Architektura MuratorWyniki wyszukiwania
Wszystkie artykuły na temat:
krzysztof mycielski
Z okazji 25-lecia „Architektury-murator” redakcja wraz z kilkunastoma instytucjami postanowiła wskazać 250 postaci, które w ciągu ostatniego ćwierćwiecza wywarły znaczący wpływ na kształt architektury w Polsce i jej promocję. Na wytypowanych w ten sposób twórców można było głosować w 10 kategoriach. Oto zwycięzcy.
Stołeczny oddział SARP zaprasza na kolejne spotkanie z cyklu prezentującego warszawskie pracownie architektoniczne. Gośćmi wieczoru będą projektanci ze studia Grupa 5 Architekci.
O efektach rewitalizacji dawnej fabryki wódek na warszawskiej Szmulowiźnie, która wymagała ponad 50 odrębnych pozwoleń na budowę, i jednoczesnej pracy 4 generalnych wykonawców nad kilkunastoma budynkami, piszą Jerzy S. Majewski i Krzysztof Mycielski. W numerze także wypowiedź głównego projektanta, Krzysztofa Matwiejuka, z Juvenes Project.
Potencjał stanowiła specyfika samego Konesera – niegdyś zamkniętego, osobnego miasteczka produkującego alkohol dla carskiego wojska, z własną niezależną infrastrukturą i wewnętrznymi placami – pisze Krzysztof Mycielski
Do 21 czerwca można przesyłać zgłoszenia do 5. edycji Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy. Podpowiadamy, jakie realizacje ukończono i jakie wydarzenie architektoniczne miały miejsce w stolicy w 2018 roku.
Rozstrzygnięto siódmą edycję konkursu ROCKWOOL Zmień wizję w projekt. Grand Prix w kategorii „Budynek Nowy” otrzymała Hala Stulecia KS Cracovia wraz z Centrum Sportu Osób Niepełnosprawnych, zaś w kategorii „Budynek Zmodernizowany” – Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego.
Dawny gmach szkoły powstał według projektu Karola Sicińskiego, autora powojennej odbudowy miasta. Nowa koncepcja jest pełna nawiązań do jego dzieła, bez naśladownictwa, a ze zrozumieniem istoty wizji poprzednika – o realizacji nowej szkoły w historycznym zespole urbanistycznym piszą Ewa Kuryłowicz i Krzysztof Mycielski, a trudne zagadnienie techniczne związane z usytuowaniem budynku na skarpie wyjaśniają konstruktorzy Piotr Dzidek i Grzegorz Komraus. W numerze także wypowiedź autorów projektu, Małgorzaty Pilinkiewicz i Tomasza Studniarka, oraz krótka historia okoliczności powstania obiektu.
Według wybranego w konkursie projektu najważniejszą i tylko pozornie dziś oczywistą decyzją było stworze-nie zwartego budynku dokładnie na śladzie stojącej tu przedtem szkoły autorstwa Karola Sicińskiego. Po prostu odtworzono jej tradycyjny podkowiasty układ wokół wewnętrznego dziedzińca. Dzięki wykorzystanemu przyziemiu i dyskretnym korektom kubatury nowy gmach mieści teraz dwukrotnie większy program niż po-przedni – pisze Krzysztof Mycielski.
Blisko 100 osób zadeklarowało udział w pierwszej edycji ogólnopolskich konfrontacji Starzy na plaży, które odbędą się w czerwcu w Sopocie. Publikujemy listę zarejestrowanych architektów.
Autorzy musieli się odnaleźć pomiędzy komercyjnymi oczekiwaniami inwestora, brakiem restrykcyjnych wy-tycznych konserwatorskich a szacunkiem do przeszłości. Nie mogąc pójść drogą precyzyjnej rekonstrukcji, zaproponowali w budynku szereg ciekawych rozwiązań, przywołujących ducha pierwotnej budowli – pisze Krzysztof Mycielski.
Podstawowe zadanie, przed którym stanęli architekci, wiązało się z trudnym pytaniem o stylistyczną tożsamość budynku. Zarówno ta przedwojenna, jak i późniejsza miała swój wyraz i stanowiła ważne dziedzictwo – o pełnej dylematów, najnowszej modernizacji dawnej siedziby Towarzystwa Ubezpieczeń Prudential, piszą Krzysztof Mycielski i Marcin Kwietowicz. W numerze także wypowiedź współautora projektu, Michała Grzybka, a także historia obiektu w świetle zmian politycznych.
Idea pawilonu stanowi pomost pomiędzy pokoleniami warszawskich architektów. Niesie uznanie dla dokonań modernistów, a jednocześnie podkreśla znaczenie spraw całkowicie nam współczesnych – o renowacji modernistycznego pawilonu Zodiak, jego nowej funkcji i roli w założeniu Ściany Wschodniej piszą Krzysztof Mycielski i Jerzy S. Majewski. W numerze także wypowiedź głównego projektanta, Szymona Kalaty, oraz autorów zagospodarowania placu przed pawilonem, Bartłomieja Gowina i Krzysztofa Siuty. Historię obiektu i kulisy konkursu na jego odbudowę opisuje Tomasz Żylski.
