Wszystkie artykuły na temat: statki kosmiczne
Pierwszoroczni studenci projektowania są zwykle pogubieni, wędrują we mgle, poszukują. Zadaniem prowadzących nie jest narysowanie im mapy ani wskazanie jednoznacznej drogi. Naszym celem jest błądzenie razem z nimi, nawet jeśli mamy swoje utarte szlaki.
Dobiega końca modernizacja dworca autobusowego w Kielcach według konkursowego projektu pracowni Kamiński Bojarowicz Architekci. Zobaczcie, jak ikona Kielc prezentuje się tuż przed otwarciem.
W trakcie gali podsumowującej jubileusz 25-lecia „Architektury-murator” odbyła się międzynarodowa dyskusja Krok w Przyszłość z udziałem Marthy Thorne, dyrektorki najważniejszej na świecie architektonicznej nagrody Pritzker Prize, Ivana Blasiego z Fundacji im. Miesa van der Rohe i Denisa Leontieva ze Striełki KB w Moskwie, którą poprowadził jeden z najwybitniejszych współczesnych artystów, Mirosław Bałka.
Półotwarte organiczne sufity zaprojektowane przy użyciu technologi modelowania przestrzennego, wprowadzają klimat statku kosmicznego — pisze Adam Orlewicz.
Zmiany klimatu to poważny, narastający w skali globalnej problem, a mimo to panuje tendencja do rozwiązywania go przy pomocy absurdalnie nieistotnych działań. Mamy więc zielone hummery, zieloną coca colę, zielone prezerwatywy, a tymczasem prognozy dla naszej planety są kiepskie. Zmierzamy ku apokalipsie – Reinier de Graaf, partner w biurze OMA i współzałożyciel think tanku AMO, o rozwiązaniach pozwalających zapobiec katastrofie i na razie nieudanych próbach ratowania Statku Ziemia.
Opierająca się na przetwarzaniu odpadów gospodarka o obiegu zamkniętym nie jest już opcją ani utopijnym celem – jest koniecznością, a jej początek stanowi ekoprojektowanie. Piotr Barczak z Europejskiego Biura Ochrony Środowiska (EEB) mówi o wizji świata bez śmieci oraz krokach, jakie trzeba podjąć, by ją urzeczywistnić. Prezentujemy także najbardziej innowacyjne projekty i inicjatywy zmieniające dzisiejsze postrzeganie problemu odpadów i zanieczyszczenia środowiska.
Dom Etgara Kereta - izraelskiego pisarza polskiego pochodzenia, zrealizowany na działce liczącej w najszerwszym miejscu 152 cm ma być kwintesencją architektury rozumianej jako odpowiedź na kontekst i jego ograniczenia, oraz ćwiczeniem z samodyscypliny - mówi Jakub Szczęsny autor najwęższego na świecie budynku.
Dietmar Steiner, dyrektor Wiedeńskiego Centrum Architektury (AZW), twierdzi, że odkrywając radziecki modernizm zyskujemy nową perspektywę, dzięki której możemy na nowo przyjrzeć się architekturze lat 60. i 70., i to po obu stronach żelaznej kurtyny. Wystawa Radziecki modernizm 1955- 1991. Nieznane historie i towarzyszący jej kongres stanowią pierwszą naukową próbę spojrzenia na to zjawisko. Badacze z Wiednia skoncentrowali się na architektonicznych dokonaniach 14 radzieckich republik, uznając, że to nie Moskwa, a peryferia imperium zrodziły unikalne rozwiązania.
Pochodzący z Wilna Siemaszko od 1949 roku do lat 90. dokumentował zmiany zachodzące w Warszawie. Przygotowując reportaże dla tygodnika „Stolica”, utrwalał widoki nowych osiedli, dworców kolejowych, małej architektury. Starannie dobierając kadr i oświetlenie, pokazywał stolicę jako nowoczesną metropolię, pomijając zgrzebne detale. Szczególnie efektownie prezentują się zdjęcia nocne, z rozjarzonymi neonami odbijającymi się w karoseriach aut i witrynach – recenzja Krzysztofa Ziemby.
W Niemieckim Muzeum Architektury we Frankfurcie można obejrzeć niezwykły zbiór projektów Galiny Bałaszowej, opracowanych dla sowieckiej konsmonautyki, m.in. plany i rysunki konstrukcyjne kapsuł Sojuz oraz stacji kosmicznych Saljut i Mir.
Minimalizacja potrzeb użytkowników wiąże się ze zredukowaniem wymagań technicznych obiektu i nadaniem niewielkiej powierzchni kilku podstawowych funkcji. Okazuje się, że nawet takie przestrzenie mogą być komfortowe, a nawet ekskluzywne. Niektóre stają się pojedynczymi samotniami, a zestawione razem, pełnią istotną funkcję w kontekście turystyki biznesowej i studenckiej.
Zbiór esejów autorstwa Léona Kriera poświęconych teorii architektury poleca Jan Kubec
Architektura radziecka to nie tylko socrealistyczne gmachy czy szare blokowiska z prefabrykatów. Także intrygujące kreatury rodem z architektonicznego czyśćca... Sonia Prószyńska o książce Frédérica Chaubina
W projekcie Pawła Althamera realizowanym na warszawskiej Woli dzieci z sąsiadujących ze sobą i oddzielonych murem szkół zaprojektują kladkę łączącą obie placówki. W kolejnych odsłonach wystąpi architektka Aleksandra Wasilkowska z instalacją Nie-pokój