3. Polsko-Szwajcarskie Warsztaty Urbanistyczne

i

Autor: Archiwum Architektury

3. Polsko-Szwajcarskie Warsztaty Urbanistyczne

2015-09-08 16:03

Ambasada Szwajcarii, czasopismo Hochparterre oraz SARP Oddział Warszawski zapraszają do udziału w 3. Polsko-Szwajcarskich Warsztatach Urbanistycznych. Tematy przewodnie tegorocznej edycji to mobilność w mieście i proces planowania.

Od roweru po pociąg miejski: mobilność w mieście

Zuryska sieć transportu publicznego uznawana jest przez wielu ekspertów za wzorcową. Od czasu uruchomienia szybkich kolei miejskich w 1990 roku, liczba pasażerów korzystających z transportu zbiorowego pomnożyła się wielokrotnie. Mimo, że światła na skrzyżowaniach dają pierwszeństwo tramwajom, podróż tym środkiem transportu, zwłaszcza w ścisłym centrum miasta, jest wyjątkowo wolna. Zdaniem pasażerów i ekspertów sieć szybkich kolei miejskich i tramwajów jest na granicy wyczerpania swoich możliwości.

W Warszawie, dwie linie metra oraz gęsta sieć tramwajowa, tworzą podstawę publicznego transportu miejskiego. Istnieje także dobra infrastruktura szybkich kolei miejskich, która jest jednak traktowana po macoszemu. Stworzone po wojnie, główne osie komunikacyjne dla samochodów, w postaci szerokich alei, są dziś systematycznie zakorkowane.

W Zurychu tylko mniej niż połowa gospodarstw domowych posiada samochód. Dobrą alternatywą dla własnych czterech kółek jest system car sharing “Mobility”. Od lat wspierana jest rozbudowa sieci ścieżek rowerowych, która niestety postępuje powolnie. Warszawa nadrabia braki w tym aspekcie dużo szybciej. Jak powinna funkcjonować współpraca różnych środków transportu komunikacji miejskiej w idealnym przypadku? Jakie środki należy przedsięwziąć by polepszyć sytuację?

Od działki po budynek: proces planowania

W celu stworzenia miast przyjaznych mieszkańcom potrzeba takiego procesu planowania, w który zaangażowane są wszystkie zainteresowane strony: od władz miejskich, poprzez inwestorów i urbanistów, aż po sąsiadów.

W Szwajcarii podstawę planistyczną na poziomie kantonów tworzy ustawa o prawie budowlanym i planowaniu (PBG) oraz regionalne plany wytyczne. Wspomniane akty prawne są implementowane przez gminy poprzez rozporządzenia dotyczące porządku budowlanego i planów zagospodarowania (BZO). Są one wprowadzane w życie dopiero po udanie przeprowadzonym referendum wśród mieszkańców gminy. Dodatkowo są one zatwierdzane przez władze kantonalne. Z dokładnością do jednej działki określają one, jak duża bryła budynku i o jakiej funkcjonalności może powstać w danym miejscu. W przypadku większych obszarów zabudowy, możliwe są odstępstwa od tych precyzyjnych reguł. W tym celu należy wykonać tzw. specjalny plan zabudowy. Najczęściej tworzony jest on poprzez organizowanie konkursów urbanistycznych przy partycypacji części społeczeństwa, która dotknięta jest zmianami. Dzięki temu dodatkowemu wysiłkowi inwestor może osiągnąć większą gęstość zabudowy na danym terenie, niż wynikałoby to z planów zagospodarowania.

W Warszawie plan zagospodarowania terenu pokrywa tylko część powierzchni miasta. Większość inwestycji powstaje na podstawie pojedynczych decyzji administracyjnych (WZiZT), które opierają się na schematycznej analizie sąsiedztwa. W świecie neoliberalnej polityki inwestorzy cieszą się dużą swobodą działania. Zatraca się przy tym kompleksowe spojrzenie na rozwój architektury miasta. Proces planistyczny kreowany jest przez władze miejskie i urbanistów, zasadniczo bez współpracy i wpływu społeczności lokalnej. Jak należy kierować procesem planistycznym, aby uwzględniał interesy inwestorów, miasta oraz społeczności lokalnej? Jaką rolę powinny odgrywać w nim władze miejskie?

3. Polsko-Szwajcarskie Warsztaty UrbanistyczneTermin: 1 i 2 października 2015, godz. 18:00Miejsce: siedziba SARP, ul. Foksal 2, WarszawaLiczba miejsc ograniczona. Rejestracja online do 28 września za pośrednictwem strony internetowej wydarzenia.