Koncepcja projektowa
Hotel Harenda, dawny Dom Turysty PTTK usytuowany jest przy Trakcie Królewskim, w historycznym, kulturalnym i turystycznym centrum Warszawy. Trzykondygnacyjny budynek, położony naprzeciwko Pałacu Staszica i w sąsiedztwie pomnika Mikołaja Kopernika, został wzniesiony zaraz po wojnie w miejscu zburzonej kamienicy Franciszka Staniszewskiego. Ta prestiżowa lokalizacja u zbiegu ulic Krakowskie Przedmieście i Oboźnej ma dodatkowy wymiar literacki – w kamienicy pod adresem dzisiejszego hotelu znajdowało się powieściowe mieszkanie Stanisława Wokulskiego, bohatera „Lalki” Bolesława Prusa.
Projekt przebudowy i rozbudowy hotelu powstał w odpowiedzi na potrzebę zmiany wizerunku i standardu dwugwiazdkowego obiektu. Odzwierciedlenie historii oraz współczesnego wielkomiejskiego charakteru miejsca, otwarcie na miasto i nowa jakość przestrzeni – tak najogólniej można podsumować hasła towarzyszące procesowi projektowemu.
Zakres inwestycji obejmuje również realizację nowej aranżacji wnętrz hotelowych.Do najważniejszych elementów tego etapu można zaliczyć przeorganizowanie funkcjonalne parteru z przeniesieniem głównego wejścia, nowy układ pokoi na piętrach, adaptację i doświetlenie poddasza oraz dostawienie do budynku dwóch wind od strony dziedzińca. W istniejącym budynku powstanie łącznie 65 pokoi.
Czytaj też: Nie projektujemy dla siebie i swoich ambicji: rozmowa z Wojciechem Witkiem z Iliard Architecture & Interior Design |
Otwarcie na miasto
Parter, kluczowy element nowego wizerunku hotelu, został w projekcie zdefiniowany jako reprezentacyjna przestrzeń wielofunkcyjna, otwarta na miasto oraz odpowiadająca wielkomiejskiemu stylowi życia i podróżowania. Głównym założeniem przestrzennym dla tej części budynku było wzajemne otwarcie wszystkich stref, uzyskanie dwustronnego, naturalnego doświetlenia oraz wyeksponowanie biegnącej wzdłuż całej bryły centralnej ściany z charakterystycznymi arkadami. Podstawowym założeniem funkcjonalnym było natomiast zapewnienie dużej elastyczności użytkowania. Z tego względu zminimalizowano strefy stałe na rzecz wielofunkcyjnej przestrzeni, którą można dowolnie dostosowywać do aktualnych potrzeb hotelu.
Bazę nowej aranżacji stanowi połączenie klasycznych i współczesnych elementów wyposażenia, które odzwierciedlają historię i obecny charakter hotelu. Zastosowanie szlachetnych materiałów i indywidualnych rzemieślniczych detali podkreśla wysoką klasę obiektu. Zieleń w dużej skali i przywrócenie naturalnego doświetlenia wprowadzają przyjazną i atrakcyjną atmosferę. Szczególne miejsce w nowej aranżacji zajęło wykorzystanie i wyeksponowanie istniejących wartościowych elementów: struktury przestrzennej z arkadami, posadzek kamiennych i dużych przeszkleń.
Czytaj też: Hotel Europejski w Warszawie |
Wejście główne
Nowe wejście do hotelu zostało zlokalizowane od strony ulicy Oboźnej i przyjęło formę współczesnej witryny zagłębionej w elewacji budynku. Otwartą na hol recepcyjny sień wejściową zaprojektowano na szerokość trzech arkad, z których środkowa prowadzi do holu, natomiast boczne są przedpolami przyległych stref, zajmujących wąski frontowy trakt: sali spotkań i kawiarni. Hol recepcyjny, znajdujący się w tylnym trakcie, również ma szerokość trzech arkad. Na osi wejścia znajduje się ciemna wnęka z portalem windowym, po bokach recepcja i strefa lobby z sofami i zielenią. Kamienna bryła kontuaru recepcji została wyeksponowana na ciemnym tle fornirowanej ściany z nazwą hotelu.