Odtwarzanie modernistycznych pawilonów nie jest warsztatowo proste. Szklane transparentne obiekty miały delikatne podziały, a dodatkowej lekkości niejednokrotnie dodawały im wystawione na zewnątrz elementy komunikacji pionowej. Dziś są to efekty trudne do osiągnięcia, gdyż od lat 70. zmieniły się diametralnie standardy termiczne i przeciwpożarowe oraz przepisy dotyczące osób niepełnosprawnych – pisze Krzysztof Mycielski.
W Architektur Galerie w Berlinie odbędzie się wystawa poświęcona najpopularniejszemu ostatnio obiektowi wielorodzinnemu w Warszawie – budynkowi Sprzeczna 4 projektu BBGK Architekci. Inwestycja, wyróżniona w ubiegłym roku Nagrodą Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy w kategorii najlepszy obiekt mieszkalny, uznawana jest za manifest nowoczesnej prefabrykacji.
Budynek jest utylitarną, modernistyczną strukturą, detalami i materiałem zakorzenioną w lokalności. Jego architektura wydaje się daleka od nastroju urzędu i afektacji władzy – o nowym ratuszu, łączącym cechy utylitarnego biurowca z wymogami reprezentacyjności, piszą Jerzy S. Majewski i Krzysztof Mycielski. W numerze także wypowiedź współautora obiektu, Wojciecha Koteckiego, oraz krótka historia okoliczności powstania budynku, na którego projekt władze miasta dwukrotnie organizowały konkurs.
Budynek jest utylitarną, modernistyczną strukturą, detalami i materiałem zakorzenioną w lokalności. Jej ceglana bryła wydaje się miejscami monumentalna, z przewyższeniem w narożniku wyróżniającym się w przestrzeni miasta. Równocześnie obiekt ma swój egalitarny wymiar. Dokonana przez architektów gra skalą, czyni go obiektem znaczącym, a zarazem kameralnym – pisze Krzysztof Mycielski.
Wizualizacje konkursowe sugerowały fasadę zbudowaną z naprzemiennie porozsuwanych cegieł, w naszych warunkach klimatycznych w zasadzie niemożliwą do zastosowania. Ostatecznie wypracowaliśmy strukturę złożoną z setek ceramicznych pustaków. Wypalane w różnym czasie, w jednym z ostatnich pieców węglowych w Europie, naznaczone ciemnymi spiekami i lekko zróżnicowane kolorystycznie nawiązują do tworzywa używanego w tradycyjnej śląskiej zabudowie – piszą Krzysztof Mycielski i Rafał Zelent.
Zaprojektowany przez polsko-kataloński zespół nowy budynek Uniwersytetu Śląskiego godzi sprzeczności między architekturą południa i północy Europy – o kolejnej realizacji, która ma się przyczynić do odnowy centrum Katowic piszą Ewa Kuryłowicz i Michał Stangel. W numerze także wypowiedzi współautorów budynku: Jordiego Badii ze studia BAAS, Krzysztofa Mycielskiego i Rafała Zelenta z pracowni Grupa 5 Architekci, Wojciecha Małeckiego z biura projektowego Małeccy oraz konstruktora Czesława Hodurka. Przypominamy też okoliczności powstania obiektu i założenia konkursu na jego projekt.
Kreacji projektowej nie da się tu opisać wyłącznie jako dzieła znanych projektantów. Raczej jako bezpośrednie przełożenie na język architektury oryginalnych w naszym kraju edukacyjnych założeń stworzonych przez świetnie wykształconą grupę nauczycieli pasjonatów. W szkole znajduje się cała masa wnętrz prowokujących do społecznej aktywności i nieskrępowanej wymiany zdań. Wyraźny nacisk na łatwe nawiązywanie kontaktu położono też w aranżacji sal lekcyjnych. Nie ma w nich rzędów ławek i pedagoga przemawiającego ex cathedra. Nauczyciel ma tu być partnerem, który stymuluje rozwój przez rozmowę i dyskusję – pisze Krzysztof Mycielski.
Architektura tego budynku koncentruje się na uczniach, prowokując do rozwoju ich pasji i umiejętności współpracy opartej na zainteresowaniu drugą osobą. To przestrzeń, która wspomaga edukację w wielu jej wymiarach – o nowej niepublicznej szkole na terenie Miasteczka Wilanów piszą Grzegorz Stiasny i Krzysztof Mycielski. W numerze także wypowiedzi Przemo Łukasika i Łukasza Zagały, głównych autorów obiektu, oraz okoliczności powstania placówki, na której siedzibę inwestor zorganizował zamknięty konkurs.
