Architektura MuratorWyniki wyszukiwania
Wszystkie artykuły na temat:
architektura XX wieku
Wbrew wyobrażeniom o architekturze przemysłowej najważniejszą inspiracją dla projektantów stała się natura. Wątek mazurskiej zieleni, drewna oraz kamieni przewija się w każdym detalu w sposób subtelny i nowoczesny – pisze Jerzy S. Majewski.
Tym razem robimy Krok w przyszłość z antropolożką, pisarzem, dziennikarzem i architektem – autorem po-czytnych książek, którzy specjalnie dla nas przelali na papier swoje refleksje i przewidywania, jak zmieni się polska architektura i krajobraz w ciągu 50 lat.
Bohaterem najnowszej wystawy krakowskiej Galerii Architektury GAGA będzie Andrzej M. Chołdzyński. Z tej okazji publikujemy wywiad z projektantem, w którym opowiada on Dawidowi Hajokowi o swoich architektonicznych doświadczeniach i poszukiwaniach.
Rozstrzygnięto konkurs na nowy pawilon na terenie Uniwersytetu Warszawskiego. Jury pod przewodnictwem Piotra Śmierzewskiego za najlepszą uznało pracę biura 22Architekci.
Projektanci zaproponowali nie tylko dobrą architekturę, lecz także staranne zagospodarowanie terenu, tworząc wewnątrz kwartału atrakcyjną przestrzeń publiczną. Miejsce to ma działać jak oaza w świecie korporacyjnej gonitwy – pisze Hanna Szukalska.
Część pawilonu wystawowego projektu Stanisława Kwaśniewicza wystawiona została na sprzedaż. Kolektyw Miastoprojekt zabiega o uchronienie budynku przed ewentualnym zniszczeniem.
Dzieło Vittoria Magnano Lampugnaniego i jego docentów poświęcone jest fenomenowi przestrzennemu eu-ropejskiego miasta. Zdaniem autorów, jego struktura skupia się wokół placów i ulic. Badacze objechali Europę od Helsinek po Neapol. Skupili się na nietracących na znaczeniu i atrakcyjności przestrzeniach historycznych, po miejsca ukształtowane w okresie międzywojennym. Wszystkie wybrane punkty zostały precyzyjnie zinwentaryzowane i posegregowane względem ich rangi w mieście – recenzja Grzegorza Stiasnego.
Pozornie bardzo współczesny biurowiec jest pełen odniesień do architektury Wrocławia z początku XX wieku. Są nimi ekspresja betonu, zaokrąglone narożniki budynków przy skrzyżowaniach ulic czy rytmiczna, modułowa artykulacja elewacji – pisze Aleksandra Czupkiewicz.
Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Konserwator Zabytków już po raz drugi odmówił wpisania modernistycznego Dworca Głównego w Olsztynie do rejestru zabytków. Walczące o jego zachowanie stowarzyszenie zapowiada odwołanie, tym razem do Konserwatora Generalnego.
W tym roku miano Europejskiej Stolicy Kultury nosi bułgarskie miasto Płowdiw. W ramach przygotowań do obchodów odbył się cykl rezydencji, podczas których artyści z różnych krajów podjęli twórcze działania w przestrzeni publicznej.
Jakie zabytki oprócz krzywej wieży znajdują się w Pizie? Jak wyglądało Nagasaki przed wybuchem bomby atomowej? Co wspólnego ma Tel Awiw z Gdańskiem? W Instytucie Kultury Miejskiej co miesiąc odbywają się wykłady poświęcone różnym miastom w kontekście historii, ideologii i mitologii.
Adaptacja dawnego zbiornika w Heidelbergu na obiekt pozyskujący, a następnie magazynujący energię słoneczną i wiatrową stanowi wymowny symbol przechodzenia na źródła odnawialne. Budynek według projektu LAVA zostanie oddany do użytku jeszcze w tym roku.
Nieprzypadkowo w tytule książki Wolfganga Sonne pojawia się słowo density – gęstość. Ile w mieście winno być masy, a ile pustki? Wydaje się, że to pytanie o proporcję jest osią współczesnego miejskiego dyskursu – recenzja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.
Opierająca się na przetwarzaniu odpadów gospodarka o obiegu zamkniętym nie jest już opcją ani utopijnym celem – jest koniecznością, a jej początek stanowi ekoprojektowanie. Piotr Barczak z Europejskiego Biura Ochrony Środowiska (EEB) mówi o wizji świata bez śmieci oraz krokach, jakie trzeba podjąć, by ją urzeczywistnić. Prezentujemy także najbardziej innowacyjne projekty i inicjatywy zmieniające dzisiejsze postrzeganie problemu odpadów i zanieczyszczenia środowiska.
Na szkołę zaadaptowano jeden z obiektów na terenie dawnej fabryki bombek w Miliczu. Przemysłowa historia miejsca wraz z dziecięcymi wyobrażeniami były punktem wyjścia dla architektów. Realizację doceniła kapituła Dolnośląskiego Festiwalu Architektury 2018 w kategorii wnętrze i dizajn – pisze Aleksandra Czupkiewicz.
Nie ustaje dyskusja na temat nowych typologii wielofunkcyjnych i miastotwórczych zespołów mieszkaniowych. Śledzimy ją uważnie od lat, szukając realizacji, które charakteryzuje nie tylko piękna forma. Publikujemy najciekawsze zespoły mieszkaniowe 2018 roku.
Najważniejsze europejskie muzeum sztuki nowoczesnej - paryskie Centrum Pompidou - pokazuje przedwojenną polską awangardę. Do 14 stycznia można zobaczyć tam niemal wszystkie prace Katarzyny Kobro i dużą część dorobku Władysława Strzemińskiego.
Inwestor zadecydował o dołączeniu do powiększonej części hotelowej i handlowej równie pokaźnej przestrzeni biurowej, która miała się stać nowoczesną koroną zabytkowego gmachu. Echa postmodernizmu przebrzmiały jednak już dawno, dlatego w wypadku Europejskiego koronę chciano opracować dyskretnie – przeszklenia zasłonięto poziomymi żaluzjami, aby nie tylko geometrią, ale też barwą i materiałem naśladować dawny, choć teraz znacznie podniesiony dach – pisze Adam Orlewicz.
Książka jest owocną próbą podsumowania myśli o pierwocinach sztuki budowania, uchwycenia momentu, kiedy to potrzeba splecenia zadaszenia i ustawienia go na podporach stała się warunkiem przetrwania. Ciekawe, że trakt wykładu profesora Rykwerta prowadzi od doświadczeń naszych czasów w głąb historii. Autor rozpoczyna swą opowieść od Le Corbusiera, Ericha Mendelsohna, Miesa van der Rohe, by stopniowo cofać się ku owej tytułowej pierwotności, w teorii i w praktyce – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Horyzontalnie ułożone betonowe bloki o różnej długości, głębokości i nachyleniu stanowią główny element fasady i powodują grę światła, zmienną w zależności od pory roku i dnia. Charakterystyczna forma zainspirowana była klifami północno-wschodniego wybrzeża Szkocji. Wysunięcie bryły w kierunku rzeki to nie jedyny zabieg metaforyczny. Budynek nawiązuje też do łuku królewskiego, Royal Arch z 1844 roku wybudowanego w hołdzie królewskiej parze Wiktorii i Albertowi – pisze Radosław Stach.
