Wszystkie artykuły na temat: architektura powojenna
Jury UE Mies van der Rohe Award po raz kolejny doceniło projekt rewitalizacji wielkiej płyty! Tegoroczną nagrodę otrzymała modernizacja trzech bloków socjalnych w dzielnicy Grand Parc w Bordeaux – wspólny projekt pracowni Lacaton & Vassal Architectes, Frédéric Druot Architecture i Christophe Hutin Architecture.
Biurowiec powstaje w historycznej części miasta, dlatego podczas jego realizacji należało przeprowadzić kompleksowe badania archeologiczno-architektoniczne, jedne z największych wykopalisk w ostatnich latach we Wrocławiu – piszą Zbigniew Maćków i Michał Zawadzki, autorzy budynku zlokalizowanego w obrębie zabytkowego kwartału ulic Starego Miasta.
Tym razem robimy Krok w przyszłość z antropolożką, pisarzem, dziennikarzem i architektem – autorem po-czytnych książek, którzy specjalnie dla nas przelali na papier swoje refleksje i przewidywania, jak zmieni się polska architektura i krajobraz w ciągu 50 lat.
W centrum architektury w Nowym Jorku można już oglądać wystawa podsumowującą dorobek Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak. Prezentujemy pierwszą fotorelację z nowo otwartej ekspozycji.
Sieć podziemnych korytarzy przecinających prowincję Củ Chi miała duży wpływ na porażkę Amerykanów w wojnie wietnamskiej. Po jej zakończeniu tunele zaczęły nabierać nowego znaczenia. Dwa odrestaurowane fragmenty udostępniono zwiedzającym. Pozostała część – według oficjalnej wersji 250 kilometrów – tkwi zapomniana pod ziemią i obrasta legendą. Prezentujemy reportaż architektki Anny Pilawskiej-Sity i fotografa Michała Sity, którzy podjęli ostatnio próbę inwentaryzacji założenia.
Tegoroczną Pritzker Prize zdobył Arata Isozaki, wybitny japoński architekt, działający zawodowo już od ponad 60 lat. Prezentujemy 10 najbardziej znaczących budynków Isozakiego, które na przestrzeni tego czasu zrealizował w Azji, Europie, Ameryce Północnej i na Bliskim Wschodzie.
Rozdziały książki Anny Cymer to gotowy zestaw rozbudowanych, solidnych kursowych wykładów. Ułożone zostały w siedem logicznych, chronologicznych ciągów, a cała treść jest mocno powiązana z politycznym i społecznym podłożem. Bezsprzeczny walor dydaktyczny tej publikacji polega także na równomiernym i sprawiedliwym sięganiu po dobre realizacje z całego kraju. Całość nie oszałamia, na szczęście, albumowym wystrojem. Tu cenny jest tekst i równie ważne, współgrające z nim, zestawione zaraz obok, czarno białe, nierzadko artystyczne i czytelne zdjęcia – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Twórcy Śląskiej Architektury – Portrety to wieloletni projekt prowadzony przez katowicką Bibliotekę Śląską. Bohaterem tegorocznej edycji był Jurand Jarecki, nazywany „Śląskim Le Corbusierem”. Należy on do pokolenia twórców, którzy przenosili przedwojenny etos do powojennej polskiej rzeczywistości – relacja Justyny Swoszowskiej.
Część pawilonu wystawowego projektu Stanisława Kwaśniewicza wystawiona została na sprzedaż. Kolektyw Miastoprojekt zabiega o uchronienie budynku przed ewentualnym zniszczeniem.
Czy szukanie wspólnego mianownika dla faktu ukończenia tej samej wyższej szkoły legitymizuje i współokre-śla grupę dorosłych ludzi, o własnych, często rozbieżnych drogach zawodowych i czy zespolenie ich pod jednym szyldem nie jest ograniczaniem rozmiarów etykiety? Książka Konrada Kuczy-Kuczyńskiego pokazuje, że „protokół rozbieżności” jest nieograniczony – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Pozornie bardzo współczesny biurowiec jest pełen odniesień do architektury Wrocławia z początku XX wieku. Są nimi ekspresja betonu, zaokrąglone narożniki budynków przy skrzyżowaniach ulic czy rytmiczna, modułowa artykulacja elewacji – pisze Aleksandra Czupkiewicz.
Nieprzypadkowo w tytule książki Wolfganga Sonne pojawia się słowo density – gęstość. Ile w mieście winno być masy, a ile pustki? Wydaje się, że to pytanie o proporcję jest osią współczesnego miejskiego dyskursu – recenzja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.
Pracownia FAAB Architektura Białobrzeski Figurski przygotowała koncepcję Centrum Martyrologii Niepodległościowej w miejscu muzealnego założenia projektu Romualda Gutta i Mieczysława Mołdawy. Projekt sfinansowało Ministerstwo Kultury i Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego.
Inwestor zadecydował o dołączeniu do powiększonej części hotelowej i handlowej równie pokaźnej przestrzeni biurowej, która miała się stać nowoczesną koroną zabytkowego gmachu. Echa postmodernizmu przebrzmiały jednak już dawno, dlatego w wypadku Europejskiego koronę chciano opracować dyskretnie – przeszklenia zasłonięto poziomymi żaluzjami, aby nie tylko geometrią, ale też barwą i materiałem naśladować dawny, choć teraz znacznie podniesiony dach – pisze Adam Orlewicz.
Niezwykłość i rozmach zaprezentowanych pomysłów mogą do dzisiaj inspirować twórczych architektów. Książka ma bardzo czytelny układ – poza znakomitym wstępem i teoretycznym wprowadzeniem, autorka pokazuje najważniejsze powojenne polskie eksperymenty na tle ówczesnych światowych trendów – recenzja Piotra Marciniaka.
Dużą wartością książki jest proces odkrywania genezy i przyczyn „zabetonowania” Polski. To szeroka panorama budowania blokowisk ukazana na tle doświadczeń innych krajów europejskich. Znajdziemy tu opisy przełomowych zagranicznych realizacji – od francuskich grand ensembles, poprzez niemiecką nową falę urbanizacji, aż po doświadczenia brytyjskie – recenzja Piotra Marciniaka.
Lokalność jest ciekawsza od podążania za modami. Chciałbym, by budynki miały silniejszy związek z miastem – o modernizacji powojennych budynków, recyklingu w architekturze i znaczeniu zespołu w projektowaniu z Szymonem Kalatą rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Po latach zaległości na polskim rynku przybywa książek o architekturze. Wydawane są nie tylko pozycje klasyczne, jak prace Le Corbusiera czy Adolfa Loosa, ale też zupełnie nowe, autorstwa młodych krytyków i historyków architektury. Prezentujemy osiem wartych uwagi nowości wydawniczych.
11 listopada otwarto Muzeum Szklanych Domów, czyli wielowątkową wystawę poświęconą przedwojennym i powojennym modernistycznym osiedlom na warszawskim Kole. Zobaczymy ją w zabytkowym budynku na jednym z osiedli.
Hasłem ósmej edycji Weekendu Architektury w Gdyni była kooperacja, co znalazło odzwierciedlenie nie tylko w tematyce wystąpień poszczególnych panelistów, ale też w strukturze organizacyjnej części wydarzeń. Odpowiedzialna za przebieg spotkania Agencja Rozwoju Gdyni zaprosiła do współpracy szereg instytucji, organizacji pozarządowych i partnerów prywatnych. Odbyła się m.in. debata na temat różnych form modernizowania powojennej zabudowy i związane z nią zwiedzanie obiektów ilustrujących problem.