Budynek Komisji Sejmowych zaprojektowano jako obiekt o sześciu kondygnacjach nadziemnych i trzech kondygnacjach podziemnych. Część wysoką zlokalizowano na działce przy ulicy Wiejskiej, zaś część podziemna wsunięta jest pod ulicę Wiejską, będąc jednocześnie łącznikiem z Nowym Domem Poselskim. Obudowa głębokiego wykopu w postaci ściany szczelinowej grubości 80 cm była rozpierana w czterech poziomach rozporami stalowymi. Przewidziano odpowiednie etapowanie wykonania ścian szczelinowych i części podziemnej w celu umożliwienia dojazdu do posesji mieszkańcom ulicy Wiejskiej.
i
W poziomie posadowienia projektowanego obiektu występują grunty mineralne, rodzime, spoiste (gliny, iły) i niespoiste (piaski). Zwierciadło wody gruntowej, agresywnej wobec betonu, o charakterze swobodnym, pojawia się na głębokości około 5 m powyżej poziomu posadowienia budynku. Ze względu na to płytę fundamentową grubości 80 cm wykonano w technologii białej wanny. Spód płyty znajduje się na głębokości -13,05 m z miejscowymi pogłębieniami do -15,7 m. Konstrukcja została zaprojektowana jako żelbetowa, monolityczna, słupowo-płytowa. Fragment stropu poziomu -3 grubości 70 cm przewidziano jako strop transferowy, niosący konstrukcję ośmiu kondygnacji. Pozostałe stropy o rozpiętościach do 12,8 m pierwotnie zaprojektowano jako płyty monolityczne o grubości 40 cm. Ostatecznie stropy nadziemia przeprojektowano na stropy sprężone grubości 25 cm. Strop nad pomieszczeniami Komisji Sejmowych o rozpiętości 11,5 m, przystosowany do maksymalnych obciążeń od ruchu kołowego (w tym przypadku dwóch wozów bojowych straży pożarnej), zaprojektowano jako monolityczny, gęstożebrowy, z żebrami o gabarytach 35 x 72 cm w rozstawie 1,1 m i z płytą grubości 20 cm. Kondygnacje nadziemne mają ciekawy układ słupów nośnych, o gabarytach 50 x 50 cm, zlokalizowanych po obwodzie budynku w rozstawie 1,1 m, tworzących swego rodzaju palisadę czy też trejaż żelbetowy.
