Wszystkie artykuły na temat: Joanna Rajkowska
Przy poznańskiej Kaponierze powstał betonowy mur z odłamkami szkła na szczycie. To instalacja SORRY Joanny Rajkowskiej. Rzeźba nawiązuje do muru budowanego na granicy polsko-białoruskiej.
Kultowa wystawa „Plany na przyszłość”, prezentująca projekty i koncepcje dla Warszawy, będzie od teraz organizowana przez stołeczny SARP. Wernisaż tegorocznej ekspozycji już 1 lipca! Zobaczymy ponad 60 projektów autorstwa 45 pracowni architektonicznych.
Centrum Badań nad Kulturą Warszawy UW oraz Pracownia Studiów Miejskich Instytutu Kultury Polskiej zapraszają na Mityng warszawski 2021. W trzydniowym spotkaniu poświęconym tendencjom w badaniach varsavianistycznych udział wezmą m.in. Ewa Kuryłowicz, Ewa P. Porębska, prof. Roch Sulima, Sylwia Chutnik, Anna Cymer, Grzegorz Piątek i Joanna Rajkowska.
Polska artystka Iza Rutkowska rozprawia się z patriarchalnymi symbolami opresji w przestrzeni publicznej państw kolonialnych. Zaczęła od Hiszpanii, teraz czas na Włochy i Francję.
Dwumetrowe, akustyczne jajo drozda śpiewaka autorstwa artystki Joanny Rajkowskiej może powstać na placu Pięciu Rogów. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków pozytywnie zaopiniował projekt rzeźby
115 projektów dla Warszawy, w tym 29 koncepcji studenckich. Do 18 października w pawilonie ZODIAK można oglądać 25. edycję wystawy „Plany na przyszłość”. „Architektura-murator” tradycyjnie jest patronem medialnym ekspozycji.
W połowie września na Placu Artystów w Kielcach stanie „Zjadacz kurzu” - ponad czterometrowa maszyna-rzeźba, która do końca października będzie filtrować miejskie powietrze. Autorem projektu jest Kuba Bąkowski.
Kolorowe neony rozświetliły przestrzeń u stóp wieżowca Warsaw Spire. Na wystawie Neon Inn zaprezentowano nowe prace polskich artystów, zrealizowane z wykorzystaniem wynalezionej przed ponad wiekiem techniki.
„Lepiej” to hasło tegorocznej edycji Tygodnia Designu, który odbędzie się w dniach 1-11 września 2016 roku w Helsinkach. Główną atrakcją festiwalu będzie seria miejskich instalacji, w tym jedna zaprojektowana przez polską artystkę Joannę Rajkowską.
W ostatnich latach aktywiści coraz głośniej domagają się współudziału w podejmowaniu decyzji dotyczących miasta. Planiści i architekci stają przed koniecznością tworzenia projektów przy wsparciu, a może czasem pod nadzorem kolejnych interesariuszy. Kto podejmuje dziś decyzje o kształcie przestrzennym miasta? Jaka powinna być w tym rola mieszkańców, a jaka planistów? Czy urbaniści są jeszcze potrzebni? Czy zastąpią ich urbanolodzy i ekonomiści miejscy? Do dyskusji redakcyjnej zaprosiliśmy urbanistów Krzysztofa Domaradzkiego i Łukasza Pancewicza, architekt Marlenę Happach, eksperta samorządowego Wojciecha Kłosowskiego, socjolożkę i aktywistkę miejską Joannę Erbel oraz Artura Celińskiego z „Magazynu Miasta”.
Projekty realizujące idee zrównoważonego rozwoju prezentuje wystawa pokonkursowa BMW Urban Transforms w warszawskiej Fabryce Norblina
Przygotowana dla Nowego Teatru wystawa Zdjęcie miasta. Fotografia warszawska i praktyki pokrewne od zakończenia wojny do dziś przedstawia spojrzenie na Warszawę kilku pokoleń artystów
Gdzie szukać w Warszawie Pałacu Nankińskiego, pomnika Zagłoby czy wieżowca Gold Circle? Może w tym pomóc tylko jeden przewodnik...
Konferencja SZTUKA + ARCHITEKTURA + MIASTO wpisuje się w dyskusję nad wdrożeniem szeroko zakreślonego programu sztuki w przestrzeni publicznej Warszawy. Czołowi eksperci, artyści, architekci, pracownicy administracji miejskiej oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych podczas kilkudniowych spotkań będą dyskutowali i dzielili się swoimi doświadczeniami
Architektura przyszłości w komputerowej wersji high-tech wykształciła swoją własną, łatwo rozpoznawalną estetykę animacji i wizualizacji, ograniczonych możliwościami programów komputerowych. W kontekście wciąż poszerzającej się przestrzeni wirtualnej, tworzącej światy równolegle i ich nową architekturę warto jednak powrócić do kwestii dotyczących najbardziej podstawowych fizycznych relacji ciało-przestrzeń.
W programie SEKCJA ARCHITEKTURY, a w niej prezentacja czterech miejskich projektów artystycznych m.in. Dotleniacz - Rajkowskiej, który odsłania podwójny sens przestrzeni - jako konkretnego miejsca na mapie oraz jako sieci związków pomiędzy ludźmi. Obecność Polaków nie ogranicza się wyłącznie do polskich ekspozycji. Warszawskie studio architektoniczne WWAA zaprojektowało wraz z Borisem Kudličką wnętrze głównej przestrzeni wystawienniczej PQ.
Głównym elementem projektu jest sztuczna palma ustawiona na wysepce na Rondzie de Gaulle’a, na skrzyżowaniu dwóch najważniejszych ulic Warszawy. Palma reprezentując to, co egoztyczne i lekko tandetne, nie mieściła się w ramach estetyki przestrzeni miejskiej. Mimo początkowych niechęci, na stałe wpisała się w krajobraz, stając się jednym ze znaków rozpoznawczych stolicy.
Pośrodku Placu Grzybowskiego, w ścisłym centrum Warszawy, powstał staw obsadzony zielenią, zaopatrzony w specjalne urządzenia ozonujące powietrze i wytwarzające mgłę. Dotleniacz był przeciwstawieństwem partycypacyjnego planowanowania. Pojawił się nagle i bez ostrzeżenia. Powstała do życia przestrzeń przyjazna różnym grupom, oferując wiele sposobów bycia w przestrzeni
Co setny warszawiak jest Wietnamczykiem, Azjaci są jednak symbolicznie nieobecni w homogenicznym mieście. Projekt Podróż do Azji powstał w odpowiedzi na tę niewidzialność. Spacer po Jarmarku Europa nawiązywał z jednej strony do idei miejskiej włóczęgi, z drugiej zaś do muzealnych wizyt „ze słuchawką”. Odwoływał się do idei uprawiania turystyki we własnym mieście. Lektura świata z punktu widzenia Wietnamczyków mieszkających w Warszawie czyniła podróżującego współodpowiedzialnym za kształtowaną rzeczywistość.
Warszawskie osiedle mieszkaniowe Bródno-Podgrodzie powstało w czasach socjalistycznych jako zaplecze mieszkalne dla pracowników okolicznych zakładów pracy. W tej scenerii pojawia się grupa ubranych w złote kostiumy sąsiadów Pawła Althamera z bloku przy Krasnobrodzkiej 13. Biorą oni udział we wspólnych działaniach i niezwykłych podróżach po świecie. Złotym boeingiem odwiedzili Brukselę, Brasilię, Londyn. Stają się „gośćmi” we własnej okolicy, podróżnikami, którzy poruszają się na granicy dwóch rzeczywistości – tej codziennej, oswojonej i tej fantastycznej.