Architektura MuratorWyniki wyszukiwania
Wszystkie artykuły na temat:
bo��nica
Z okazji przypadającego w 2019 roku 25-lecia redakcja miesięcznika „Architektura-murator” postanowiła wyróżnić szczególne osiągnięcia polskich architektów. Nagrodę za Tekst 25-lecia przyznano artykułowi Grzegorza Stiasnego „Od A do Z – alfabet architektury”, który ukazał się w numerze 10/2004 „A-m”.
Dziś ważne są kwestie klimatyczne, tworzenie przestrzeni nie tylko przyjemnych, ale i zdrowych, umożliwiających budowanie i utrzymanie więzi międzyludzkich — rozmowa z Romualdem Loeglerem.
Jury Dorocznej Nagrody Stowarzyszenia Architektów Polskich im. Zbyszka Zawistowskiego – Dyplom Roku 2019 ogłosiło laureatów. Grand Prix dla Karoliny Chodury, autorki pracy przygotowanej na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej pod kierunkiem Jana Kubeca.
U podstaw projektu leżało przekonanie, iż architektura oprócz odpowiadania na pragmatyczne potrzeby człowieka oddziałuje jednocześnie na jego emocje i ducha, a skromna przestrzeń może wspomagać kontemplację i modlitwę – o modernizacji i rozbudowie klasztoru Sióstr Franciszkanek Szpitalnych piszą Antoni Domicz i Justyna Swoszowska.
Tym razem robimy Krok w przyszłość z antropolożką, pisarzem, dziennikarzem i architektem – autorem po-czytnych książek, którzy specjalnie dla nas przelali na papier swoje refleksje i przewidywania, jak zmieni się polska architektura i krajobraz w ciągu 50 lat.
Zmianom klimatu próbujemy zaradzić poprzez działania absurdalnie nieistotne. Mamy więc zielone hummery, zieloną Colę, zielone prezerwatywy, a tymczasem zmierzamy ku apokalipsie – rozmowa z Reinierem de Graafem, partnerem w OMA.
Bohaterem najnowszej wystawy krakowskiej Galerii Architektury GAGA będzie Andrzej M. Chołdzyński. Z tej okazji publikujemy wywiad z projektantem, w którym opowiada on Dawidowi Hajokowi o swoich architektonicznych doświadczeniach i poszukiwaniach.
Sieć podziemnych korytarzy przecinających prowincję Củ Chi miała duży wpływ na porażkę Amerykanów w wojnie wietnamskiej. Po jej zakończeniu tunele zaczęły nabierać nowego znaczenia. Dwa odrestaurowane fragmenty udostępniono zwiedzającym. Pozostała część – według oficjalnej wersji 250 kilometrów – tkwi zapomniana pod ziemią i obrasta legendą. Prezentujemy reportaż architektki Anny Pilawskiej-Sity i fotografa Michała Sity, którzy podjęli ostatnio próbę inwentaryzacji założenia.
Zmiany klimatu to poważny, narastający w skali globalnej problem, a mimo to panuje tendencja do rozwiązywania go przy pomocy absurdalnie nieistotnych działań. Mamy więc zielone hummery, zieloną coca colę, zielone prezerwatywy, a tymczasem prognozy dla naszej planety są kiepskie. Zmierzamy ku apokalipsie – Reinier de Graaf, partner w biurze OMA i współzałożyciel think tanku AMO, o rozwiązaniach pozwalających zapobiec katastrofie i na razie nieudanych próbach ratowania Statku Ziemia.
Niezastąpionym narzędziem podczas projektowania obiektu był cyfrowy model pawilonu. Na jego podstawie wygenerowano dokumentację rysunkową, w oparciu o którą wykonano drewniane elementy konstrukcyjne szalunków – pisze Marcin Brataniec, autor pawilonu edukacyjnego w kształcie kamienia.
