Historia architektury pokazuje, że różnego rodzaju katastrofy stwarzają ogromną szansę dla projektantów. Są okazją do realizacji śmiałych, nierzadko eksperymentalnych koncepcji. Właśnie dlatego moderniści uznawali tabula rasę za idealny kontekst dla urzeczywistnienia swoich wizji, a zniszczenia po II wojnie światowej, w architekturze pociągnęły za sobą wiele pozytywnych odpowiedzi na pytanie o sposoby wyjścia z kryzysu. Katastrofy w wyniku których wszystko uległo zniszczeniu, stwarzają okazję do świeżego spojrzenia na to czym naprawdę jest architektura – mówi Toyo Ito, jeden z pięciu projektantów zaangażowanych w odbudowę terenów dotkniętych trzęsieniem ziemi i tsunami w Japonii w 2011 roku.
Przykłady odważnego myślenia i innowacyjnych projektów, których źródłem stały się zniszczenia na ogromną skalę, można obejrzeć na wystawie w londyńskiej galerii RIBA (Royal Institute of British Archiects). Zebrano tu szereg historycznych i współczesnych przykładów reakcji projektantów na katastrofy, zarówno te naturalne, jak i wywołane przez człowieka. Narracja wystawy została osnuta wokół siedmiu miejsc i wydarzeń. Najwcześniejsze z nich to pożar z 1666 roku, który strawił 5/6 średniowiecznej części Londynu, wielkie trzęsienie ziemi w Lizbonie (1755 rok) i pożar, w którym zniszczeniu uległ obszar wielkości 9 km2 w centrum Chicago (1871 rok). Szczególną uwagę poświęcono japońskiemu metabolizmowi, ukształtowanemu niedługo po zakończeniu II wojny światowej. Współczesność reprezentują m.in. projekty laureata Nagrody Pritzkera Alejandro Araveny i jego pracowni Elemental, w której powstały plany zagospodarowania terenów Chile dotkniętych trzęsieniem ziemi i tsunami w 2010 roku.
Creation from Catastrophe. How Architecture Rebuilds Communities27 stycznia - 24 kwietnia 2016 The Architecture Gallery, RIBA66 Portland Place, Londyn, W1B 1AD
