Wszystkie artykuły na temat: Zodiak Warszawa
Władze m.st. Warszawy rozstrzygnęły konkurs na modernizację i rozbudowę stadionu Polonii. Główną nagrodę zdobyło biuro JSK Architekci za propozycję otwartego na miasto wielofunkcyjnego kompleksu, który odpowiada na potrzeby zarówno profesjonalnych zawodników, jak i amatorów czy kibiców.
Do 21 czerwca można przesyłać zgłoszenia do 5. edycji Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy. Podpowiadamy, jakie realizacje ukończono i jakie wydarzenie architektoniczne miały miejsce w stolicy w 2018 roku.
Fundacja im. Stefana Kuryłowicza ogłosiła wyniki Konkursu TEORIA i stypendium PRAKTYKA 2018. Nagrodzono Zofię Zuchowicz i Małgorzatę Neumann za zwrócenie uwagi na kulturotwórczą rolę nieużytków oraz Agnieszkę Dąbek za wizję miasta dostosowanego do potrzeb starzejącego się społeczeństwa.
Z inicjatywy pracowni BBGK Architekci powstał projekt modelowej dzielnicy mieszkaniowej, uwzględniającej lokale dla różnych użytkowników, a także miejsca pracy, drobny handel i inne usługi oraz tereny zielone. Władze miasta planują go zrealizować na 16-hektarowym terenie na granicy Woli i Bemowa.
Ambasada Danii, urząd m.st. Warszawy, stołeczny oddział SARP oraz Mazowiecka Izba Architektów zapraszają na seminarium poświęcone zrównoważonej architekturze. W programie m.in. warsztaty oraz spotkanie z przedstawicielami pracowni SLA, Urban Power, WXCA i Grupa 5 Architekci.
Już 29 marca odbędzie się oficjalne nadanie nazwy skwerowi przy zespole biurowym Wola Center. Przestrzeń zyska imię Stefana Kuryłowicza, jednego z głównych autorów kompleksu, wybitnego architekta i wykładowcy Politechniki Warszawskiej. Tego samego dnia nastąpi rozstrzygnięcie konkursów TEORIA i PRAKTYKA 2018.
Warszawski oddział SARP wydał ostatnio monografię architekta Jerzego Kuźmienki, autora takich realizacji jak kościół w Kaliszu czy osiedle Służew nad Dolinką w Warszawie. Premiera książki odbędzie się 11 stycznia w Zodiaku – Warszawskim Pawilonie Architektury.
To był kolejny świetny rok dla architektury użyteczności publicznej w Polsce. Prezentujemy TOP 10 – najczęściej nagradzane, publikowane i komentowane budynki publiczne 2018 roku.
Idea pawilonu stanowi pomost pomiędzy pokoleniami warszawskich architektów. Niesie uznanie dla dokonań modernistów, a jednocześnie podkreśla znaczenie spraw całkowicie nam współczesnych – o renowacji modernistycznego pawilonu Zodiak, jego nowej funkcji i roli w założeniu Ściany Wschodniej piszą Krzysztof Mycielski i Jerzy S. Majewski. W numerze także wypowiedź głównego projektanta, Szymona Kalaty, oraz autorów zagospodarowania placu przed pawilonem, Bartłomieja Gowina i Krzysztofa Siuty. Historię obiektu i kulisy konkursu na jego odbudowę opisuje Tomasz Żylski.
Lokalność jest ciekawsza od podążania za modami. Chciałbym, by budynki miały silniejszy związek z miastem – o modernizacji powojennych budynków, recyklingu w architekturze i znaczeniu zespołu w projektowaniu z Szymonem Kalatą rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Zodiak został nie tyle wyremontowany, co odbudowany. Najbardziej rzucającą się w oczy zmianą jest przeszklona kondygnacja zbudowana w miejscu dawnego tarasu, z którego pozostawiono jednak niewielkie fragmenty. Usytuowana nad nim nowa żelbetowa pergola przechodzi do wnętrza budynku w postaci żebrowego stropu – pisze Jerzy S. Majewski.
Odtwarzanie modernistycznych pawilonów nie jest warsztatowo proste. Szklane transparentne obiekty miały delikatne podziały, a dodatkowej lekkości niejednokrotnie dodawały im wystawione na zewnątrz elementy komunikacji pionowej. Dziś są to efekty trudne do osiągnięcia, gdyż od lat 70. zmieniły się diametralnie standardy termiczne i przeciwpożarowe oraz przepisy dotyczące osób niepełnosprawnych – pisze Krzysztof Mycielski.
Przestrzeń zaprojektowano jako symboliczną kartkę papieru, na której – w postaci wpisów, rysunków czy tymczasowych instalacji – mogą zostać przedstawione wizje, idee, przemyślenia i manifesty. Na gładkiej powierzchni z wielkoformatowych płyt z białego granitu, pokrytych powłoką hydrofobową, można pisać i rysować grafitem. Plac staje się zatem kroniką opinii publicznej – piszą Bartłomiej Gowin i Krzysztof Siuta.
Naszym nadrzędnym celem projektowym było zachowanie oryginalnego charakteru budynku – lekkiej kon-strukcji z ażurową pergolą, smukłymi słupami, przezierną elewacją i mozaiką artystyczną. Główna trudność polegała na zachowaniu tych idei przy jednoczesnej potrzebie spełnienia wymagań inwestora dotyczących liczby użytkowników – pisze Szymon Kalata.
W przestrzeni pasażu Wiecha urządzano niegdyś coroczne wystawy popularyzujące dokonania warszawskich architektów. Dzięki inicjatywie stołecznego SARP-u do idei tej wkrótce uda się powrócić. Nowo powstały pawilon stanie się ambasadą architektury w samym centrum miasta – pisze Tomasz Żylski.
Podczas otwarcia Warszawskiego Pawilonu Architektury Zodiak ogłoszono wyniki konkursu na zagospodarowanie placu Centralnego. Autorem zwycięskiej koncepcji jest pracownia A-A Collective. Z przestrzeni ubędzie bruku, a przybędzie zieleni, pojawi się również oczko wodne.
Pracownia Kalata Architekci zwyciężyła w konkursie na koncepcję siedziby centrum kultury „Twórcza Twarda” w Warszawie. Drugą nagrodę otrzymała Inicjatywa Projektowa, a trzecią – biuro Jakuba Heciaka. Przyznano też cztery wyróżnienia.
Już 15 listopada rusza pierwsza polska edycja festiwalu New Generations, służącego wymianie doświadczeń i nawiązywaniu współpracy między młodymi architektami z całej Europy. Trwają jeszcze zapisy na wieczór „speed talks”, podczas którego każdy może wygłosić wykład na wybrany przez siebie temat!
Staliśmy przed dylematem, co z istniejącej tkanki da się ocalić? Co ma największą wartość? Czy nowe założenia funkcjonalne i techniczne to udźwigną? Ostatecznie zdecydowaliśmy się na zachowanie i rozwinięcie głównych architektonicznych i urbanistycznych założeń pawilonu oraz nadanie mu, wspólnie z placem, nowego życia – o obiekcie w trakcie realizacji piszą Eliza Kalata, Szymon Kalata i Mateusz Świętorzecki, autorzy Warszawskiego Pawilonu Architektury ZODIAK.
Budynek pozbawiony dawnej materii, nie pełniący już roli świadka czasu, utracił cechy, z powodu których uważany był za dzieło wyjątkowe. Jedynie jego przywrócona, pierwotna forma zewnętrzna jest dziś świadectwem urbanistycznej i architektonicznej ciągłości miejsca – pisze Jerzy S. Majewski.