Wszystkie artykuły na temat: brutalizm
Tegoroczna odsłona MIASTOmovie odbędzie się pod hasłem Kwestia gustu. „Dziesiątą edycją festiwalu chcemy sobie i Wam udowodnić, że o gustach się dyskutuje – i można to robić merytorycznie i z klasą” – zapowiadają organizatorzy.
Czy architektura w Polsce może być atrakcyjna dla zagranicznego turysty? Czy sami jesteśmy ciekawi tego, co ją wyróżnia i jakie XX-wieczne realizacje trafiły już do kanonu? Co zobaczyć w Polsce podczas wakacji? Prezentujemy nasz subiektywny przewodnik po architekturze w Polsce. Zaplanuj z nami Grand Tour po polskiej architekturze!
Ten projekt to wynik kampanii mającej na celu zachowanie brutalistycznego dziedzictwa czeskiej architektury. W ratowanie budynku dworca w Brnie zaangażowali się architekci z biura CHYBIK + KRISTOF.
Niewielki budżet nie jest przeszkodą, by wykreować nieprzeciętną architekturę. O realizacji Roberta Koniecznego piszą Zbigniew Maćków i Justyna Swoszowska. Publikujemy także wypowiedź autora obiektu Roberta Koniecznego.
Beton rozpoczynał skromnie. Materiał konstrukcyjny, który znikał pod płaszczem wykończeniowych powłok zewnętrznych. Brutalizm zapoczątkował jednak jego nowe życie jako oryginalnego detalu architektonicznego.
Le Corbusier chciał stworzyć obiekt totalny i samowystarczalny, przy tym jednak niebędący barierą i przeszkodą dla otoczenia. Materializacją jego koncepcji i założeń autorskich stała się Jednostka Marsylska.
Do 23 lutego w warszawskim Zodiaku można oglądać wystawę „Iconic Ruins? Architektura krajów wyszehradzkich 1945-1989”. Ekspozycja prezentuje najważniejsze realizacje Polski, Czechosłowacji i Węgier z jednej strony jako wyraz ambicji socjalistycznych władz, z dugiej innowacyjnych pomysłów ówczesnych architektów. Polską kuratorką wystawy jest Anna Cymer.
Tegoroczną Pritzker Prize zdobył Arata Isozaki, wybitny japoński architekt, działający zawodowo już od ponad 60 lat. Prezentujemy 10 najbardziej znaczących budynków Isozakiego, które na przestrzeni tego czasu zrealizował w Azji, Europie, Ameryce Północnej i na Bliskim Wschodzie.
Architekci zadali sobie pytanie, w jaki sposób odwrócić tendencję mieszkania z dala od centrum, która powoduje rozlewanie się przedmieść, stratę czasu na dojazdy do pracy, kłopoty z komunikacją i parkowaniem. Uznali, że zaczynem mody na miasto mogą stać się niebanalne formy – pisze Justyna Swoszowska.
Budynek jest zmaterializowaniem filozofii życiowej inwestorów – wielkość, forma i standard wnętrz wynikają z przekonania, że dom ma być funkcjonalnym środkiem do życia, a nie jego celem. To niezamierzony manifest przeciw nadmiernej konsumpcji.
Po raz dziesiąty przyznana została DAM Architectural Book Award, jedyna tego rodzaju nagroda, którą corocznie wyróżniane są najlepsze książki o architekturze.
Wyniki 9. edycji konkursu o Nagrodę Województwa Małopolskiego im. Stanisława Witkiewicza dobitnie pokazują, że architektura publiczna w regionie ma się świetnie. Gorzej, jeśli chodzi o zabudowę wielorodzinną i przestrzenie publiczne.
Młodzi szczecińscy architekci walczą o zachowanie brutalistycznego przekrycia stacji PKP Szczecin Pogodno. W związku z przywróceniem funkcjonowania szybkiej kolei miejskiej obiekt może zostać rozebrany.
