Wszystkie artykuły na temat: radziecka architektura
Muzeum Wojska Polskiego ogłosiło rekomendowany przez SARP konkurs na projekt ekspozycji stałej nowo powstającego Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku. Składanie wniosków do 28 listopada.
Towarzystwo Urbanistów Polskich po raz szesnasty wybrało najlepsze przestrzenie publiczne w kraju. W tym roku jest ich wyjątkowo dużo. Jury przyznało w sumie 9 nagród i 11 wyróżnień w sześciu konkursowych kategoriach.
W szczecińskiej Trafostacji można oglądać wystawę „Kryjówki. Architektura przetrwania” podejmującą temat doświadczeń Żydów ukrywających się podczas niemieckiej okupacji. Ekspozycja stanowi podsumowanie dotychczasowych badań architektki Natalii Romik i antropolożki Aleksandry Janus na terenach Polski i dzisiejszej Ukrainy.
11 kwietnia upłynął termin dobrowolnego wydania przez Rosję tzw. Szpiegowa, warszawskiego osiedla zajmowanego niegdyś przez rodziny radzieckich dyplomatów. Nieruchomość na wniosek prezydenta miasta zajął komornik.
Metro w Warszawie wydaje się tworem niezwykle młodym, ma jednak całkiem bogatą historię, zaś jego późna realizacja umożliwia stosowanie najnowszych technologii i unikanie wadliwych rozwiązań starszych sieci. Prezentujemy krótką historię warszawskiego metra, od pierwszych pomysłów z XIX wieku do dziś.
„Monotowns” to kontynuacja serii, zapoczątkowanej przez książki „Concrete Siberia” i „Eastern Blocks”. Tym razem Zupagrafika zaprasza czytelników w podróż po rosyjskich monomiastach.
Fotograficzny przekrój przez modernistyczną architekturę ZSRR: od Uralu po koło podbiegunowe. Album „Concrete Siberia” odkrywa modernistyczne osiedla wzniesione na obrzeżach metropolii dalekiej Północy, industrialne monomiasta, kosmiczne bryły radzieckich cyrków, betonowe gmachy teatrów oraz najróżniejsze formy bloków z wielkiej płyty.
Narkomfin to blok mieszkalny wzniesiony dla wysokich rangą radzieckich urzędników Narodowego Komisariatu Finansów w Moskwie. Projekt stał się okazją do testowania nowych teorii wokół życia kolektywnego i powiązanych z nią form architektonicznych.
Le Corbusier chciał stworzyć obiekt totalny i samowystarczalny, przy tym jednak niebędący barierą i przeszkodą dla otoczenia. Materializacją jego koncepcji i założeń autorskich stała się Jednostka Marsylska.
Rywalizacja jest immanentnie wpisana w naturę człowieka i w większość wytworów jego wyobraźni. Nie omija to także architektury, w której projektanci ustawiają sobie coraz to wyższe poprzeczki. I tym dosłowniej należy to traktować, gdy bierzemy pod uwagę wznoszone wieżowce. Jak w 2021 roku będzie wyglądał pejzaż stworzony z najwyższych polskich budynków? Szybowanie ku niebu w wykonaniu dziesięciu wysokościowców rozpoczniemy od ostatniej lokaty.
Panoramę Warszawy zdominowała sylwetka Pałacu Kultury i Nauki. Budynek od lat wzbudza kontrowersje. W świadomości wielu mieszkańców stolicy jest to symbol dramatycznej epoki w historii Polski. Inni uważają go po prostu za najwyższy, choć nie najbardziej imponujący, budynek w kraju.
Słynny amfiteatr w Zielonej Górze czeka rozbiórka. Konkurs na projekt sali koncertowej w jego miejscu wygrała pracownia Heinle, Wischer und Partner Architekci, proponując obiekt w formie przeskalowanego pawilonu wkomponowanego w zbocze i przekrytego zielonym, lekko pochyłym dachem.
Postmodernistyczna architektura Europy Środkowo-Wschodniej budzi na świecie coraz większe zainteresowanie. O tym fenomenie i specyficznym języku postmodernistycznej architektury krajów bloków wschodniego dyskutować będą uczestnicy międzynarodowej konferencji w Niemieckim Instytucie Historycznym w Warszawie.
