Wszystkie artykuły na temat: architektura Holandii
13 z 20 największych na świecie obszarów zurbanizowanych to miasta portowe, wystawione na wzrost poziomu wody i ekstremalne zjawiska pogodowe. To także przestrzenie społecznych i ekonomicznych nierówności, a w konsekwencji klimatycznego apartheidu. Omówienie Extreme Cities Ashleya Dawsona otwiera przegląd sześciu książek na szóste wymieranie (i na lato), Krzysztofa Średzińskiego.
To zbiór wywiadów Erica Firleya z urbanistami, dwanaście ciekawych rozmów z projektantami pochodzącymi z różnych krajów. Tekstom towarzyszą ilustracje, tworzące komentarz do poruszanych wątków. Po każdym z wywiadów znajdziemy wybór projektów autorstwa rozmówcy – są tu koncepcje wstępne i dzieła kompletne, prace zrealizowane, a czasem opracowania teoretyczne i o charakterze utopijnym. Za każdym razem mamy do czynienia z kreacją architektoniczną, trójwymiarową wizją przestrzeni – recenzja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.
Zmianom klimatu próbujemy zaradzić poprzez działania absurdalnie nieistotne. Mamy więc zielone hummery, zieloną Colę, zielone prezerwatywy, a tymczasem zmierzamy ku apokalipsie – rozmowa z Reinierem de Graafem, partnerem w OMA.
Zmiany klimatu to poważny, narastający w skali globalnej problem, a mimo to panuje tendencja do rozwiązywania go przy pomocy absurdalnie nieistotnych działań. Mamy więc zielone hummery, zieloną coca colę, zielone prezerwatywy, a tymczasem prognozy dla naszej planety są kiepskie. Zmierzamy ku apokalipsie – Reinier de Graaf, partner w biurze OMA i współzałożyciel think tanku AMO, o rozwiązaniach pozwalających zapobiec katastrofie i na razie nieudanych próbach ratowania Statku Ziemia.
Budowa 16-kondygnacyjnego akademika w Amsterdamie zajęła zaledwie 12 miesięcy. Prefabrykowany obiekt liczący 361 mieszkań dla studentów zaprojektowało Studioninedots.
Tymczasowy obiekt w ogrodach Kensington co roku projektuje inne, cenione biuro, nie mające jeszcze realizacji architektonicznej w Wielkiej Brytanii. Tym razem autorem Serpentine Pavilion będzie japoński architekt Junya Ishigami, laureat Złotego Lwa na biennale w Wenecji w 2010 roku.
Fundacja Madaster skupia ludzi, którzy wierzą, że zasoby naszej planety nie powinny się marnować, a za cel obierają eliminację odpadów w budownictwie. Właśnie utworzyła ogólnodostępną bibliotekę materiałów, które otrzymują specjalne paszporty, co ma ułatwić ich odzysk i recykling oraz utrudnić anonimową utylizację.
Spośród 383 realizacji nominowanych do European Union Prize for Contemporary Architecture – Mies van der Rohe Award 2019 wyłoniono 40, które zawalczą o tę najważniejszą nagrodę architektoniczną na Starym Kontynencie.
Opierająca się na przetwarzaniu odpadów gospodarka o obiegu zamkniętym nie jest już opcją ani utopijnym celem – jest koniecznością, a jej początek stanowi ekoprojektowanie. Piotr Barczak z Europejskiego Biura Ochrony Środowiska (EEB) mówi o wizji świata bez śmieci oraz krokach, jakie trzeba podjąć, by ją urzeczywistnić. Prezentujemy także najbardziej innowacyjne projekty i inicjatywy zmieniające dzisiejsze postrzeganie problemu odpadów i zanieczyszczenia środowiska.
W dwuetapowym konkursie na zagospodarowanie przestrzeni wokół centralnego odcinka modernizowanej linii średnicowej w Krakowie zwyciężyła holenderska pracownia VenhoevenCS, ale do realizacji skierowane mogą być także pomysły zaproponowane przez innych uczestników.
