29 października w strasburskim Palais du Rhin dyrektor Muzeum Architektury we Wrocławiu Jerzy Ilkosz otrzymał Pierścień Karla Friedricha Schinkla. Jest on przyznawany w ramach Niemieckiej Nagrody za Ochronę Zabytków – jednego z ważniejszych międzynarodowych wyróżnień dla osób i instytucji zajmujących się tą dziedziną. To uhonorowanie zasług wrocławskiego historyka sztuki na polu badań i renowacji modernistycznej architektury.
Jerzy Ilkosz jest autorem ponad 180 naukowych publikacji, w tym książki Hala Ludowa (dawniej Hala Stulecia). Dzieło Maxa Berga (Via Nova, 2003). Był inicjatorem wpisania tego wybitnego dzieła modernistycznej architektury na listę światowego dziedzictwa UNESCO, co nastąpiło w 2006 roku, a następnie wszedł w skład zespołu prowadzącego konserwację budynku. Kierując od 2000 roku muzeum architektury, zainicjował i przygotował wiele wystaw o międzynarodowym znaczeniu, m.in. Wieżowce Wrocławia (1997, wraz z Beate Störtkuhl), Hans Poelzig we Wrocławiu (2000-2001, wraz z Beate Störtkuhl), Max Berg i Tereny Wystawowe we Wrocławiu (2005), Heinrich Lauterbach – architekt wrocławskiego modernizmu (2012-2013). Od wielu lat jest także kierownikiem Archiwum Budowlanego Miasta Wrocławia, w zbiorach którego znajduje się 300 tys. miejskich planów, projektów i innych dokumentów sprzed 1945 roku. Zasoby placówki, od 2000 roku będącej oddziałem muzeum architektury, są digitalizowane, opisywane w kilku językach i udostępniane w internecie. Zasługą Jerzego Ilkosza jest też doprowadzenie do renowacji wielu rysunków ze zbiorów archiwum. Deutscher Preis für Denkmalschutz przyznaje od 1978 roku Niemiecki Komitet Narodowy Ochrony Zabytków w czterech kategoriach. Jedna z nich to właśnie Pierścień Karla Friedricha Schinkla, noszący imię najwybitniejszego niemieckiego architekta XIX wieku i równocześnie pioniera w dziedzinie naukowej konserwacji zabytków. Jerzy Ilkosz jest drugim Polakiem, który otrzymał tę prestiżową nagrodę, po uhonorowanym w 1982 roku profesorze Janie Zachwatowiczu.
(RED)
