Cricoteka

i

Autor: Marcin Czechowicz Cricoteka Muzeum Tadeusza Kantora w Krakowie

Przestrzeń, potencjał, teatr wydarzeń - o Cricotece Piotr Nawara

2014-09-17 16:18

Zacieranie się granic pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem, płynny element, w którym użytkownicy – twórcy, artyści, mieszkańcy i odwiedzający – uczestniczą w procesie akcji, to dominująca cecha budynku.

Nowa Cricoteka – obiekt jako forma do zapamiętania, noszenia w sobie, powracania. Zawierająca potencjał ikony łączącej nowe ze starym, żywe z martwym, detal i prostotę. Niczym Kantorowski człowiek i stół. Architektura tworząca teatr zdarzeń z multiperspektywicznymi znaczeniami, ujęta w kadr, ramę sceny. To konfrontacja różnych przestrzeni oraz różnych typów aktywności. Plac jako miejsce potencjalnych wydarzeń, będący nową przestrzenią publiczną miasta, zapraszającą widza do uczestnictwa. Przestrzenią publiczną, która jest zarazem sceną i widownią.

Zacieranie się granic pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem, płynny element, w którym użytkownicy – twórcy, artyści, mieszkańcy i odwiedzający – uczestniczą w procesie akcji, to dominująca cecha. Przestrzeń, która ma za zadanie zachęcać do kreatywności, współpracy. Stać się jednym z wymiarów życia miasta, które skupia się w miejscu skrzyżowania aktywności i spotkań ludzi oraz różnych form kultury. Przestrzeń, która SPROSTA każdej funkcji, zaspokoi twórcze potrzeby poprzez modyfikowanie materialnego otoczenia.

Nowa Cricoteka – obiekt, który zmienia fizyczność lub wizualność poprzez zapisany w swojej strukturze kod lub poprzez funkcje zachodzące wewnątrz. Fasada pochłaniająca światło w ciągu dnia i tląca się nim w nocy. Lewitujący budynek nad placem, domykający przestrzeń i pozwalający na swobodny przepływ perspektywy, powietrza, światła i dźwięku. Podbrzusze obiektu reagujące na wydarzenia z placu, bulwaru, ulicy, o potencjale przyjmowania, mapowania obrazu na nim, oraz umożliwiające natychmiastową interakcję z bryłą. Wnętrze, którego krwiobiegiem jest komunikacja w nieoczywisty sposób przeprowadzająca przez podziemie starej struktury elektrowni do nowo wykreowanej przestrzeni ekspozycyjnej. Zamknięte klamrą architektury wydarzenia z placu oraz potencjał interpretacyjny przestrzeni umożliwią utworzenie obszaru, który stanie się bodźcem do przekazania nowej jakości informacji. Wykorzystując technologię, ułatwią wykreowanie właściwej fabuły oraz dadzą możliwość kreowania sekwencji doświadczeń. Nowa Cricoteka to przestrzeń, potencjał, teatr nowych i niemożliwych wydarzeń.