Liczba konkursów architektonicznych w Polsce stale rośnie. Według ostatnich badań Rady Architektów Europy jesteśmy pod tym względem liderem na Starym Kontynencie. Ale czy ilość przekłada się też na jakość procedur konkursowych i samych realizacji? Czy mamy już w Polsce kulturę konkursową? I czy wygrany konkurs przynosi autorowi satysfakcję? Próbą zdiagnozowania sytuacji była wrześniowa konferencja w Chęcinach zorganizowana w ramach programu Competition Culture in Europe – o konkursach architektonicznych w Polsce pisze Tomasz Żylski.
Prezentujemy relację z kursu ProtoLAB na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, w ramach którego powstał pawilon Zbigniewa Herberta, oraz warsztatów Technoledge zorganizowanych we współpracy z Uniwersytetem Technicznym w Delft.
Czy podział na architekturę służącą dobru, prawdzie oraz pięknu i tę schlebiającą sławie, władzy i pieniądzom jest możliwy? Przypominamy tekst Agnieszki Rasmus-Zgorzelskiej poświęcony dylematom moralnym architekta, który ukazał się w numerze 03/2009.
My, projektanci, musimy obecnie wynaleźć nowy język, nowy idiom dla społeczeństwa, które się zmienia. Musimy odnaleźć też nowy język architektoniczny dla budynków neutralnych energetycznie oraz materiałowo – o architekturze w kontekście gospodarki cyrkularnej z Peterem van Assche rozmawia Marta Promińska.
Miasto to trening tolerancji, a nie segregacji. Jeśli zanika u mieszkańców umiejętność współżycia z innymi ludźmi, miasto się degeneruje – o architekturze w kontekście historycznym miejsca, nowoczesnej prefabrykacji oraz idei Warszawskiej Dzielnicy Społecznej z Wojciechem Koteckim rozmawia Maja Mozga-Górecka.
W pracowni Office Winhov powstał domek dla lalek, który zostanie przekazany na aukcję charytatywną na rzecz dzieci z zaburzeniami metabolizmu energetycznego. W projekcie wziął udział polski architekt Patryk Królikowski podczas rocznego stażu w tym amsterdamskim biurze.
Tylko do 31 sierpnia można rejestrować się do udziału w pierwszej międzynarodowej konferencji dotyczącej organizowania konkursów architektonicznych. W programie między innymi prezentacja dokonań fundacji Architectuur Lokaal, która z powodzeniem stosuje w Holandii korzystną dla architektów, inwestorów i społeczności lokalnych procedurę dwuetapowych konkursów o bardzo ograniczonym zakresie zadania w pierwszym etapie.
Grupa historyków architektury pod nazwą Crimson (Michael Speaks i Gerard Hadder) udowadnia, że o przeszłości można mówić anegdotycznie, z humorem i ironią. Badanie przedwojennego, holenderskiego, tzw. moralnego modernizmu jest w ich wykonaniu rozwiązywaniem detektywistycznej zagadki – recenzja Moniki Arczyńskiej.
Jaka będzie architektura dla skrajnie spolaryzowanego świata? Rozmawiamy z Zuzanną Skalską, badaczką trendów w projektowaniu.
W tym roku, dzięki staraniom stołecznego Biura Architektury i Planowania Przestrzennego oraz ZG SARP, słynna podróżująca ekspozycja, podsumowująca każdą edycję UE Mies Award, po raz pierwszy pokazywana była w Warszawie. Obecny na wernisażu Ivan Blasi, kurator wystawy i koordynator nagrody, zwrócił uwagę, że finałowe realizacje przypominają najważniejsze aspekty naszej wspólnej historii – konsekwencje drugiej wojny światowej i modernizmu, które totalnie odmieniły europejskie miasta. Jego zdaniem zebrane razem pokazują, że od ponad 70 lat wciąż poszukujemy europejskiej tożsamości – relacja Tomasza Żylskiego.