Kolektyw Kariatyda i Muzeum Architektury we Wrocławiu zapraszają na kolejny edyton, czyli maraton tworzenia i redagowania haseł w Wikipedii. Tematem przewodnim będą kobiety związane z architekturą.
Kolektyw Kariatyda to nieformalna grupa aktywistek, która zajmuje się m.in. uzupełnienie polskiej Wikipedii o hasła dotyczące artystek i architektek, ale też kuratorek, badaczek, krytyczek i innych kobiet związanych ze sztuką, by w ten sposób zmniejszać tzw. gender gap rodzimej wersji największej encyklopedii internetowej na świecie. Już 8 maja startuje kolejna odsłona organizowanego przez kolektyw edytonu, czyli wspólnego tworzenia i redagowania haseł, tym razem we współpracy z Muzeum Architektury we Wrocławiu. Uczestnicy opracują hasła dotyczące polskich architektek, urbanistek i projektantek zieleni.
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych! Nie trzeba mieć szczególnych kompetencji, przyda się tylko własny komputer i ewentualnie pomysł na hasło. Konto na Polska Wikipedia można założyć już w czasie edytonu. W ramach każdego spotkania oferujemy wprowadzenie dla nowych osób i pomoc techniczną – tłumaczą inicjatorki. Więcej informacji na stronie wydarzenia na FB.
Nigdy nie czułam się tylko architektem. Jestem projektantem, lubię patrzeć i z daleka, i z bliska. Meble to działka, na którą nigdy nie miałam czasu, a zawsze chciałam ją uprawiać. Okoliczności życiowe i pandemia pozwoliły mi do tego wrócić – z Katarzyną Dobiecką, laureatką konkursu „Linoleum od nowa” rozmawia Zofia Malicka.
Pracę w Nowym Jorku można rozpocząć na dwa sposoby: mając konkretne zlecenie i sieć kontaktów lub postawić na stopniowy, bardziej organiczny wzrost. My poszliśmy tą drugą ścieżką. Nie pracujemy dla nagród, ale one się pojawiają i bardzo nas to cieszy. Polska architektka Karolina Częczek o tym, jak założyć biuro w Nowym Jorku i sprawić, by zostało ono uznane za jedną z 50 najlepszych architektonicznych firm roku.
Na początku każdy ma pokusę, by patrzeć na miejscowych z góry. Pojawiają się pytania: po co oni to tak robią, to przecież głupie. Potem to mija. Zaczynamy rozumieć dlaczego lokalna architektura kształtuje się w taki, a nie inny sposób – z Karoliną Ozimek, polską architektką od 2018 roku mieszkającą i pracującą w Dhace, rozmawia Anna Dudzińska.
Pracując w określonych warunkach historycznych, chcieliśmy stworzyć ludziom takie środowisko, w którym żyłoby im się dobrze, wygodnie i przyjemnie. O istocie zawodu architekta, realizacji Bielan i dokumentacji drewnianych bożnic z Marią Piechotką rozmawia Maja Mozga-Górecka. Publikujemy ostani wywiad, jakiego architektka udzieliła naszemu miesięcznikowi.
Większość architektów to mężczyźni, więc mężczyźni piszą historię i lansują swój punkt widzenia, nawet nie bardzo o tym wiedząc. Tak szybko tego „nie przewrócimy”, ale jestem zdania, że to kwestia ewolucji. Jak mówi łacińskie przysłowie: kropla drąży skałę nie siłą, a częstym padaniem – zmiana jest nieuchronna.
Zespołowa kreatywność najbardziej wybucha, gdy ludzie odkrywają, że projekt nie powstaje z oddzielnych kawałków, ale że one się szczelnie przeplatają. Studenci szybko to wyłapują. Niezwykłe jest przyglądanie się, jak uczą się organizacji pracy i kreatywność rzeczywiście aż eksploduje. Gdańska architektka, wykładowczyni WA PG, o swoich zagranicznych doświadczeniach projektowych i o tym, co z nich przeniosła na polski grunt.
