Architektura MuratorWyniki wyszukiwania
Wszystkie artykuły na temat:
architektura XX wieku
Zodiak został nie tyle wyremontowany, co odbudowany. Najbardziej rzucającą się w oczy zmianą jest przeszklona kondygnacja zbudowana w miejscu dawnego tarasu, z którego pozostawiono jednak niewielkie fragmenty. Usytuowana nad nim nowa żelbetowa pergola przechodzi do wnętrza budynku w postaci żebrowego stropu – pisze Jerzy S. Majewski.
Dokument opowiada o małżeństwie Charlesa i Ray Eamesów – jednych z najważniejszych i najsłynniejszych projektantów mebli XX wieku. Film przedstawia ich życie prywatne oraz najważniejsze osiągnięcia na tle rozwoju modernizmu i początków ery komputerowej.
Czy w jednym znaku można zawrzeć unikalny styl architektoniczny? Federico Babina, włoski grafik i architekt, w swoich plakatach łączy humor ilustracji z powagą architektury, szuka twórczych międzygatunkowych napięć w obrębie sztuk wizualnych.
Mamy tu do czynienia z architekturą służącą państwu, a nie sprzedaży i te jej cechy chyba warto podkreślać. Gdy obiekt nie musi się sprzedać, to nie musi też konkurować na rynku z pomysłami na przyciągającą uwagę bryłę i bardziej błyszczącą fasadę – pisze Grzegorz Stiasny
Willa, która została wzniesiona na początku XX wieku dla miejscowego adwokata Edwarda Seuchtera, została rozbudowana na potrzeby obszernego programu funkcjonalnego biblioteki. Po remoncie zabytek prezentuje architekturę współczesną, gościnną i otwartą na otoczenie – pisze Dawid Hajok.
Setna rocznica odzyskania niepodległości skłania do podsumowań – jakie budynki zapisały się na trwałe w historii naszej architektury, które weszły do kanonicznego zbioru, a które zostały, może niesłusznie, pominięte. Zestawienie najważniejszych obiektów stulecia stworzyli specjalnie dla nas uznani polscy badacze, wykładowcy i krytycy, wszyscy będący architektami. Każdą z dekad powierzyliśmy innej osobie, zdając się na jej wybór oraz ocenę panujących w danym okresie trendów i społeczno-politycznego tła.
Pomimo interwencji konserwatorskich budynek jest jednoznacznie nowoczesny, zaprojektowany z zachowa-niem oszczędnych środków formalnych. Na pozór to klasyczny biurowiec, odtwarzający układ przestrzenny narożnika ulic zniszczonych przez wojnę. W rzeczywistości jednak obiekt jest skomplikowany zarówno funk-cjonalnie, jak i konstrukcyjnie – pisze Jerzy S. Majewski.
Jadwiga Grabowska-Hawrylak, Jerzy Skrzypczak, Piotr Barełkowski, ale też wielu innych, często mniej znanych dziś projektantów, którzy kształtowali architektoniczną rzeczywistość XX-wiecznej Polski – wspominamy architektów, którzy odeszli w 2018 roku.
Festiwal MIASTOmovie ewoluuje. Zmienia się z każdą edycją, rozszerzając program o nowe wątki i uzupełniając inne odbywające się w tym samym czasie wrocławskie inicjatywy. Tegoroczne wydarzenie podsumowuje dla nas architekt Paweł Floryn.
Zespół pawilonów mieszczących nowo otwarte Glenstone Museum pod Waszyngtonem architekt Thomas Phifer wkomponował w zielone parkowe założenie na wzór świątyni Ryōan-ji w Kioto. Zobaczcie ostatnią realizację autora przyszłej siedziby warszawskiego MSN-u.
Tylko do 2 listopada na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej można oglądać wystawę projektów profesora Sławomira Gzella. Ekspozycja „Remanent. Nostalgia magazynów” przybliża wciąż mało znany dorobek twórczy tego wybitnego badacza, teoretyka, autora wielu prac z dziedziny urbanistyki i planowania przestrzennego.
Zaproponowana przez autorów sekwencja przestrzeni ułatwia działanie wyobraźni potencjalnego widza, swoją obecnością i treścią stosownie ożywia senną przestrzeń miejską i oddaje całe pole sztuce – o nowej siedzibie krakowskiego Teatru KTO pisze architekt Marta A. Urbańska.
Urbanistyka zespołu jest prosta i czytelna, tak naturalna, że czuje się jej zrośnięcie z tym miejscem. To jest miara dobrej architektury niezależnie od jej skali. Zespół wtapia się w otoczenie i nawiązuje z nim dialog. Widoczny jest tu wysokiej klasy warsztat projektanta i autorski detal – pisze Andrzej Bulanda.
Budynek pozbawiony dawnej materii, nie pełniący już roli świadka czasu, utracił cechy, z powodu których uważany był za dzieło wyjątkowe. Jedynie jego przywrócona, pierwotna forma zewnętrzna jest dziś świadectwem urbanistycznej i architektonicznej ciągłości miejsca – pisze Jerzy S. Majewski.
Przebudowa i rozbudowa CEDET-u, poprzedzona jego wpisem do rejestru zabytków, jest jednym z nielicznych takich przedsięwzięć przeprowadzonych pod ścisłym nadzorem konserwatora i obejmujących wykonany w monolitycznej technologii żelbetowej, modernistyczny budynek wzniesiony w Polsce po II wojnie światowej – piszą Andrzej M. Chołdzyński i Wojciech Grabianowski.
Teatr Polski w Szczecinie finalizuje przetarg na wykonawcę rozbudowy swojej dotychczasowej siedziby według konkursowego projektu Atelier Loegler z 2010 roku.
W ramach odbywających się już po raz szesnasty Gliwickich Dni Dziedzictwa Kulturowego zaplanowano cykl spacerów architektonicznych po rezydencjach i willach miejskich. To niepowtarzalna okazja, by zwiedzić 23, w większości niedostępne na co dzień gliwickie obiekty. Patronem wydarzenia jest „Architektura-murator”.
Mocne wypowiedzi są na tegorocznym biennale rzadkością, bowiem temat Freespace i manifest kuratorek nie stwarzały solidnej podstawy do odkrywczych interpretacji. Ich wybór ma jednak niezaprzeczalną zaletę – wszystkie prezentowane pracownie, wszystkie zanalizowane w ramach wystawy głównej dzieła, są znaczące i stanowią ważny głos mistrzów architektury – weneckie biennale relacjonuje Ewa P. Porębska.
W miejscu swojej dawnej siedziby z lat 50. XX wieku Mennica Polska wraz ze spółką Golub GetHouse prowadzą dwie duże inwestycje: zespół biurowy oraz kompleks mieszkaniowy Mennica Residence, pod który wyburzono budynek produkcyjno-biurowy z 1994 roku – pisze Beata Tylec-Skórka.
Nowatorstwo książek Michała Pszczółkowskiego opiera się na drobiazgowym katalogowaniu obiektów. Tym razem daje on przegląd architektury służącej oświacie. Zamieścił tu 150 przykładów, skupiając się na budynkach wyróżniających się pod względem architektonicznym, takich, które dziś mają istotne wartości zabytkowe. Jako ich autorów odnajdziemy spore grono najlepszych architektów epoki – recenzja Grzegorza Stiasnego.
