Alejandro Aravena został 41. laureatem Nagrody Pritzkera, i czwartym po Luisie Barragánie (1980), Oscarze Niemeyerze (1988) i Paulo Mendezie da Rocha (2006) projektantem z Ameryki Łacińskiej, któremu przyznano medal uznawany za jedno z najważniejszych wyróżnień w dziedzinie architektury na świecie. Jury wybrało architekta, który pogłębia nasze rozumienie tego, czym jest projektowanie. Alejandro Aravena jest pionierem działań opartych na współpracy, których wynikiem są dzieła architektury odnoszące się do kluczowych wyzwań XXI wieku. Jego realizacje tworzą ekonomiczną szansę dla nieuprzywilejowanych, łagodzą konsekwencje katastrof naturalnych, redukują zużycie energii oraz kreują przyjazną przestrzeń publiczną – powiedział ogłaszając decyzję jury Tom Pritzker, prezes i przewodniczący Fundacji Hayatta, sponsora nagrody. Do najważniejszych realizacji 48-letniego Araveny należą budynki wchodzące w skład kampusu Chilijskiego Uniwersytetu Katolickiego w Santiago, m.in. Wieże Syjamskie (2005), Szkoła Medyczna (2004), Architektoniczna (2004) oraz Matematyczna (1999). Jego obiekty cenione są za energooszczędność, innowacyjne elewacje i plany będące odpowiedzią na lokalny klimat, naturalne oświetlenie, przyjazne przestrzenie spotkań, jak również za komunikatywność i – co nie mniej istotne – poetycką formę. Od 2001 roku Chilijczyk prowadzi pracownię ELEMENTAL z siedzibą w Santiago, z której pochodzą opierające się na partycypacji projekty mieszkalne i infrastrukturalne.
W odróżnieniu od think tanku, jej charakter określa się mianem do tanku. Biuro opracowało wiele koncepcji budownictwa socjalnego. Niektóre z nich, jak słynne osiedle Quinta Monroy w Iquique, realizowane są według innowacyjnego modelu half a good house, zgodnie z którym połowa domu ma być wykańczana przez mieszkańców. Pracownia jest odpowiedzialna również za realizowany właśnie program odbudowy terenów Chile dotkniętych trzęsieniem ziemi i tsunami w 2010 roku. Decyzja gremium przyznającego Nagrodę Pritzkera nie wszystkim przypadła do gustu. Na portalu Dezeen współpracujący z Zahą Hadid Patrick Schumacher napisał uszczypliwie: Pritzker stał się nagrodą za pracę humanitarną. Dziś rolą architekta ma być służba wyższym społecznym i humanitarnym celom, a nowego laureata sławi się za stawianie czoła globalnemu kryzysowi mieszkaniowemu i troskę o ubogich. Choć przyznał, że ceni pomysły Chilijczyka, sam uważa, że innowacja w architekturze zostaje wyparta przez szczytne intencje. Rzeczywiście Alejandro Aravena jest kolejnym po Shigeru Banie (2014) projektantem nagrodzonym za działalność o charakterze humanitarnym i można w tym widzieć symboliczny odwrót od sygnowanej wielkimi nazwiskami starchitektury. W dyskusji o słuszności decyzji jury, jedno pozostaje pewne – dla Araveny, jako kuratora nadchodzącego biennale architektury w Wenecji, które rozpocznie się w maju, wystawa ta będzie stanowić podwójne wyzwanie. Będzie nią kierował nie tylko jako pierwszy „po Koolhaasie”, lecz również jako świeżo wybrany laureat Nagrody Pritzkera.
