Hansen. Superbohater świata architektury. Przez całe życie pozostał wierny swojej wizji. Utopista, którego odważne projekty wciąż złośliwie korygowała biedna PRL-owska rzeczywistość. A może po prostu Rzeczywistość przez wielkie R? Losy osiedla na Przyczółku Grochowskim to malowniczy, ale też tragiczny przykład takiego zderzenia. W ujęciu Springera Hansen jest postacią niejednoznaczną i fascynującą. W Polsce ideę formy otwartej mógł zrealizować w pełni tylko w zaprojektowanym przez siebie domu w Szuminie. Niestety, mniej doceniona została jego żona Zofia, która przelewała na papier ich wspólne wizje.
Dla mnie najbardziej inspirujący okazał się jeden z ich niezrealizowanych pomysłów – projekt pomnika Droga dla muzeum w Oświęcimiu. Według tej koncepcji pomnikiem miał być cały teren obozu, przecięty czarną asfaltową linią długości 1 km i szerokości 70 m. To, co mieściło się po obu stronach drogi – baraki obozowe, kominy, ogrodzenia z drutu kolczastego, rampa kolejowa i krematoria, miało być pozostawione działaniu czasu. W pracowni zrobiliśmy trzy projekty o podobnej tematyce. Zaczyn przeczytałem później, ale wydaje mi się, że nasze myślenie o tego typu realizacjach jest chwilami całkiem bliskie ideom Hansenów.