Wystawy nie są po prostu miejscami wystawiania architektury, są miejscem inkubacji nowych sposobów myślenia – twierdzi amerykańska badaczka Beatriz Colomina. Które z nich są zatem ważne dzisiaj, bo już wybiegają w przyszłość? Które – oprócz otwartego właśnie weneckiego biennale – warto zobaczyć w 2018 roku? Może prezentację nowego lepszego miasta rowerów? Kontrowersyjny projekt rewitalizacji Palermo za pomocą sztuki? A może wystawę „aktywistyczną” polegającą na ratowaniu dzieł brutalizmu? – zastanawia się Agnieszka Dąbrowska. Prezentujemy przegląd najciekawszych wystaw architektonicznych 2018 roku.
Otaczający las był dla autorów zarówno natchnieniem, jak i wzorem. Do budowy domu wykorzystali aż 600 ton betonu architektonicznego o naturalnym odcisku deskowania. Dla wzmocnienia efektu zabarwionego na kolor sosnowej kory – pisze Emilia Ignaciuk.
W 2015 roku frankfurckie Deutsches Architekturmuseum wraz z Wüstenrot Foundation podjęło kampanię na rzecz ochrony brutalistycznych budynków. Promowano ją hasłem SOS Brutalizm. Ratujmy betonowe monstra! Jak zauważają twórcy projektu, brutalistyczna architektura z całą jej surowością i pokazaną „bez osłonek” konstrukcją jest wyjątkowo fotogeniczna i zyskała już kultowy status w mediach społecznościowych. Całe przedsięwzięcie podsumowuje wystawa w DAM oraz dwutomowa publikacja. To siódma książka poświęcona temu kierunkowi architektonicznemu w ostatnich trzech latach, będąca jak dotychczas najpełniejszym ujęciem tematu – recenzja Agnieszki Dąbrowskiej.
SOS Brutalizm. Ratujmy betonowe monstra! - takim hasłem promowano kampanię na rzecz ochrony brutalistycznych budynków. Dzięki internautom na stronie www.sosbrutalism.org można dziś znaleźć już blisko 1100 ich przykładów, a przedsięwzięcie podsumowuje wystawa w Deutsches Architekturmuseum oraz dwutomowa publikacja. To pierwszy taki całościowy przegląd nurtu, który obecny był w światowej architekturze od lat 50. do 70. XX wieku.
Prezentujemy projekt dyplomowy Piotra Pasierbińskiego i Ewy Sroczyńskiej z Politechniki Krakowskiej, który otrzymał nagrodę krakowskiego oddziału SARP za najlepszy Dyplom Roku 2017.
Kolejne pokolenie twórców, kolejne architektoniczne wyzwania, podobne deklaracje, zbliżone refleksje. Ponad 60 cytatów wybranych z archiwalnych numerów „Architektury” i „Architektury-murator” świadczy o powtarzalności, cykliczności oraz specyficznym dla tego zawodu zacieraniu różnic międzypokoleniowych. Prezentujemy wypowiedzi kilkudziesięciu polskich architektów na temat ich postaw i filozofii projektowych, od Bohdana Lacherta, Józefa Sigalina i Haliny Skibniewskiej, po Łukasza Wojciechowskiego, Lilianę Krzycką i Macieja Siudę.
Koncepcja artykułu oraz wstęp: Ewa P. Porębska, wybór cytatów i ilustracji: zespół redakcyjny, projekt graficzny kolażu na wklejce: Ewelina Karpowiak
Siedem budynków z lat 60., 70. i 80. XX wieku, należących do nurtu architektury brutalistycznej, składa się na kolejny zeszyt wycinanek wydany przez projektantów ze studia Zupagrafika. Są wśród nich nigdy niedokończony Dom Sowietów w centrum Kaliningradu, wieżowiec Romanita z Kiszyniowa czy Wschodnia Brama Belgradu. Polską architekturę reprezentuje „Manhattan” we Wrocławiu Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak. Każdy z obiektów opatrzony został krótką metryczką z lokalizacją, czasem budowy i nazwiskami projektantów – pisze Krzysztof Zięba.