Regulamin XVI edycji Konkursu Studenckiego „Architektury-murator” dopuszczał uczestnictwo studentów różnych kierunków projektowych i dużą dowolność w interpretacji tematu, dlatego również nadesłane projekty były bardzo różne. Jury postanowiło więc poddać ocenie przede wszystkim kompleksowość podejścia do głównego hasła. Mimo bardzo różnych doświadczeń w pracy zawodowej, wszyscy sędziowie od początku byli dość zgodni przy wyborze faworytów.
Na tegoroczny konkurs nadesłano w sumie 95 prac. Projekty można byłoby podzielić na kilka kategorii – wnętrza, nadbudowy, instalacje architektoniczne i „koncepty”, czyli próby analizowania motywu dachów, gdzie elementy graficzne stanowiły tylko część odpowiedzi autorów. Zwycięska koncepcja zwróciła moją uwagę już na samym początku. Ryzykowne jest podejmowanie tematu nadbudowy ikon architektury, kilka zespołów starało się podążyć tą drogą, ale tylko ta jedna praca sprostała wyzwaniu. Pałac Kultury i Nauki sam w sobie nie potrzebuje „ulepszeń”. Zarówno dla jego zwolenników, jak i przeciwników oczywiste jest, że to obiekt wielofunkcyjny i nie da się znacząco poprawić jakości jego użytkowania. Studenci z Politechniki Warszawskiej – Elżbieta Szymańska i Michał Dołbniak – pokazali jednak, że jest inaczej. Zaproponowali rozwiązanie, które wydaje się istotne nie tyle nawet dla samego gmachu, ile dla otaczającej go przestrzeni.
Plac Defilad, pusty i wielki niczym stadion, dzięki szklanym adaptacjom najniższych dachów Pałacu bardziej otwiera się na miasto. Spośród nadesłanych prac znacząco wyróżniał się też komiksowy projekt studentek warszawskiej ASP pt. Ty też zostań superbohaterem! Wydawać by się mogło, że kolorowa stylistyka historyjki obrazkowej jest zbyt trywialna i w oczywisty sposób zwraca na siebie uwagę, jednak koncepcja była szczegółowo przemyślana. Wszystko – od funkcji (punkt widokowy z miejscem do robienia zdjęć w strojach superbohaterów), przez lokalizację (dach wieżowca), po detale (kabiny do przebierania się) – tworzyło bardzo spójną wypowiedź. Postanowiliśmy również wyróżnić projekt-manifest Hanny Podladowskiej i Michała Starzyńskiego, który ujął nas poetyckim podejściem do problemu niedostępnych dachów. Inna wyróżniona praca, autorstwa Katarzyny Krawczyk i Joanny Woźniak, to z kolei opowieść o mieście – koncept, który może zadziałać w różnych miejscach, a narracja może dotyczyć różnych tematów. Pomysł, by poprzez drobne zabiegi „ulepszać przestrzeń ponad ulicami”, jest dość prosty, ale pokazuje dużą wrażliwość projektantów i wiele możliwości rozwiązań. Projekt „Dziuplak”, Adama Kosika i Konrada Kunca, odpowiadający na problemy lokalowe młodych ludzi, był natomiast nie tylko trafny, ale również unikalny. Studenci pokazali swoją otwartość na bieżące wyzwania architektoniczne i społeczne. Drodzy studenci, mam nadzieję, że czujecie się zachęceni do udziału w konkursach. Twórzcie grupy, dbajcie o interdyscyplinarność, wymieniajcie się doświadczeniami z kolegami z innych wydziałów i szkół. Szukajcie odpowiedzi mądrych, niekoniecznie ekstrawaganckich. Najpierw znajdujcie rozwiązania, a dopiero potem zastanawiajcie się, nad ich realizacją.
EWA RUDNICKA, SĘDZIA REFERENT
