Wszystkie artykuły na temat: hotele na ��wiecie
W ramach I etapu modernizacji warszawskiej Skry powstanie stadion treningowy z zapleczem oraz strefa rekreacyjno-sportowa. Miasto przygotowało animację, która pokazuje, jak w przyszłości będą wyglądać tereny przy ul. Wawelskiej.
Pochodzący z Burkina Faso Francis Kéré został tegorocznym laureatem nagrody Pritzkera. „Twórczość Francisa Kéré ukazuje nam siłę materialności zakorzenioną w lokalności. Jego budynki, realizowane dla społeczności i ze społecznościami, wynikają bezpośrednio z lokalnego kontekstu, począwszy od procesu budowy i materiałów, a na programie i unikalnym charakterze skończywszy” – czytamy w uzasadnieniu przyznania nagrody.
Stare Powązki to najstarszy, istniejący do dziś cmentarz w Warszawie, a jednocześnie zatopione w zieleni plenerowe muzeum, dokumentujące ponad 200-letnią historię miasta. Wśród pochowanych tu wybitnych postaci jest też wielu architektów i budowniczych, by wymienić tylko Dominika Merliniego, Henryka Marconiego, Stanisława Kierbedzia czy Bohdana Pniewskiego. Na cmentarzu Powązkowskim spoczęli też m.in. Romuald Gutt, Zbigniew Karpiński, Jerzy Hryniewiecki i Arseniusz Romanowicz, a ostatnio – Krzysztof Domaradzki.
Żeby powstał park, trzeba czekać 20 lat i jest to inwestycja bardzo kosztowna. Tymczasem to mieszkańcy nauczyli nas, że lepiej zachować i chronić istniejące lasy i skwery. Z połowy metra kwadratowego terenów zielonych na osobę, doszliśmy obecnie do 52 metrów. Liczba ludności potroiła się, a tereny zielone zwiększyły trzystukrotnie – mówił „A-m” w 2003 roku Jaime Lerner, wybitny architekt i urbanista, uznawany za jednego z pionierów zrównoważonego rozwoju miast. Jaime Lerner zmarł 27 maja 2021 roku.
Architektura i projektowanie wnętrz na pewno są efektem współpracy i zrozumienia wielu różnych potrzeb. Jest to bardzo trudne zadanie, którego nikt nie uczy na studiach – o projektowaniu hoteli w dobie pandemii, zmianach, jakie czekają nas w najbliższej przyszłości i potrzebie ciągłego uczenia się z Wojciechem Witkiem, współzałożycielem biura Iliard Architecture & Interior Design, rozmawia Krzysztof Król.
Z okazji przypadającego w 2019 roku 25-lecia redakcja miesięcznika „Architektura-murator” postanowiła wyróżnić szczególne osiągnięcia polskich architektów. Nagrodę za Tekst 25-lecia przyznano artykułowi Grzegorza Stiasnego „Od A do Z – alfabet architektury”, który ukazał się w numerze 10/2004 „A-m”.
W Grecji najchętniej buduje się z białego marmuru Thassos, we Włoszech najbardziej rozpowszechnione są marmury z Carrary, a w Polsce mamy swój rodzimy granit strzegomski. Ale ostatnio jednym z najczęściej wybieranych materiałów jest Nero Impala® – tegoroczny finalista plebiscytu Design dla Konesera. Występuje w szarej barwie, jaśniejszej lub ciemniejszej, i doskonale komponuje się z nieotynkowaną cegłą, szkłem lub drewnem – rozmowa z Michałem Nowakiem, prezesem M+Q Polska.
Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie zaprasza na spotkanie z Wojciechem Suchorzewskim, Stanisławem Furmanem oraz Bogdanem Wyporkiem z polskiego zespołu przygotowującego plan ogólny odbudowy Skopja po trzęsieniu ziemi w 1963 roku. Rozmowę poprowadzi Wojciech Kosiński z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Wyobraź sobie, że na zamówione meble do biura, hotelu czy kuchni czekasz zaledwie 48 godzin. Każde zamówienie realizowane jest przez jedną aplikację, do której podłączeni są wszyscy najważniejsi producenci, sklepy meblowe, najlepsi architekci i projektanci oraz najbardziej rzetelni i dokładni lokalni monterzy.
Czy podział na architekturę służącą dobru, prawdzie oraz pięknu i tę schlebiającą sławie, władzy i pieniądzom jest możliwy? Przypominamy tekst Agnieszki Rasmus-Zgorzelskiej poświęcony dylematom moralnym architekta, który ukazał się w numerze 03/2009.
Ogłaszając 2017 rokiem Innowacji w Architekturze, redakcja „A-m” postanowiła sprawdzić, jakiego rodzaju nowatorskie rozwiązania i technologie wykorzystują polscy architekci i w jakim celu to robią, jak udoskonalenia te mogą przekładać się na życie użytkowników architektury, a wreszcie – czy powstają w Polsce obiekty, które moglibyśmy określić mianem innowacyjnych. Podsumowujemy całoroczne wydarzenie, którego zwieńczeniem był finał konkursu na najbardziej innowacyjne pracownie, projekty i realizacje w naszym kraju – fotoreportaż z gali, prezentacja nagród i wzmianek honorowych.
