Architektura MuratorWyniki wyszukiwania
Wszystkie artykuły na temat:
renzo piano
18 grudnia, w wieku 88 lat zmarł Richard Rogers, autor m.in. Centre Pompidou w Paryżu, siedziby Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu czy hali Millennium Dome w Londynie.
Wyzwaniem był projekt konstrukcji budynku sferycznego. Sposób ukształtowania obiektu musiał zapewnić mu ochronę przed ewentualnymi wstrząsami podczas trzęsienia ziemi. O technicznych aspektach realizacji Muzeum Akademii Filmowej w Los Angeles projektu Renzo Piano Building Workshop pisze Wiktor Kowalski.
W Galerie d'Architecture w Paryżu już wkrótce będzie można zobaczyć wystawę poświęconą mobilnym realizacjom pracowni KWK Promes Roberta Koniecznego. W Galerie d'Architecture prezentowali się najlepsi architekci, tacy jak Shigeru Ban, Rem Koolhaas, Renzo Piano czy Bernard Tschumi. KWK Promes jest pierwszą polską pracownią zaproszoną do pokazania tam swojej twórczości.
Teatry, opery, filharmonie pomału przygotowują się do ponownego otwarcia po pandemii. Tymczasem, prezentujemy krótki przegląd sal koncertowych, w których zastosowano naturalne drewno. Autorzy wybrali je nie tylko ze względów akustycznych, ale też z uwagi na niezwykłe walory estetyczne. Realizacje Renzo Piano, Ian Ritchie Architects, Manfredi Nicoletti i Luca Nicoletti, Stanton Williams.
Zaledwie 10 miesięcy trwała realizacja nowego wiaduktu Morandi w Genui według projektu biura Renzo Piano Building Workshop. Obiekt zastąpił starą konstrukcją, która zawaliła się w 2018 roku [ZDJĘCIA Z BUDOWY].
Yvonne Farrell i Shelley McNamara z Grafton Architects laureatkami nagrody Pritzkera 2020. Jury doceniło projektantki m.in. za ich wiarę we współpracę i nieustanne zaangażowanie w doskonalenie architektury.
W 2019 roku obchodziliśmy m.in. 50. rocznicę wynalezienia internetu, 30. rocznicę pierwszych, częściowo wolnych wyborów w Polsce i 15. rocznicę przystąpienia naszego kraju do UE, ale też 100. rocznicę powstania Bauhausu i 25. rocznicę wydania pierwszego numeru „Architektury-murator”. Jakie jeszcze wydarzenia architektoniczne miały miejsce w 2019 roku – co zapamiętamy w Polsce, a co przejdzie do historii architektury na świecie?
12 września odbyła się w Paryżu ceremonia przyjęcia Roberta Koniecznego do grona zagranicznych członków Académie d'architecture. Uroczystość poprzedził wykład, podczas którego architekt opowiedział o najważniejszych projektach KWK Promes, umieszczając je w kontekście polskiej i światowej architektury.
Robert Konieczny wkrótce dołączy do grona zagranicznych członków Francuskiej Akademii Architektury. Ceremonia przyznania członkostwa odbędzie się 12 września w Paryżu.
Kilka miesięcy temu informowaliśmy, że włoski architekt Renzo Piano zaproponował zaprojektowanie nowej przeprawy w miejscu tej, która zawaliła się w połowie sierpnia. Dziś publikujemy jej pierwsze wizualizacje.
Urbanistyka zespołu jest prosta i czytelna, tak naturalna, że czuje się jej zrośnięcie z tym miejscem. To jest miara dobrej architektury niezależnie od jej skali. Zespół wtapia się w otoczenie i nawiązuje z nim dialog. Widoczny jest tu wysokiej klasy warsztat projektanta i autorski detal – pisze Andrzej Bulanda.