Pokoje
Na piętrach +1 i +2 zaplanowano powtarzalny układ, którego bazę stanowią standardowe pokoje dwuosobowe (min. 16 m2) i premium (min. 19 m2) oraz apartamenty. Przyjęty standard powierzchniowy dla czterogwiazdkowych hoteli nie wymagał naruszania ścian konstrukcyjnych i pozwoli na podniesienie w przyszłości kategorii hotelu. Z dostosowania do istniejącej struktury budynku wynika również niestandardowy układ pomieszczeń, którego walorem jest naturalne doświetlenie części łazienek oraz uzyskanie większych pokoi, których łącznie zaplanowano 52.
Głównym założeniem było stworzenie przestronnych wnętrz, w których elementy klasyczne połączone są ze współczesnym dizajnem. Zaprojektowano je w nawiązaniu do motywów i detali zastosowanych na parterze. Mimo różnic w obrysie rzutów wynikających z zastanych podziałów pięter, zabudowy zostały ukształtowane w maksymalnie powtarzalny sposób. Oprócz standardowych pokoi zaproponowano kilka jednostek typu design room wyposażonych w unikatowe elementy wystroju, które będą stanowiły wizytówkę hotelu.
Łazienki
Projektując łazienki, architektom zależało przede wszystkim, aby mimo ograniczonej powierzchni zaaranżować je w sposób wyjątkowy. Najważniejszym ich elementem jest szeroki blat z częścią umywalkową oraz strefą toaletki z lustrami i siedziskiem. W pomieszczeniach wyposażonych w okno blat stanowi przedłużenie parapetu, natomiast w tych pojedynczych o nietypowym rozkładzie zaproponowano alternatywne rozwiązania – na przykład powiększony podwójny brodzik lub półotwartą łazienkę.
Czytaj też: Przebudowa Hotelu Rialto w Warszawie |
Korytarz
Korytarze hotelowe zaprojektowano jako przyciemnione, monochromatyczne przestrzenie wyłożone akustycznymi okładzinami – tapicerowanymi panelami ściennymi i wykładziną dywanową. Na matowym ciemnym tle wyeksponowano błyszczące panele, na których umieszczono przestrzenną tabliczkę z numerem pokoju, kulisty kinkiet i wbudowany czytnik kart dostępowych. Hole windowe zaplanowano jako jasne przestrzenie kontrastujące z korytarzami utrzymanymi w ciemniejszej kolorystyce. Wyłożone są płytami z jasnego lastryko, uzupełnionego dywanami. Zaproponowana aranżacja z sofami i zielenią tworzy atmosferę piętrowego minilobby.
Pokoje na poddaszu
W ramach planowanej przebudowy poddasza powstanie 13 pokoi dwuosobowych i 1 apartament, zlokalizowany w szczycie budynku od strony Krakowskiego Przedmieścia. Charakterystycznym elementem pomieszczeń usytuowanych od strony dziedzińca są projektowane lukarny z panoramicznym przeszkleniem o minimalistycznym detalu, które powiększają wnętrze i wprowadzają więcej światła. Pokoje od strony ulicy Oboźnej będą doświetlone istniejącymi lukarnami i projektowanymi oknami połaciowymi.
W nowych lukarnach zastosowano system fasady półstrukturalnej Aluprof MB-SR50N EFEKT dostosowany przez wykonawcę do montażu w pozycji skośnej. Część otwieraną zaplanowano jako nieprzezierną, wykończoną blachą w kolorze profili wewnątrz i obróbek blacharskich na zewnątrz. Wykończenie nowych lukarn i pozostałych elementów wykonano z blachy tytanowo-cynkowej firmy VMZINC. W oknach zastosowano szklenie dwukomorowe. Ze względu na wielkość tafli niemożliwy był ich ręczny montaż i należało zastosować podnośniki z przyssawkami.
