Przestrzeń dla handlujących i mieszkańców – o projekcie Zieleniaka Paweł Majkusiak i Marcin Zaremba

Budynek hali targowej Zieleniak został zrealizowany na obszarze, który jeszcze przed wojną służył funkcji handlowej. Rozrastające się targowisko z czasem wymknęło się jednak spod kontroli. Różnorodne w swojej formie i kolorze pawilony szczęki zaczęły „rozlewać się” po całym terenie, mocno zaznaczając obecność w przestrzeni.

Miejsce pełne bazarowego życia w godzinach porannych i popołudniowych, mimo swoich wad, przyciągało tłumy ludzi, z drugiej strony na koniec dnia stawało się puste i milczące, niejako odcinając się niewidzialnym parawanem od otaczającego go „żywego miasta”, a zarazem będąc czymś w rodzaju tajnej sekcji na mapie, do której nikt nie ma dostępu. Najbliższe sąsiedztwo projektowanego obiektu, dwa blaszane pawilony hal Banacha, mocno kontrastuje ze znajdującym się nieopodal budynkiem Archiwum Akt Nowych projektu Bohdana Pniewskiego z 1956 roku i blokami osiedla mieszkaniowego spółdzielni Rakowiec.

Hala Zieleniak według naszej koncepcji stanowić miała formę umożliwiającą scalenie otaczających ją światów. Zrealizowany plac targowy, z zewnętrznymi miejscami handlowymi i okalającą go pergolą, został zaprojektowany jako część wspólna, dostępna zarówno dla kupców, jak i mieszkańców pobliskich bloków. W ten sposób powstała przestrzeń publiczna, otwarta 24 godziny na dobę.

Uporządkowana, z elementami małej architektury i zieleni, dobrze oświetlona, stanie się miejscem spotkań, placem do gry w piłkę, ale umożliwiającym także organizowanie koncertów czy osiedlowych festynów.

Przestrzenność założenia, z licznymi podcieniami, szerokimi przejściami, przy mocno przeszklonych elewacjach, bez wątpienia pozwoliła zintegrować to miejsce z otoczeniem.

Na elewacjach użyliśmy prefabrykatów betonowych z pionowym kanelowaniem, dzięki któremu zieleń będzie piąć się po ścianach pawilonu i pergoli. Struktura paneli, wykonanych z szarego cementu, miała na celu harmonijne zintegrowanie budynku z sąsiadującym gmachem Archiwum Akt Nowych, a ich odcień miał uspokajać kolorystyczną kakofonię śmietankowo-owocowych elewacji bloków osiedla Rakowiec.

Również monochromatyczne wnętrze, w którym dominuje betonowa powierzchnia ścian, sufitów i posadzek, zaprojektowane zostało jako tło dla mającego się tu odbywać „koncertu kolorów”, tak charakterystycznego dla każdego targowiska.