Siedzibą poznańskiego Teatru Muzycznego od 1956 roku jest modernistyczny gmach Domu Żołnierza przy ul. Niezłomnych projektu Władysława Czarneckiego. Przestrzeń ta jest jednak niewielka i nie spełnia wymogów sceny musicalowej, zespół instytucji od lat zabiegał więc o budowę nowego obiektu. Rozważano różne pomysły i lokalizacje, m.in. adaptację dawnego kina Olimpia na rogu ul. Matejki i Grunwaldzkiej czy zmodernizowanej Starej Gazowni. Ostatecznie wybór padł na niezagospodarowana działkę u zbiegu ul. Święty Marcin i Skośnej, tuż obok Akademii Muzycznej. Pod koniec ubiegłego roku władze miasta ogłosiły dwuetapowy konkurs na projekt nowej siedziby teatru wraz z propozycją zagospodarowania przylegającego terenu.
W jury znaleźli się architekci Bolesław Stelmach, Wojciech Grabianowski, Janusz Lichocki, Krzysztof Frąckowiak i Katarzyna Podlewska z Wydziału Urbanistyki i Architektury UMP, a także Joanna Bielawska-Pałczyńska, Miejska Konserwator Zabytków, Przemysław Kieliszewski, dyrektor Teatru Muzycznego oraz Mariusz Napierała, scenograf.
Na konkurs nadesłano 44 prace, do II etapu sędziowie zakwalifikowali 6, autorstwa Studia Architektonicznego Kwadrat, Atelier Starzak Strebicki, Architektonicznej Pracowni Autorskiej Jerzego Gurawskiego, biura KD Kozikowski Design, JEMS Architekci i Atelier Loegler. Ostatecznie pierwszą nagrodę przyznano pracowni Romualda Loglera za sposób odniesienia się do otaczającej zabudowy oraz kształt bryły wpisującej się w panoramę dzielnicy śródmiejskiej. Sąd zwrócił uwagę na otwartość wyrazistej formy, zapraszający charakter foyer i estetykę strefy wejściowej – mówił podczas ogłoszenia wyników Bolesław Stelmach.
Jak czytamy w założeniach, intencją autorów było nie tylko nadanie zadanym funkcjom teatru precyzyjnej architektonicznej formy, ale też wprowadzenie w urbanistyczną scenerię ul. Św. Marcin nowego aktora. Image Teatru jest rezultatem wektora widoków zachodniej strony miasta zdominowanej biurowcem Bałtyk, targowymi terenami wystawowymi, kultowym miejscem Poznania, i bryłą głównego budynku Akademii Muzycznej – tłumaczą.
Zaproponowali obiekt zamykający i wydzielający tereny kolejowe od zabudowy miejskiej. Przez przeszkloną fasadę od strony ul. Św. Marcin widać najpierw zygzakowatą kompozycję lewitujących ramp. Wnętrze strefy wejściowej to świat kontrastów, niespodzianek, architektoniczny pejzaż zdominowany w warstwie estetycznej językiem abstrakcji. Świat „opisany” semitransparentną ścianą, złożoną z dwóch warstw – przeszklenia i akustycznych fiszbin – umożliwia wglądy w miasto. Estetyczny wymiar tej strefy tworzą również użyte materiały: granitowa posadzka, podwieszone akustyczne sufity z perforowanej blachy miedzianej, czerwone ściany sali teatralnej wykonane w fakturze betonu elewacyjnego, wykładziny podłogowe foyer górnego i szklane balustrady schodów, ramp i antresoli – wyjaśniają architekci.
Ze strefy wejściowej można dostać się bezpośrednio do głównej, trzypoziomowej sali na 1200 miejsc. Boazeria ścian nawiązuje w swej tektonice do image’u elewacji. Czerwony kolor wewnętrznej i zewnętrznej „powłoki” widowni wyróżnia ją w przestrzeni budynku, podkreślając priorytetowy charakter. Główną salę uniesiono pięć metrów nad poziomem terenu. Jej majaczący kształt odczytywany jest z zewnątrz poprzez fiszbinową fasadę. Staje się ona integralną częścią miejskiego krajobrazu – dodają.
Drugą nagrodę otrzymała koncepcja JEMS Architekci, a trzecią konsorcjum, w którego skład weszła ARPA Architektoniczna Pracownia Autorska Jerzego Gurawskiego i SKI Studio Błażeja Szurkowskiego (projekty biur ARPA i SKI Studio prezentujemy tu). Pozostałe finałowe koncepcje otrzymały wyróżnienia równorzędne.
Nowy teatr ma mieć 1200 miejsc w sali głównej, 300 w kameralnej i dodatkową przestrzeń na ok. 150-200 osób. Metropolitalny Poznań już ponad 60 lat czeka na nową siedzibę Teatru Muzycznego. Będzie to pierwszy w powojennej historii miasta budynek teatralny zbudowany od podstaw. Spodziewamy się, że w 2023 roku w nowym teatrze odbędzie się pierwsza musicalowa premiera – mówił Przemysław Kieliszewski, dyrektor teatru.
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