Architekt Renzo Piano zaproponował, że zaprojektuje nową przeprawę w rodzinnej Genui. Konstrukcja stanie w miejscu wiaduktu Morandi, który zawalił się w połowie sierpnia tego roku.
Brytyjskiemu architektowi, historykowi i krytykowi architektury, znanemu jako twórcy pojęcia krytycznego regionalizmu, przyznano prestiżową nagrodę za całokształt twórczości.
Książka Micka Eekhouta opisuje metodologię procesów projektowych przeznaczoną dla różnego rodzaju produktów w przemyśle budowlanym, od subelementów po segmenty budynków. Przedstawiono tu rodzaje i typy produkcji, hierarchię elementów i tworzyw budowlanych, różne skale fabrykacji. Najciekawszy jednak jest opis samej pracy architekta inżyniera. Autorska koncepcja metody projektowej nowego produktu w architekturze, zaproponowana przez Eekhouta, opiera się o tzw. organogramy, czyli graficzne przedstawienie procesu projektowego – recenzja Jerzego Łątki.
Anthony Flint dzieli swoje zainteresowanie równo: na dzieje obiektów i losy samego Le Corbusiera. Biografia pisana jest równolegle z historią światowej architektury. Książka odsłania kulisy dochodzenia do ostatecznych kształtów dziś podstawowych dzieł historii architektury: willi Savoye w Poissy, kościoła w Ronchamp, Jednostki Marsylskiej czy wizji stolicy Penżadbu – Czandigarh, ale także, dla przeciwwagi, przypomina pracę nad ekstrawaganckim voiture minimum – miejskim samochodem o skrajnie ograniczonym gabarycie – recenzja Hanny Faryny-Paszkiewicz.
Konfrontacja niemieckich i polskich doświadczeń w dziedzinie rewitalizacji była tematem siódmej edycji Warszawskich Rozmów Architektonicznych. W trakcie spotkania zastanawiano się m.in., czy odnowa miast musi wiązać się z dużymi nakładami finansowymi oraz jak prowadzić projekty partycypacyjne, by w dyskusję o przyszłości angażowały się nie tylko organizacje pozarządowe, ale również mieszkańcy.
Jeżeli chcemy zrobić coś nowego, jesteśmy niemalże zmuszeni do podejmowania ryzyka, na przykład sprawdzając granice wytrzymałości materiałów. Nigdy jednak nie przekraczaliśmy barier technologicznych tylko dlatego, że one istnieją. Zawsze chodziło o to, by znaleźć równowagę między formą i funkcją. Nie chcę przywiązywać nadmiernej wagi do ryzyka, ale dla mnie polega ono przede wszystkim na tym, by robić to, w co się wierzy. Chyba chodzi po prostu o odwagę – z architektką Amandą Levete rozmawia Maja Mozga-Górecka.
Student Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza-Modrzewskiego Michał Daniszewski, architekt Patryk Król oraz Pracownia Architektury Opaliński nagrodzeni w konkursie na projekt Londyńskiego Muzeum Internetu.
Na portalu Polakpotrafi trwa zbiórka funduszy, dzięki którym słynny już Jeż Izy Rutkowskiej ma szansę odbyć swoje pierwsze w życiu wakacje. Opiekunami zwierzaka będą dzieci z wrocławskiego Przedmieścia Oławskiego, które pomogły powołać go do życia.
Nowy turyński wieżowiec zlokalizowano na obrzeżach historycznego śródmieścia. Budynek ten, o wysokości ponad 166 metrów, mieści siedzibę główną i biura wszystkich podstawowych komórek organizacyjnych banku Intesa Sanpaolo. Elewację wschodnią i zachodnią zaprojektowano jako dwuwarstwowe, z żaluzjami sterowanymi mechanicznie w celu kontroli dostępu światła słonecznego i regulacji przepływu powietrza. Południową zaś w całości obłożono panelami fotowoltaicznymi o łącznej powierzchni około 1600 m2.
