Wszystkie artykuły na temat: socmodernizm
W latach 1997-2003 na łamach „Architektury-murator” publikowaliśmy cykl Mój ulubiony budynek. Zapraszani przez redakcję architekci opisywali realizacje, które nieustannie ich inspirują, budzą szacunek i fascynację. Przypominamy tekst z nr. 7/1999, w którym Aleksander Franta przywołuje budynek dworca kolejowego w Katowicach. Brutalistyczny gmach według projektu Tygrysów, czyli Wacława Kłyszewskiego, Jerzego Mokrzyńskiego i Eugeniusza Wierzbickiego, został rozebrany w 2011 roku.
Na 17 grudnia zaplanowano premierę kolejnego poradnika dobrych praktyk architektonicznych, tym razem poświęconego architekturze socmodernizmu. Publikacja z jednej strony pełni funkcję praktycznej instrukcji dla architektów, inwestorów i zarządców nieruchomości w przystępny sposób wyjaśniającej, jak prowadzić odpowiednie konserwacje i remonty, z drugiej – subiektywnego przewodnika po socmodernistycznej architekturze stolicy.
Autorzy przebudowy nie zdecydowali się na maksymalną ochronę oryginalnych elementów dworca i pełen powrót do jego pierwotnych walorów czy też niezrealizowanych założeń. Zrezygnowali również z kształtowania nowych elementów w sposób dający iluzję, iż pochodzą z czasów, gdy obiekt powstawał.
Dobiega końca modernizacja dworca autobusowego w Kielcach według konkursowego projektu pracowni Kamiński Bojarowicz Architekci. Zobaczcie, jak ikona Kielc prezentuje się tuż przed otwarciem.
Fotograficzny przekrój przez modernistyczną architekturę ZSRR: od Uralu po koło podbiegunowe. Album „Concrete Siberia” odkrywa modernistyczne osiedla wzniesione na obrzeżach metropolii dalekiej Północy, industrialne monomiasta, kosmiczne bryły radzieckich cyrków, betonowe gmachy teatrów oraz najróżniejsze formy bloków z wielkiej płyty.
W tym roku ma się rozpocząć długo wyczekiwany remont hali widowiskowo-sportowej Arena w Poznaniu. Projekt modernizacji i rozbudowy obiektu opracowało biuro CDF Architekci.
Najlepszą nową niemiecką realizacją jest rekonstrukcja i renowacja socmodernistycznego pałacu kultury z 1969 roku wykonana według projektu biura gmp. Obiekt otrzymał właśnie prestiżową DAM Preis 2019.
Dzięki poznańskiemu wydawnictwu Zupagrafika do rąk miłośników socmodernistycznej architektury i papierowych modeli trafia kolejny tom architektonicznych wycinanek. Tym razem możemy zająć się odtwarzaniem najciekawszych budynków NRD.
W nawiązaniu do rozmowy z profesorem Jakubem Lewickim, nowym mazowieckim konserwatorem zabytków, która ukazała się w sierpniowym numerze „A-m”, Grzegorz Buczek o liście dóbr kultury współczesnej i odpowiedzialności władz miasta za ochronę powojennego dziedzictwa.
Powojenna polska architektura, do niedawna jeszcze wyburzana albo modernizowana z pogwałceniem oryginalnej substancji i praw autorskich, powoli zaczyna być uznawana za narodowe dziedzictwo. Jej status się zmienia, jednak nadal nie wiemy, jak zabrać się do odnawiania tych potencjalnych młodych zabytków oraz co z architektonicznej spuścizny PRL powinno być chronione i w jaki sposób – pisze Grzegorz Staisny. Przyglądamy się też 10 modernizacjom, które już się dokonały lub staną się faktem w najbliższym czasie, a prezentują różnorodne metody odnowy: od prostych remontów, przez zmianę substancji i bryły, po popularną ostatnio całkowitą odbudowę rozebranych wcześniej budynków.
Znikają kolejne elementy jednego z ważniejszych założeń urbanistycznych w Polsce – o już rozpoczętych i dopiero planowanych inwestycjach w obrębie Ściany Wschodniej pisze Tomasz Żylski. Publikujemy też opinię Wernera Hubera, szwajcarskiego krytyka architektury i redaktora magazynu „Hochparterre”, na temat ostatnich przeobrażeń w tym rejonie miasta oraz archiwalne zdjęcia zespołu, jakie wykonał podczas swoich licznych wizyt w Warszawie.
Jako urzędujący konserwator będę dążył do tego, żeby wypracować nową klasyfikację zabytkowych obiektów. Gdyby taka ocena istniała, nie stracilibyśmy wielu wartościowych budynków, a inne nie zostałyby przebudowane z naruszeniem elementarnych zasad. Jakub Lewicki, mazowiecki konserwator zabytków i wiceprezes sekcji polskiej Docomomo, opowiada Tomaszowi Żylskiemu o złych i dobrych praktykach modernizowania dziedzictwa powojennej architektury w Polsce.
Organizatorzy 15. edycji Przeglądu Sztuki SURVIVAL planują w tym roku „rozwarstwienie” jednego z najciekawszych powojennych modernistycznych budynków Wrocławia – nieużytkowanego od 2007 roku Audytorium Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego zaprojektowanego przez Krystynę i Mariana Barskich.
Najnowszy, podwójny numer magazynu poświęcony jest w całości architekturze. Jego autorzy skupiają się na międzynarodowej dyskusji na temat przeżywającego renesans dziedzictwa architektury około roku 1960. Krajowy motyw walki o uznanie dla socmodernizmu przedstawia dogłębnie Magdalena Link-Lenczowska, dowodząc m.in. iż kontrowersje wokół tematu sprawiają, że stał się on głównym terenem negocjowania nowej obywatelskości w Polsce – recenzja Grzegorza Stiasnego.
Warszawscy apologeci modernizmu chwalą stolicę PRL-u za jej wizualną spójność. Być może była ona konsekwentnym dziełem, przyozdobionym utrwalonymi na sugestywnych, monochromatycznych fotografiach ikonami dizajnu. Ale zanim osiągnęła sferę wirtualnego mitu, dla wielu ludzi stała się realnym doświadczeniem. Wciąż pamiętam to pozbawione żywotności depresyjne miasto. Szwajcarzy pokazali, jak można dziś twórczo przeinterpretować jego architekturę, opierając się na dawno zapomnianych wartościach. Piękna siedziba nowej galerii sztuki to poemat o polskiej standaryzacji przemienionej w dzieło sztuki – pisze architekt i krytyk architektury Krzysztof Mycielski.
24 marca 2015 o 19.00 w Państwomiasto w Warszawie odbędzie się promocja najnowszego numeru kwartalnika Herito, w całości poświęconego powojennej architekturze krajów bloku wschodniego. W spotkaniu wezmą udział Max Cegielski, Filip Springer, Michał Krasucki, Łukasz Galusek i Michał Wiśniewski.
Katowicki Spodek i warszawska Rotunda to symbole powojennego modernizmu w Polsce. O czechosłowackich, jugosłowiańskich, rumuńskich czy węgierskich perłach ówczesnej architektury wiemy znacznie mniej. Nowy numer kwartalnika "Herito" pozwala przyjrzeć się socmodernizmowi w Europie Środkowo-Wschodniej.