Pijalnia piwa w Lublinie

Założony przez Karola Vettera w 1846 roku na miejscu klasztoru oo. Reformatów browar zlokalizowany jest na stromej skarpie w ścisłym centrum Lublina. Po II wojnie światowej zakład upaństwowiono, a od 1992 roku stopniowo przechodził w ręce prywatne.

Piwo warzono tu do 2001 roku. Potem całość produkcji przeniesiono w inną część miasta. Przez lata funkcje browaru pełniły pomieszczenia klasztoru i nowo powstające budynki. W gęsto zabudowanej przestrzeni, skupionej wokół dwóch dziedzińców znalazły się również mieszkania komunalne. Właściciel browaru, świadomy wartości posiadanych nieruchomości zdecydował się na stworzenie przestrzeni nie tylko na potrzeby własnej administracji. Decyzja o zaaranżowaniu w części nieruchomości miejsc niezwiązanych z produkcją piwa poszerza kulturalne, towarzyskie i gastronomiczne możliwości duszącego się w staromiejskich murach Lublina.

Pierwszym pomysłem było uruchomienie letniego plenerowego kina. Jego sukces pozwolił na kolejne działania. Analizę możliwości i określenie pomysłu na funkcjonowanie całości zespołu dawnego browaru powierzono warszawskim architektom z grupy Projekt Praga. Stworzyli oni studium, na podstawie którego realizowane są kolejne etapy adaptacji wnętrz i przestrzeni zewnętrznych dawnego klasztoru.

W skrzydle przylegającym do ulicy Bernardyńskiej odtworzono istniejącą tam wcześniej pijalnię piwa. Nowa organizacja przestrzeni sprawiła, że miejsce to szybko stało się popularne wśród lublinian.

Perłowa Pijalnia to jedno, otwarte pomieszczenie. Jego głównym elementem jest długi owalny kontuar, nad którym zawieszono powtarzający jego obrys neon. Centralne miejsce wykonanego ze stali baru zajmują krany z piwem. Nad barem zawieszono półkę, w której schowane są przewody wentylacyjne. Ściany, okna wychodzące na ulicę i drzwi do toalet pokryte są dębowymi lamelami umieszczonymi w równym rytmie. Za takimi drzwiami schowane jest też zaplecze o powierzchni około 100 m2, w którym znajduje się w pełni wyposażona kuchnia pozwalająca przygotowywać posiłki „slow food”.

Jednak to jedna z wad wnętrza pijalni pozwoliła na osiągnięcie najciekawszego efektu. Ze względu na małą wysokość pomieszczenia, projektanci zdecydowali się na wykonanie sufitu z lustrzanych paneli. Odbijają się w nim pionowe żaluzje, trzy rzędy brązowych butelek ustawionych nad barem, zamocowane na suficie punktowe oświetlenie, i przede wszystkim, ludzie. Siedzący przy barze, stojący przy nim w grupach, często spoglądający w górę na własne odbicia, robiący sobie zdjęcia. Kolejne, realizowane już, fragmenty projektu to adaptacja pomieszczeń biurowych, zaprojektowanie apartamentów na wynajem oraz zaaranżowanie ogródka pijalni na dziedzińcu.

Dotychczasowe działania sukcesywnie otwierają browar na miasto, odbywają się tu m. in. ogólnopolskie plenerowe imprezy. Pozwala to wierzyć w realizację całości wizji stworzonej dla lubelskiego browaru przez Projekt Praga.