Zawsze chciałem, żeby Zakopane wyglądało po góralsku. Nowocześnie, ale po góralsku. Ilekroć przychodzi moment, że wydaje się, że już tak będzie, nagle komuś coś we łbie się przewraca i w planie zagospodarowania dopuszcza się rzeczy, które w ogóle nie powinny tu powstać. O zmieniającym się Zakopanem i współczesnym projektowaniu „po góralsku” nie tylko na Podhalu opowiadają Tomaszowi Żylskiemu dwaj architekci – Janowie Karpiele-Bułecki senior i junior.
Spojrzenie z ulicy Grunwaldzkiej ukazuje obiekt w skrócie dostosowanym do sąsiedniego hotelu Sheraton, smukła sylweta od ulicy Roosevelta kreuje go na wieżowiec, od Świętego Marcina widoczna jest przysadzista piramida, a w panoramie miasta oglądanej z Winograd albo z drugiej strony rzeki widzimy go jako rozłożysty wachlarz. To duża sztuka nadać jednemu budynkowi taką wielość kształtów. Przezwyciężając wynikające z kontekstu ograniczenia, architektom udało się w tym przypadku wytyczyć zupełnie nowy kierunek w architekturze biurowców – pisze Piotr Marciniak.
Powojenna polska architektura, do niedawna jeszcze wyburzana albo modernizowana z pogwałceniem oryginalnej substancji i praw autorskich, powoli zaczyna być uznawana za narodowe dziedzictwo. Jej status się zmienia, jednak nadal nie wiemy, jak zabrać się do odnawiania tych potencjalnych młodych zabytków oraz co z architektonicznej spuścizny PRL powinno być chronione i w jaki sposób – pisze Grzegorz Staisny. Przyglądamy się też 10 modernizacjom, które już się dokonały lub staną się faktem w najbliższym czasie, a prezentują różnorodne metody odnowy: od prostych remontów, przez zmianę substancji i bryły, po popularną ostatnio całkowitą odbudowę rozebranych wcześniej budynków.
Studenci z 13 polskich uczelni wzięli udział w warsztatach poświęconych dawnemu hotelowi Cracovia. Zorganizowała je redakcja „A-m” w ramach naszej tegorocznej inicjatywy Innowacje w architekturze 2017. Pod okiem hiszpańskiego architekta Fernando Menisa powstało 78 projektów przystosowania budynku do funkcji muzeum dizajnu i architektury – pisze Agnieszka Skolimowska. W numerze także prezentacja 20 najciekawszych projektów wytypowanych przez prowadzących warsztaty i redaktor naczelną „A-m” na wystawę powarsztatową, którą można było oglądać w dawnym hotelu Cracovia oraz fotorelacja Bartka Barczyka.
Czy pokolenie architektów, które krótko po wojnie zaczynało karierę na Dolnym Śląsku miało większe szanse na awans niż inne generacje? Jadwiga Grabowska-Hawrylak i jej syn Maciej Hawrylak opowiadają Tomaszowi Żylskiemu, jak prowadzi się rodzinną pracownię i czy znane nazwisko bardziej przeszkadza, czy pomaga w osiągnięciu zawodowego sukcesu? Rozmową z wrocławskimi architektami wracamy do cyklu Rody architektów, który publikowaliśmy w latach 1997-2002.
Dietmar Steiner, dyrektor Wiedeńskiego Centrum Architektury (AZW), twierdzi, że odkrywając radziecki modernizm zyskujemy nową perspektywę, dzięki której możemy na nowo przyjrzeć się architekturze lat 60. i 70., i to po obu stronach żelaznej kurtyny. Wystawa Radziecki modernizm 1955- 1991. Nieznane historie i towarzyszący jej kongres stanowią pierwszą naukową próbę spojrzenia na to zjawisko. Badacze z Wiednia skoncentrowali się na architektonicznych dokonaniach 14 radzieckich republik, uznając, że to nie Moskwa, a peryferia imperium zrodziły unikalne rozwiązania.
Przed kryzysem finansowym mówiło się, że jedna ósma dźwigów na świecie znajduje się Dubaju. Prawda jest jednak i taka, że innowacyjny sprzęt i pomysły to nie wszystko. Wielokrotnie obserwowałem, że biura w Zjednoczonych Emiratach Arabskich były świetnie wyposażone, tyle że personel nie potrafił z tego korzystać. Mając kosmiczną technologię, wyzyskiwano 10-15 procent jej możliwości – z architektem Tomaszem Wieczorkiem, od ponad 20 lat pracującym w krajach Zatoki Perskiej, rozmawia Anna Dudzińska.
Studio DDJM od 1991 roku prowadzą Marek Dunikowski, Wojciech Miecznikowski i Jarosław Kutniowski. Przez ten czas zdobyli wspólnie ponad 20 nagród i wyróżnień w konkursach architektonicznych. W dorobku mają ponad pół miliona metrów kwadratowych powierzchni biurowej, a także tak znaczące realizacje jak Muzeum Zagłady Obozu w Bełżcu czy Europejskie Centrum Muzyki w Lusławicach. Z okazji jubileuszu 25-lecia studia o współczesnej roli architekta, odpowiedzialności za przestrzeń i o tym, co znaczy być na wskroś krakowską pracownią mówi jeden z jej współzałożycieli Marek Dunikowski.