanego budynku do wysokości  budynków sąsiednich, powstała bryła o łamanym dachu o różnym kącie nachylenia poszczególnych połaci. Na kształt bryły projektowanego budynku miał wpływ krzyż na ścianie szczytowej kamienicy przy ul. Peowiaków 5 przylegającej do działki projektowej, który pozostawiono nieprzysłonięty zabudową jako symbol i znak na szczęście dla mieszkańców kamienicy. Bryła budynku została ścięta w narożniku południowo-zachodnim w kształcie trójkąta zwężającego się ku dołowi. Projektowany budynek, ze względu na powiązanie z teatrem i położenie nawiązuje do Teatru im. J. Osterwy wzniesionego w stylu włosko-francuskiego renesansu. Głównym elementem inspirującym do powstania elewacji projektowanego budynku jest charakterystyczne boniowanie budynku teatru wprowadzające wrażenie harmonii.

Opinia jury
Wyróżnienie zostało przyznane za połączenie wyrazistej i ekspresyjnej formy z pełnym szacunku wpisaniem się w kontekst miejsca i podkreśleniem wartościowego dziedzictwa kulturowego.

III równorzędne wyróżnienie II stopnia za najlepszą inżynierską pracę dyplomową

Projekt szkoły języków obcych w Chełmie
Autor: Łukasz  Buczek
Promotor: dr inż. arch. Natalia Przesmycka

Opis autorski
Tematem dyplomu jest projekt szkoły języków obcych z kawiarnią. Zaprojektowany obiekt stanowi uzupełnienie pierzei ul. Reformackiej w Chełmie. Jest próbą odpowiedzi na problem nowych realizacji w historycznej tkance miast o dosyć złożonym kontekście. Zróżnicowane pod względem stylistycznym sąsiedztwo sugerowało wprowadzenie budynku o neutralnej formie wpisującej się w zastany układ przestrzenny. Podziały elewacji, kształt okien, przeszklenia w parterze nawiązują do stylistyki sąsiedniego budynku. Jednym z najważniejszych czynników determinującym bryłę była oś widokowa przechodząca przez obrys działki. Obiekt stał się tłem dla późnobarokowego kościoła, jednego z najcenniejszych zabytków miasta. W skład obiektu wchodzą między innymi pracowanie językowe dostosowane dla osób w różnych grupach wiekowych, sale multimedialne, otwarta czytelnia a także dostępna zarówno z ulicy, jak i od podwórza kawiarnia wraz z tarasem. Integralnym elementem projektu jest dziedziniec będący przestrzenią spotkań i integracji, oraz miejscem aktywności mieszkańców. połączony z zielonym dachem sąsiedniego budynku. Pod całością założenia ukryty został garaż wielostanowiskowy.  

Opinia jury
Wyróżnienie zostało przyznane za przemyślane przestrzennie i urbanistycznie wpisanie obiektu w przestrzeń zabytkowego centrum Chełma tworzące dobre relacje za-równo z barokowym Kościołem Rozesłania Św. Apostołów, jak i z sąsiednimi kamienicami.