Centrum kulturalne Kuangsi

Nanning to stolica autonomicznej prowincji Kuangsi, znajdująca się na południowym krańcu Chińskiej Republiki Ludowej. Ze względu na swój subtropikalny klimat i bujną roślinność, nazywana jest „zielonym miastem”. W związku z transformacją całego regionu władze kantonu zdecydowały o szerokiej przemianie wizerunkowej i urbanistycznej Nanning. Jednym z jej elementów jest nowo powstałe centrum kulturalno-artystyczne Kuangsi według projektu niemieckiej pracowni gmp. Budynek nie jest ich pierwszą realizacją w Chinach, podobne obiekty firma zaprojektowała m.in. w Tiencin, Chongqing oraz prowincji Qingdao. Rynek chiński przeżywa obecnie renesans obiektów kulturalnych. Powstają zarówno w największych metropoliach, jak i mniejszych miastach, których skala często przerasta europejskie stolice. Centrum pod wspólnym dachem łączy trzy główne obiekty: operę, mniejszą salę koncertową oraz wielofunkcyjne audytorium. Rozmieszczono je w poszczególnych budynkach osadzonych na kamiennym cokole, tworzącym typowe dla zaplecza sal koncertowych back of house, w którym znajdują się m.in. przebieralnie, pomieszczenia socjalne, punkt rozładunku oraz montażu dekoracji scenicznych. Wejścia główne do poszczególnych obiektów umieszczono na wzniesionej – w stosunku do poziomu ulicy – platformie.

Największy kubaturowo budynek opery został zlokalizowany w południowo-zachodniej części kompleksu. Sala przeznaczona dla 1600 widzów ma scenę o powierzchni 600 m². Od strony południowej otwiera się na sztuczne jezioro. Miękko wygięte powierzchnie ścian, tworzące klasyczny układ „podkowy”, wyłożono drewnianymi panelami. Druga z sal koncertowych – 1200 miejsc – znajduje się po wschodniej stronie i została zaprojektowana jako podłużny sześciokąt z zaokrągloną sceną. Szerokie drewniane pasy na ścianach i sufitach nadają rytmiczny porządek wizualny. Najmniejsze jest wielofunkcyjne audytorium na 550 miejsc siedzących. Zlokalizowano je od strony północnej.

Konstrukcję obiektu stanowi (rytmiczny) ciąg stalowych żeber na linii północ-południe, połączonych system kratownic przestrzennych. Ze względu na gorący klimat regionu pomiędzy żebrami zastosowano system izolacyjnego szklenia strukturalnego o wysokim współczynniku przepuszczalności światła (low iron), w oparciu o standardowe profile aluminiowe. Wypełnienia między elementami zadaszenia części wspólnej pozostawiono otwarte. Całość dopełniają żaluzje poprzeczne pomiędzy żebrami, ograniczające penetrację światła słonecznego i zakrywające elementy instalacyjne. Stalowa konstrukcja w całości pokryta została panelami aluminiowymi. Elementem, który scala trzy niezależne bryły (operę, salę koncertową oraz wielofunkcyjne audytorium) jest osadzone w połowie ich wysokości przekrycie (stanowiące zadaszenie wewnętrznego placu), a także zastosowany jednorodny materiał okładzinowy. Charakterystyczne podziały w formie ogromnych żeber, podkreślają nieregularny kształt poszczególnych brył oraz zadaszenia, umożliwiając jednocześnie przenikanie światła dziennego w głąb przestrzeni wspólnych oraz foyer. Istotny przy projektach sal operowych czas pogłosu określono na poziomie od 1,5 do 1,8 sekundy, co zapewnia idealne warunki akustyczne. Akustyka sterowana jest elektronicznie, wraz z zastosowanym systemem ruchomych platform, pozwala to na dostosowanie przestrzeni do występów muzycznych, baletowych czy teatralnych. Nieskomplikowane detale oraz ich stosunkowo proste wykonanie jest cechą wspólną wielu nowych realizacji na rynku chińskim. Niestety nadal widoczna jest różnica pomiędzy rynkiem europejskimi a azjatyckim w tym zakresie, dlatego prostota rozwiązań ostatecznie przyczynia się do znacznie lepszych efektów wizualnych niż w przypadku skomplikowanych i finezyjnych detali.