Moskiewski projekt Moja ulica oraz program Przestrzenie publiczne dla 40 miast Rosji to inicjatywy dotyczące przekształceń przestrzeni publicznych na niewyobrażalną dla Europy skalę. Strelka KB jako instytucja odpo-wiedzialna za tak wielki program wydaje się mieć niezwykłą moc sprawczą, a przede wszystkim władzę.
Rocznica stulecia odzyskania niepodległości – nie tylko nasza, ale i innych sąsiednich narodów – stała się pretekstem do zorganizowania w Krakowie wystawy Architektura niepodległości w Europie Środkowej. Klu-czem i motywem przewodnim ekspozycji jest słowo nowe, odmieniane przez wszystkie przypadki i stanowiące nagłówek kolejnych sekcji prezentacji: nowa geografia, nowe państwa, nowe domy, wreszcie nowy człowiek i nowa architektura – relacja Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka.
Błażej Ciarkowski, architekt i historyk sztuki z Łodzi, stworzył wciągającą opowieść o architektach tworzących w trudnych czasach PRL-u. O ich zawodowych wyborach i o dostosowywaniu się do zmiennych wiatrów historii. Autorowi książki wiedzę czerpaną ze źródeł pisanych udało się wzbogacić o informacje wydobyte z pamięci samych twórców. W latach 2011-2015 przeprowadził ponad dwie dziesiątki wywiadów z architektami, którzy projektowali pomiędzy 1945 a 1989 rokiem – recenzja Grzegorza Stiasnego.
Wrocławska wystawa, może zbyt zwarta, nagromadzona, bez rozmachu, ale pełna staranności i potrzeby prezentacji jak największej liczby pamiątek, pokazuje jak w pigułce losy projektów Bohdana Lacherta. Organizatorzy wyraźnie chcieli powiedzieć więcej niż może zaoferować muzealne wnętrze. Lachert występuje tu jako samoistny twórca, choć zawsze z Szanajcą w tle. Bo jak oddzielić indywidualność Bohdana od twórczej myśli Józefa, skoro razem tak błyskotliwie wystartowali w końcu lat 20., a ich nazwiska gwarantowały szczyt nowatorskiego architektonicznego myślenia? – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Polityka nie służy architekturze, choć architektura często służy polityce. Autor wprowadza nas w atmosferę sporu politycznego, który tylko pozornie dotyczy wystawy w muzeum II Wojny Światowej.
Od upadku komunizmu w Polsce minęło 28 lat, a Wasze miasta nadal mają modernistyczną strukturę. Strefowanie wyrasta z idei apartheidu, podziału na białych i czarnych, bogatych i biednych, samochody i pieszych. Jeżeli naprawdę chcemy zmienić system, architektura i planowanie powinny utorować drogę zmianom – z Hubertem Klumpnerem, współzałożycielem zespołu badawczo-projektowego Urban – ThinkTank przy ETH w Zürichu, o nowatorskich strategiach dla miast, w tym dla Warszawy, którą odwiedził w czerwcu podczas Affordable Housing Forum, rozmawiają Agata Twardoch i Jakub Heciak.
Kolejne pokolenie twórców, kolejne architektoniczne wyzwania, podobne deklaracje, zbliżone refleksje. Ponad 60 cytatów wybranych z archiwalnych numerów „Architektury” i „Architektury-murator” świadczy o powtarzalności, cykliczności oraz specyficznym dla tego zawodu zacieraniu różnic międzypokoleniowych. Prezentujemy wypowiedzi kilkudziesięciu polskich architektów na temat ich postaw i filozofii projektowych, od Bohdana Lacherta, Józefa Sigalina i Haliny Skibniewskiej, po Łukasza Wojciechowskiego, Lilianę Krzycką i Macieja Siudę.
Koncepcja artykułu oraz wstęp: Ewa P. Porębska, wybór cytatów i ilustracji: zespół redakcyjny, projekt graficzny kolażu na wklejce: Ewelina Karpowiak