Architektura MuratorWyniki wyszukiwania
Wszystkie artykuły na temat:
Rem Koolhaas
Każda większa konferencja architektoniczna w Polsce kończy się postulatem upowszechniania edukacji architektonicznej. Mimo to książek o architekturze dla dzieci, które w interesujący i przystępny sposób tłumaczyłyby, na czym polega projektowanie otaczającego nas świata, wciąż nie ukazuje się zbyt wiele. Prezentujemy zestawienie najciekawszych książek o architekturze dla dzieci. Są wśród nich zarówno bestsellery, jak i nowości wydawnicze.
30 czerwca w wieku 54 lat zmarł Marcus Fairs, założyciel i redaktor naczelny magazynu Dezeen, którego Rem Koolhaas nazwał osobą rozdającą karty w dzisiejszym architektonicznym świecie.
W Galerie d'Architecture w Paryżu już wkrótce będzie można zobaczyć wystawę poświęconą mobilnym realizacjom pracowni KWK Promes Roberta Koniecznego. W Galerie d'Architecture prezentowali się najlepsi architekci, tacy jak Shigeru Ban, Rem Koolhaas, Renzo Piano czy Bernard Tschumi. KWK Promes jest pierwszą polską pracownią zaproszoną do pokazania tam swojej twórczości.
Ranking wydziałów architektury w Europie, czyli najlepsze europejskie szkoły architektury w autorskim ujęciu Moniki Arczyńskiej i Łukasza Pancewicza, mających międzynarodowe doświadczenie wykładowców Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej.
Iwan Baan to holenderski fotograf architektury, który rzucił wyzwanie długoletniej tradycji przedstawiania budynków jako wyizolowanych z kontekstu, ukazując również ich otoczenie i użytkowników. Z okazji spotkania z Holendrem, które w ramach konferencji Architektura i Media poprowadzi Ewa P. Porębska, prezentujemy wybór ikonicznych zdjęć autorstwa Iwana Baana publikowanych na łamach naszego miesięcznika.
Yvonne Farrell i Shelley McNamara z Grafton Architects laureatkami nagrody Pritzkera 2020. Jury doceniło projektantki m.in. za ich wiarę we współpracę i nieustanne zaangażowanie w doskonalenie architektury.
Już 18 października w Krakowie stanie Obiekt Niemożliwy autorstwa profesora Dariusza Kozłowskiego – wyrafinowany apel o piękno w architekturze. Trwają zapisy na warsztaty i spotkanie z architektem.
Z okazji naszego jubileuszu we Wrocławiu stanie niezwykła konstrukcja stanowiąca manifest architektury tymczasowej, nietrwałej i biodegradowalnej. Ruszyły zapisy na warsztaty i spotkanie z autorem obiektu, Jerzym Łątką.
Na dobre czy złe (a często jedno i drugie), wieś bierze udział w modernizacji i to na skalę globalną – pisze Rem Koolhaas, który od kilku lat prowadzi badania nad „wszystkim co, nie jest miastem”. Podsumować je ma planowana na koniec tego roku wystawa w Muzeum Guggenheima. Podążając śladem Koolhaasa, w tym numerze zapraszamy na wieś, ale też do miasta, które próbuje przejąć jej rolnicze funkcje, by choćby w części zaspokoić potrzeby żywnościowe świata.
Mistrz autopromocji, czy wizjoner? Kolejny starchitekt, czy bezkompromisowy innowator, niebojący się przeciwstawiać architektonicznym trendom. Z okazji wizyty duńskiego projektanta w Polsce przypominamy jego sylwetkę i najbardziej znane realizacje.
We wrześniu do Warszawy przyjedzie Bjarke Ingels. Spotkanie z założycielem duńskiej pracowni Bjarke Ingels Group organizują Stowarzyszenie Architektów Polskich oraz Urban Land Institute.
Tegoroczny pawilon w ogrodach Kensington zaprojektował japoński architekt Junya Ishigami. Lekką konstrukcję podtrzymującą ważące 61 ton zadaszenie będzie można oglądać do 6 października.
W Carlo Ratti Associati oraz w Senseable City Lab wierzymy, że dzielenie się, akt, który od samego początku wyznacza miasto, może spowodować niespodzianki, nieoczekiwane spotkania kluczowe dla innowacji. Zasta-nawiamy się też, w jaki sposób wykorzystać technologie cyfrowe, by wpływać na interakcje międzyludzkie, w tym wspierać nowe modele współdzielenia. Carlo Ratti, dyrektor działającego w ramach Massachusetts Insti-tute of Technology miejskiego laboratorium, o trendach, które w najbliższej przyszłości zmienią styl życia w miastach.
Moskiewski projekt Moja ulica oraz program Przestrzenie publiczne dla 40 miast Rosji to inicjatywy dotyczące przekształceń przestrzeni publicznych na niewyobrażalną dla Europy skalę. Strelka KB jako instytucja odpo-wiedzialna za tak wielki program wydaje się mieć niezwykłą moc sprawczą, a przede wszystkim władzę.
W 2018 roku World Architecture Festival miał miejsce w Amsterdamie, a temat tej edycji dotyczył tożsamości. Jury składające się z ponad 130 sędziów (m.in. David Adjaye, Jeanne Gang, Rem Koolhaas) zrecenzowało ok. 500 projektów z 57 krajów. Za Budynek Roku uznana została singapurska inwestycja publiczna – Kampung Admiralty biura WOHA. Zarówno w tym przypadku, jak i w innych zwycięskich pracach ważna okazała się idea zrównoważonego rozwoju – relacja Jakuba Figela i Filipa Kurasza.
Tymczasowy obiekt w ogrodach Kensington co roku projektuje inne, cenione biuro, nie mające jeszcze realizacji architektonicznej w Wielkiej Brytanii. Tym razem autorem Serpentine Pavilion będzie japoński architekt Junya Ishigami, laureat Złotego Lwa na biennale w Wenecji w 2010 roku.
Ponad 140 twórców i 200 prac – rzymskie MAXXI przekształciło się w wielkie muzeum ulicy. Wystawa The Street. Where the World is Made pokazuje ją jako nowe epicentrum miejskiego życia i kreatywności obywateli.
Czy podział na architekturę służącą dobru, prawdzie oraz pięknu i tę schlebiającą sławie, władzy i pieniądzom jest możliwy? Przypominamy tekst Agnieszki Rasmus-Zgorzelskiej poświęcony dylematom moralnym architekta, który ukazał się w numerze 03/2009.
W ostatnich 10 latach narodziły się i zniknęły setki portali architektonicznych. Papierowym magazynom powodzi się różnie – „Building Design” przeszedł w całości na wersję cyfrową, a inne anglojęzyczne pismo „Mark Magazine” ukazało się w ubiegłym roku po raz ostatni. W międzyczasie ogromną popularność zyskały platformy internetowe. Poświęconą mediom i architekturze konferencję w Barcelonie podsumowują redaktor naczelna „A-m” Ewa P. Porębska i włoska dziennikarka Paola Pierotti.
Publikacja Hilary Sample to zbiór krótkich esejów o „zabiegach pielęgnacyjnych”, jakim poddawana jest nowoczesna architektura oraz ich znaczeniu dla podtrzymania zarówno jej substancji, jak i idealnego obrazu. Spojrzenie na kwestę od strony technicznej, ale również kulturowej z uwzględnieniem wątków klasowych i feministycznych – recenzja Agnieszki Dąbrowskiej.