Okna połaciowe od strony ulicy Oboźnej i Krakowskiego Przedmieścia zgodnie z wytycznymi konserwatora zabytków będą przykryte żaluzjami zewnętrznymi w kolorze pokrycia dachu. Okna istniejącego budynku poddano renowacji. Witryny parteru zostały wymienione na nowe z zachowaniem ich pierwotnego wyglądu.
W strefie od strony podwórza, w związku z niedoborami w nośności istniejącej konstrukcji, zaprojektowano nowy strop nad poziomem +2. Dla utrzymania ciągłości funkcjonowania hotelu strop wykonywany był jeszcze przed zamknięciem obiektu na czas głównego remontu, a prace prowadzone były małymi fragmentami. W sumie wykonano 36 nowych belek żelbetowych wzmacniających istniejącą konstrukcję.
Instalacje
Duże wyzwanie ze względu na złożoną funkcję i przede wszystkim z powodu skomplikowanego układu budynku, stanowił projekt instalacji sanitarnych. Dodatkowym utrudnieniem był fakt, że hotel nie zajmuje całego budynku, a współdzieli go z innymi funkcjami zewnętrznymi, których strefy nie podlegały przebudowie, przez co trasy instalacyjne stały się jeszcze bardziej skomplikowane.
Części techniczne ulokowano na szybach windowych, jedynych nowych bryłach dodanych do istniejącego budynku. Umieszczono tam elementy klimatyzacji i wentylacji. Pozostałe urządzenia zamontowano w skosie dachu, który powstał po przekształceniu poddasza w kondygnację z pokojami. Istniejące, ale już nieużywane kominy zamieniono na wyrzutnie wentylacji mechanicznej. Główne trasy instalacyjne piętra +1 i +2 znajdują się w strefach technicznych podwieszonego sufitu korytarzy, co znacząco wpłynęło na ich wysokość.
Rytm pokoi w sposób różnorodny odnosi się do rytmu konstrukcji budynku, przez co wszelkie przejścia instalacyjne w stropach wymagały indywidualnego podejścia w każdym miejscu. Mimo dość szczegółowej inwentaryzacji budynku, jaką dysponowaliśmy podczas projektowania, szereg z nich zostało rozwiązanych na etapie budowy, po dokonaniu odpowiednich odkrywek. Nie wszystkie miejsca dało się zbadać na etapie projektu, kiedy hotel normalnie funkcjonował i przyjmował turystów. Zakończenie przebudowy planowane jest na czerwiec 2021 roku.
Marcin Garbacki
(WA PW 2008) architekt, od 2010 roku wraz z Karoliną Tunajek prowadzi pracownię Projekt Praga. Najważniejsze realizacje: zadaszenie dziedzińca Zamku Sułkowskich w Bielsku Białej, rewitalizacja zabytkowego Browaru Perła w Lublinie oraz zespołu SOHO Factory w Warszawie, Dom na Dachu Czerniakowska 180 czy pracowania Pawła Althamera w Warszawie (z Piotr Brzoza Architekten). Najważniejsze nagrody: honorowe wyróżnienie w konkursie na Muzeum Guggenheima w Helsinkach, I miejsce w konkursie na projekt Wydziału Psychologii UW (z Piotr Bujnowski Architekt), I miejsce w konkursie na projekt nowego akademika Uniwersytetu Warszawskiego, I miejsce w konkursie na projekt rewitalizacji wnętrz budynku AGORY w Warszawie
Nowo projektowane lukarny z panoramicznym przeszkleniem i minimalistycznym detalem powiększają wnętrze i wprowadzają więcej światła
W ramach przebudowy przeorganizowano funkcjonalnie część parterową hotelu, zaprojektowano nowy układ pokoi oraz adaptację i doświetlenie poddasza, a także dobudowano dwa szyby windowe od strony dziedzińca