Liczba konkursów architektonicznych w Polsce stale rośnie. Według ostatnich badań Rady Architektów Europy jesteśmy pod tym względem liderem na Starym Kontynencie. Ale czy ilość przekłada się też na jakość procedur konkursowych i samych realizacji? Czy mamy już w Polsce kulturę konkursową? I czy wygrany konkurs przynosi autorowi satysfakcję? Próbą zdiagnozowania sytuacji była wrześniowa konferencja w Chęcinach zorganizowana w ramach programu Competition Culture in Europe – o konkursach architektonicznych w Polsce pisze Tomasz Żylski.
Czy podział na architekturę służącą dobru, prawdzie oraz pięknu i tę schlebiającą sławie, władzy i pieniądzom jest możliwy? Przypominamy tekst Agnieszki Rasmus-Zgorzelskiej poświęcony dylematom moralnym architekta, który ukazał się w numerze 03/2009.
Każdy trudny temat rzucamy pracowni na pożarcie. Robimy burzę mózgów. Każdy może zabrać głos, włącznie z osobami, które nie są architektami – o kulisach realizacji Mariny III, skomplikowanych modernizacjach oraz trudnościach związanych z rozbudową zabytków z Marcinem Majorem rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Otwarty pod koniec kwietnia 2018 roku hotel na warszawskim Okęciu, stojący na wprost wyjścia jednego z głównych terminali, jest przykładem współczesnej architektury wysokiej jakości. Charakteryzuje się wyrafinowaną elegancją, powagą i prestiżem adekwatnymi do rangi marki o wysokich aspiracjach – piszą Piotr Lewicki i Kazimierz Łatak.
Na sąsiadujących parcelach w willowej dzielnicy Krakowa powstały dwa budynki dla pary artystów: dom i pracownia. Nic nie jest tu jednak tym, czym się wydaje. Projekt, choć z pozoru racjonalny, okazuje się pełen postmodernistycznych paradoksów – pisze Marcin Kwietowicz.
Pięć lat to w architektonicznej rzeczywistości okres szczególnie długi. Nie tylko dlatego, że pojawiają się zupełnie nowe trendy i zjawiska, ale też z uwagi na fakt, że uczelniane mury opuszcza kolejne pokolenie architektów, zwykle negujące zastany porządek i obowiązujące reguły gry. Tegoroczne konfrontacje Młodzi do Łodzi zdają się doskonale ilustrować tę tezę – pisze Tomasz Żylski.
Lidia Klein, która jest dziś chyba najbardziej dociekliwą badaczką polskiego projektowania końca XX wieku, proponuje tu zbiór esejów o użytkowej kulturze plastycznej okresu transformacji ustrojowej. Zebrane teksty dotyczą przemian w modzie, dizajnie, projektowaniu graficznym i architekturze. Tej ostatniej poświęcono najwięcej miejsca. Każdy z autorów oświetla niezbyt odległą przeszłość stosownie do własnych poglądów, wydobywając z niej czasem te fragmenty, które wolelibyśmy pozostawić w cieniu – recenzja Grzegorza Stiasnego.
Maria Lipok-Bierwiaczonek miała okazję rozmawiać z najstarszym żyjącym pokoleniem tyszan doskonale pamiętających, jak nowe miasto niespodziewanie wdarło się w spokojną, ukształtowaną wiekami tradycji okolicę. To historia miasta odkrywana pod widoczną warstwą – tak dobrze mieszkańcom znaną – recenzja Roberta Skitka.
Tematem tegorocznej, piątej już edycji Międzynarodowego Biennale Architektury Wnętrz w Krakowie była redefinicja funkcji i rozwiązań przestrzennych Małopolskiego Ogrodu Sztuki. Organizatorzy wspólnie z uczestnikami poszukiwali nowych pomysłów dla budynku i jego roli w strukturze miasta – relacja Tomasza Żylskiego.
Tematem tegorocznej, piątej już edycji Międzynarodowego Biennale Architektury Wnętrz w Krakowie była redefinicja funkcji i rozwiązań przestrzennych Małopolskiego Ogrodu Sztuki. Organizatorzy wspólnie z uczestnikami poszukiwali nowych pomysłów dla budynku i jego roli w strukturze miasta.
